Beeld: Shutterstock
Marleen doucht samen met haar man, Karin zit elke elke vrijdag klaar met wijn en Yolande praat bij in San Diego.
Plien (39), kinderen van 9 en 5:
“Mijn man had al een zoon toen wij een relatie kregen. Drukke boel, dus we hebben altijd heel bewust gekozen om naast gezinsvakanties ook apart weg te gaan. Dat doen we een paar keer per jaar. Niet alleen weekendjes weg, maar ook langere vakanties – samen en apart, met vrienden. We praten over alles: de kinderen, de zaak, vrienden, dingen waar we van genieten. Tijd voor jezelf en elkaar hebben we nodig, ook om ontspannen ouders en partners te blijven. Daarbij komt dat we allebei ons eigen bedrijf hebben en we niet steeds in het gezinspatroon willen blijven hangen. Het geeft ons een gevoel van verbondenheid, je ervaart weer hoe het is om een verliefd stel te zijn in plaats van ‘papa en mama’. De tijd die we voor elkaar uittrekken gaat vooral ten koste van tijd met de kinderen, maar ik laat ook gerust een verjaardag of een andere uitnodiging schieten als we samen iets hebben gepland. Onze relatie staat voorop, snel daarna de kinderen en dan pas de rest.”
“Iedere vrijdagavond is voor ons. De kinderen eten samen en gaan dan op tijd naar bed, zodat wij vanaf zeven uur samen zijn. Ze vinden het prima, zijn niet anders gewend. Als ze slapen, koken wij echt iets lekkers voor onszelf, trekken we een fles goede wijn open en laten elkaar muziek horen die we bijvoorbeeld eerder die week op de radio hebben gehoord. Zo samen aan tafel maken we echt anders contact dan naast elkaar op de bank voor de tv. We spreken elkaar weer over andere dingen dan het feit dat een kind nieuw ondergoed nodig heeft. Ik kan me er de hele week op verheugen: het idee dat ik hem dan echt weer spreek.”
“Ons motto is altijd geweest: we doen precies wat we willen. En dat bewaken we door het vaak te bespreken. Voordat we onze dochter kregen, gingen we al vaak naar bandjes kijken en daar zijn we dus gewoon mee doorgegaan, met behulp van oppas en fantastische buren plus babyfoon. Vakanties doen we met en zonder ons kind; dit jaar gingen we een week naar San Diego met z’n tweetjes. Na een paar dagen konden we de oudermodus van ons afschudden en werden we weer wie we waren voordat onze dochter er was. Maar up-to-date blijven doen we ook door gewoon na het eten nog even aan tafel te blijven zitten. Het voelt daarom nooit alsof we weer ‘moeten’ bijpraten, want dat doen we volop. Ik merk het ook snel als we elkaar niet genoeg hebben gezien, omdat we bijvoorbeeld voor werk naar het buitenland moeten. Dan mis ik hem niet alleen om me heen, maar ook de rust van zo’n avond samen zijn, bijpraten en weer op dezelfde golflengte komen. Maar na een avond voelt het alweer goed. Dan nog een bandje kijken en we zijn weer helemaal oké.”
“Twee keer per week sporten mijn man en ik samen, terwijl onze dochter bij de opvang van de sportschool is. Ook hebben we iedere vrijdag een datenight, gaan we vaak naar festivals en maken we citytrips met z’n tweeën. Ik merk het meteen als we te lang niet samen op pad zijn geweest. Dan voelt alsof we langs elkaar heen leven en weet ik niet goed wat er zich in zijn leven afspeelt. Op die momenten trekken we aan de bel en plannen we meerdere dates vooruit. Natuurlijk missen we onze dochter als we langer weg zijn, maar ze is in goede handen bij de opa’s en oma’s. En des te fijner is het om haar na een kleine week weer te zien.”
“Als ik mijn vrienden drie weken niet gezien heb, merk ik dat aan mijn relatie. Dan voel ik me saai, heb ik weinig te vertellen en dat reageer ik – vaak onbewust – af op mijn vriend. Toch heb ik niet altijd zin om met hen af te spreken, maar mijn vriend trekt me altijd over de streep. Hij weet dat ik ervan opknap. Dat ik de dag daarna, ondanks een kater omdat het altijd laat wordt, me toch opgefrist voel en vol verhalen zit die ik hem kan vertellen. Andersom vind ik het ook leuk als hij zijn eigen plan trekt. Ik zou geen vriend willen die altijd op de bank op me zit te wachten en nooit iets leuks voor zichzelf doet. Of alleen maar met mij dingen wil doen. Het idee alleen al, heel benauwend.”
