Beeld: Shutterstock
Esther (36), getrouwd met Dirk (42), tweeling van 9, bleek toch niet zo’n SM-type. ‘Van tevoren dacht ik dat ik het heerlijk zou vinden. Maar eenmaal vastgebonden op bed schoot ik in de vlekken.’
“Midden in de Fifty shades-hype – ik had de bioscoopfilm gezien en meteen daarna de trilogie gelezen – wilde ik maar één ding, en dat was vastgebonden worden. Overmeesterd worden door Dirk, mijn eigen Mr. Grey. En dan niet met een fluffy handboeiensetje van de Action, maar het liefst met het echte werk.
Tijdens een kinderloos winkeldagje Amsterdam doken manlief en ik de Zeedijk op, op zoek naar een erotische winkel. Met enige schroom stapten we een winkel in waar etalagepoppen gezichtsmaskers droegen die me eerder deden denken aan Hannibal Lecter dan aan een dominante sekspartner, maar oké, wij waren slechts beginners. Wie weet hoe leuk dat later zou zijn.
Eenmaal binnen werden we alleraardigst geholpen door een geheel in latex gehulde dame die een vervaarlijk uitziend handboeiensetje aanraadde én een minizweepje voor ‘wat plagerige tikjes’. Giechelend reden we die middag naar huis. Kids nog steeds veilig bij opa en oma, onze eerste SM-sessie kon beginnen.
Lees ook
Overdag een brave moeder, ’s avonds een kinky mama >
Van tevoren dacht ik dat ik het heerlijk zou vinden. Een tik op mijn billen tijdens doggy style vond ik immers best sexy en ik genoot ervan als Dirk leiding nam in de slaapkamer. Maar eenmaal vastgebonden op bed, met een sjaaltje als blinddoek voor mijn ogen en Dirk die als ware cowboy met het leer zwaaide, schoot ik in de vlekken. De ‘plagerige’ zweepslagen deden venijnig zeer. Ik vond het niks dat ik niets kon doen en ik werd totaal niet opgewonden. Van mij hoefde het niet meer. Ik probeerde me los te wurmen, sloeg met mijn ellebogen tegen het matras en riep: ‘Stop, ik wil dit niet!’
Dirk dacht dat ik het spel meespeelde, dus zette hij nog even wat kracht bij en drong zich hard bij mij naar binnen. Hierdoor werd ik steeds hysterischer en begon te schreeuwen. Ik kon nauwelijks een lichte hyperventilatieaanval onderdrukken. Uiteindelijk snapte Dirk – toen ik begon te huilen – dat mijn gegil niet ter aanmoediging was, maar echt menens. We bleken regel één van het BDSM-spel te zijn vergeten: spreek een stopwoord af. Die avond kon ik niet meer stoppen met janken en was volledig over mijn toeren. Dirk voelde zich vreselijk schuldig en van seks kwam het niet meer.
Sindsdien hebben we ons nooit meer gewaagd aan Vijftig tinten grijs en ligt het zweepje te verstoffen. Alleen onze zoons zijn blij, die spelen fijn boefje en politie met de handboeien.”
Dit verhaal heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.