Thirza (35) heeft een latrelatie met de judoleraar van haar kinderen Veerle (9) en Floris (7).
“Ik zag wel hoe hij naar me keek, wanneer ik de kinderen op zaterdagochtend afleverde bij judoles. Hoe hij zich net even wat meer uitsloofde met grapjes naar de kinderen wanneer ik erbij was, en na de les langer bij de uitgang bleef plakken dan nodig zodat hij nog even een praatje kon maken. Ik was net een jaar gescheiden en nog helemaal niet toe aan een man, maar ik voelde me gevleid door de aandacht van judoleraar Maarten.
Lees verder onder de advertentie
Flirten via de app
In de groepsapp voor ouders van de judogroep had ik al gezien dat hij ook schriftelijk gevat en geestig was. Ik werd wel warm van zijn slimme woordgrappen en merkte hoe mijn hart steeds vaker een sprongetje maakte wanneer er een berichtje van hem binnenkwam. Toen ik hem op een avond privé appte met een vraag over een judo-examen van Veerle, raakten we voor het eerst echt aan de praat. Ik had een wijntje op, dat scheelde. En voor ik het wist reageerde ik net zo gevat en flirterig op zijn opmerkingen als hij op de mijne.
Lees verder onder de advertentie
De daarop volgende dagen ging het appen door. Op de vrijdagnacht voor judoles deed ik geen oog meer dicht. Een beetje ongemakkelijk kwam ik Maarten onder ogen, die ochtend. ‘Blijf gezellig kijken’, zei hij toen ik de kinderen afleverde. Een uitzondering, want de lessen waren altijd zonder publiek. ‘Ik wil je straks nog even iets vragen.’ Met een bonzend hart keek ik drie kwartier toe hoe hij bijna kinderlijk stoer zijn worpen demonstreerde. De kinderen genoten, maar ik misschien nog wel meer. Tuurlijk zei ik ja toen hij me na de les mee uit vroeg.
Tijdens onze borrel, een week later, sloeg de vlam in de pan. Veerle en Floris waren bij hun vader en diezelfde nacht nog bleef Maarten slapen. Echt genieten kon ik niet. Hoe moest ik mijn kinderen straks vertellen dat ik verliefd was op hun judoleraar? ‘Joh, dat is toch alleen maar leuk?’ reageerde Maarten nuchter op mijn nachtelijke gepeins. ‘Ik kan het prima met ze vinden en zo krijgen ze nog eens privéles.’ Ja, grap jij maar, dacht ik. Als het zou stuklopen tussen ons, zaten mijn kinderen straks met een judoleraar die hun ex-stiefvader was. Om over de scheve blikken van andere judoouders nog maar te zwijgen. Maar er was geen houden aan, Maarten en ik waren te verliefd.
“Mijn kinderen gaan met een judoworp hun bed in.”
Lees verder onder de advertentie
De eerste maanden zagen we elkaar alleen wanneer ik de kinderen niet had. Maarten heeft geen kinderen, dat hield de situatie overzichtelijk. Na vier maanden geheim gescharrel besloten we het ze te vertellen. ‘Ik wíst het wel!’ riep Veerle – in die fase hoe dan ook geïntrigeerd door alles wat te maken had met liefde. ‘Jullie kijken altijd veel te lang in elkaars ogen!’ Sindsdien is Maarten in de weekends altijd bij ons. Mijn angst voor scheve blikken om een eventuele voorkeursbehandeling van Maarten bleek onterecht. Maarten behandelt mijn kinderen tijdens de les hetzelfde als voorheen. Het enige judo-extraatje dat ze hebben, is dat hij ze met een worp hun bed in gooit, ’s avonds – en dat is eigenlijk míjn voordeel.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag