Column Lieve: ‘Een getrouwde vrouw kan eigenlijk geen verkering hebben’

Lieve

15 juni, 2017 - 16:28

Leestijd: 3 minuten

Het eerste officiële moment is daar. Mijn vlam en ik treden voor het eerst in de openbaarheid. Ik mag mee naar een personeelsfeest, of beter gezegd: hij zou het heel fijn vinden als ik mee zou gaan naar het feest.

Hoe mag ik mezelf voorstellen?

Voorzichtig informeer ik eens hoe ik mezelf mag voorstellen. Vriendinnetje van, lover, scharrel? Om het antwoord van mijn liefje moet ik lachen: ‘Getrouwde vrouwen kunnen geen verkering hebben’. Technisch gezien heeft hij volkomen gelijk en ik neem het voor lief. Ik bestel nieuwe kleren online en zoek dat ene bijpassende paar pumps en tasje in de verhuisdozen.

‘Getrouwde vrouwen kunnen geen verkering hebben’

Als de dag van het personeelsfeest aanbreekt, moet ik toegeven dat ik retezenuwachtig ben. Mijn vlam is al eerder vertrokken naar het feestje en ik moet dus straks alleen mijn entree maken in een volle zaal waar ik, op één iemand na, niemand ken. Als ik aankom word ik gelukkig opgewacht door hem. Hij neemt me mee en ik word geïntroduceerd. Ik schud handjes, zeg mijn naam, en laat het daar bewust bij. Na een handje of tien komt daar dan toch de onvermijdelijke vraag. ‘Jij bent de vriendin van?’ Het enige antwoord dat ik kan bedenken is: ‘Nou, getrouwde vrouwen kunnen geen verkering hebben’. De persoon tegenover mij valt bijna om van verbazing en vraagt wel twintig keer of ik écht getrouwd ben. Vol ongeloof wordt er gereageerd en als ik dan ook nog toevoeg dat ik moeder ben van twee kinderen is het ongeloof zo groot dat ik mijn telefoon erbij moet pakken om foto’s te laten zien.

Niemand die een oordeel heeft

Eigenlijk heb ik me tot dat moment nooit gerealiseerd dat anderen mij niet als moeder of vrouw van zien, maar als Lieve. Enkel ik heb mijn identiteit daaraan opgehangen en dat maakt misschien ook wel dat ik het van zijn omgeving zo knap vind dat ze mij zonder oordeel verwelkomen. Want ook daar, op dat personeelsfeest, is er niemand die een oordeel heeft. Ook in zijn familie is er niemand die oordeelt en vrienden ontvangen mij met open armen.

Het voelt enorm fijn welkom te zijn

Als ik heel eerlijk ben, weet ik niet zo goed of ik zelf zonder oordeel een vrouw, die nota bene nog niet eens gescheiden is, met twee hele jonge kinderen zo leuk zou vinden aan de zijde van mijn zoon, collega of vriend. Hoewel ik mijn eigen intenties ken, ik echt voor deze man wil gaan en dat ook in alles laat zien, vind ik dat al die mensen om hem heen een pluim verdienen. Want ook al doen ze het enkel voor hem of laten ze het aan mij of ons niet merken, het voelt enorm fijn welkom te zijn. En ook al ben ik nog steeds een getrouwde vrouw: ik ben wel een enorm trotse getrouwde vrouw die nog geen verkering heeft, maar stiekem heel hard hoopt dat dat niet al te lang meer zal duren.