“Ieder jaar gaan we een week zonder kinderen op vakantie; komend jaar gaan we zelfs twaalf dagen naar Bali. Onze kinderen zijn zonder twijfel onze hoogste prioriteit, maar wij zijn de basis van ons gezin. En om die basis gezond te houden, moeten we genoeg tijd voor ons samen vrijmaken. Iedere week hebben we daarom ook een avond voor ons samen. Dan gaan we ergens eten, of we luisteren thuis een audioboek, doen vraagspelletjes, zoals Vertellis waarbij je kaartjes met vragen voor elkaar krijgt. Ik vind het belangrijk om aan de kinderen te laten zien dat je ruimte kunt maken voor mensen en dingen waar je blij van wordt. En dat zonder schuldgevoel naar anderen, ook al betekent het dat ik minder flexibel ben in het afspreken met vrienden. Natuurlijk mis ik mijn kinderen als we langer van huis weg zijn, maar nog meer gun ik hun de aandacht die ze van mijn ouders krijgen in onze afwezigheid. En ik gun het mij en mijn man ook dat wij in alle rust een boek kunnen lezen of cultuur kunnen snuiven.”
Lees ook: ‘Eén date per jaar met je partner? Veel te weinig’ >
“Mijn man is vaak laat thuis en vroeg de deur uit. Wij hebben daarom een systeem bedacht om elkaar te blijven zien en aandacht te geven. Ik sta bijvoorbeeld iedere dag vroeg op om zijn ontbijt te maken. Daar doe ik vaak een briefje in, bijvoorbeeld met de afspraak dat we de volgende dag seks zullen hebben. Dat hebben we nodig: je maakt na zoveel jaar niet meer automatisch dat verliefdheidsstofje aan. Ik luister graag naar de podcasts van Esther Perel. Zij zegt: ‘Vrouwen willen dat hun relatie vanzelf gaat, want dat is romantiek. Maar dat is niet zo, je moet gewoon je best doen. Het is misschien niet zo romantisch om seks te plannen, maar anders doe je het nooit meer. En misschien heb je geen zin, maar seks is net als hardlopen: de eerste twee minuten is het niet leuk, maar daarna wel.’ Daarom schrijf ik dat briefje: dan weet ik dat het gaat gebeuren. Daarnaast spreken we om de week samen iets af, en elke week afzonderlijk met vrienden. Ik vind het belangrijk dat we ook avonden met andere mensen doorbrengen. Omdat het fijn is om op hem te wachten, en hij is blij om mij weer te zien als hij thuiskomt. Het is bovendien gezond om even uit die gezinsbubbel te stappen. Maar dat betekent wel dat die afspraken goed ingepland moeten worden, omdat we maar zo weinig vrije tijd hebben. Ons leven is daarom een Excelsheet. Dat voelt soms heel suf, maar het is gewoon nodig. Net als sporten en eten: ik maak er tijd voor. Anders gebeurt het niet.”
“Nadat we ouders werden, besloten we eens goed naar onze tijd te kijken: hoe kunnen we de momenten voor ons samen pakken die er gewoon al zijn? En hoewel ik zelf het liefst tegelijk met de kinderen naar bed zou gaan, besloten we toch dat dat het moment moest worden voor onze qualitytime. Na de geboorte van mijn tweede heb ik vier maanden op bed gelegen met bekkeninstabiliteit. Mijn man heeft toen voor mij moeten zorgen; ik wil nu dat we weer naast elkaar staan. En dus kijken we op zo’n avond samen tv, of we gaan naar boven om te douchen of te vrijen. Ik heb niet altijd zin, slapen is in deze drukke periode echt mijn hoofdbehoefte. Maar dit is nog belangrijker. Goede gesprekken voeren we op die momenten niet. Die avonden zijn er om elkaar leuk en lief te blijven vinden, om te laten zien dat de ander de allerbelangrijkste is.”
“De gezondheid van ons middelste kind vroeg veel aandacht, daardoor schoten mijn man en ik nogal in een regelmodus, met eenzijdige gesprekken. Toen het beter ging, bleven we toch in die modus hangen. Om dat te doorbreken besloten we om de week op donderdagavond de deur uit te gaan. Dat hoeft niet iedere keer spectaculair te zijn: het komt regelmatig voor dat we gewoon ergens boodschappen gaan doen. Belangrijk is dat we echt samen weg zijn en oog hebben voor elkaar. Het geeft een gevoel van vrijheid, omdat we even kunnen doen wat wij willen.” Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]