Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (7 maanden). Tot voor kort was ze gelukkig getrouwd en had ze een heerlijk leven, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwacht zijn koffers pakte en vertrok. Op kekmama.nl schrijft ze openhartig over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: ‘Ik wil niet scheiden.’
Lees verder onder de advertentie
Vandaag zie ik hem weer. De man die ik zo vertrouwde dat hij nu een volkomen onbekende voor me is geworden. Met het oordeel van mijn vriendin (‘Ja in die broek heb je een goeie kont’) staat vast wat ik aantrek. Hoe onbelangrijk het normaal gesproken ook is, zo belangrijk lijkt het nu. Misschien verandert hij, als billenman, van gedachten als hij ziet hoe goed deze broek me staat.
Lees verder onder de advertentie
Slechts een paar dagen geleden sprak ik hem telefonisch voor het eerst. Huilend hing ik op, misselijk van het voorstel om naar een mediator te gaan, of ‘de scheidingsmakelaar’, zoals hij officieel heet. Alles in mij schreeuwde ‘Ik wil niet scheiden!’. Wetende dat het met elkaar in gesprek blijven het belangrijkste was, ging ik akkoord en werd de afspraak gemaakt. Waar ik dacht nog weken te kunnen nadenken over wat ik wilde zeggen, had ik maar 24 uur om me voor te bereiden. De afspraak was morgen al.
Ik weeg alles af
Samen met vrienden, die zo ongeveer mijn huishouden runden en mijn kinderen verzorgden omdat ik diep onder de dekens lag te huilen, bespraken we wat tactieken. Waarmee zouden we hem kunnen laten inzien dat uit elkaar geen optie was? Waarmee zouden we hem kunnen doen beseffen dat hem een hele rits verantwoordelijkheden te wachten stonden? Maar vooral: waarmee zou ik kunnen en willen leven?
Lees verder onder de advertentie
Ik weeg alles af. Met twee kleine kinderen die nog zo hulpbehoevend zijn, is 24/7 zorgen voor dit mooie stel in mijn eentje geen optie, hoe graag ik dat ook zou doen. Co-ouderschap is af te raden omdat Dries nog zo jong is en dus volop in de hechtingsfase zit. Ik besef dat ik nu geen goede keuze kan maken en de tactiek die ik ga toepassen ‘mezelf zijn’ is.
Een lichtpuntje
Als ik de volgende ochtend te vroeg arriveer en wacht op mijn aanstaande ex realiseer ik me dat dit gaat over mijn leven. Het is zo surrealistisch dat ik zelfs mijn telefoon check om te kijken of hij deze afspraak écht aan me heeft doorgegeven. Als hij arriveert recht ik mijn rug, schud hem de hand en ga ik hem voor de gespreksruimte in. Daar zit ik dan aan tafel met de man van wie ik zoveel hou, te praten over de omgangsregeling met onze kinderen. En dan bedenk ik me dat er maar één lichtpuntje was vandaag:
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.