Sannah (29) vindt het een topconstructie: samenwonen met haar man Amin (31), met wie ze geen liefdesrelatie heeft in romantische zin.
“Ons huwelijk werd ons opgelegd door onze families. Die betaalden mee aan ons huis en verwachtten dat we kinderen kregen. De bruiloft weigeren zou een schande betekenen en een breuk met onze families. Ik ken Amin al sinds mijn jeugd en we konden het altijd goed met elkaar vinden.
Waarom spelen we het spel niet gewoon mee? dacht ik op een dag. Ik wilde dolgraag kinderen, maar had geen partner. Amin had ook een kinderwens, plus de hete adem van zijn familie in zijn nek over het steeds maar uitblijvende huwelijk. Als we zouden trouwen, hadden we in elk geval een huis, de mogelijkheid tot kinderen én elkaar. Er zijn huwelijken gebaseerd op minder, oordeelden we. Wie weet werden we alsnog wel verliefd.”
Even gebeurde dat ook. Kort na de bruiloft raakte Sannah zwanger, na een bewust gekozen vrijpartij. “We zaten in de roes van het feest, hadden fantastische dagen gehad en kwamen bij op huwelijksreis. In die andere omgeving, weg van alles, leek het allemaal zo logisch, hij en ik. Maar al na vier maanden concludeerden we dat alles wat wij deelden gebaseerd was op een innige, maar platonische vriendschap. Er was gewoon geen fysieke aantrekkingskracht: Amin voelt als mijn broer en beste vriend.
We spraken af elkaar vrij te laten om te daten met anderen, maar daar had tijdens mijn zwangerschap geen van ons behoefte aan. We verheugden ons allebei zo op de komst van onze zoon. Na zijn geboorte voelde het heel even als een echt gezin. En dat zijn we ook, maar op een moderne manier.
Amin heeft sinds een tijdje een Nederlandse vriendin die accepteert dat zijn familie nooit van haar mag weten en dat hij zijn huis met mij op korte termijn niet zal verlaten. Ze komt wel bij ons thuis, maar blijft niet slapen. In het begin voelde ik me vreselijk jaloers. Afgewezen ook – terwijl dat natuurlijk helemaal niet terecht was. Maar toen ik merkte dat er tussen ons niks veranderde, wende ik langzaam aan de situatie.
Onze zoon is nu bijna drie. Ik date ook, af en aan, maar daar is nog niks vasts uit gekomen. Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten vormgeven. Hoe je het ook bekijkt: Amin en ik draaien een gezin samen. We zijn geen stel, dus feitelijk is het een co-ouderschap onder één dak. Maar doordat we zo close zijn, voelt dat niet helemaal zo. We slapen in aparte kamers, maar ’s avonds lig ik wel tegen hem aan op de bank. Ik weet niet hoe je zoiets rijmt met een liefdesrelatie buiten de deur. Misschien is een platonisch huwelijk wel gewoon genoeg voor mij. Wie wil nou niet samenwonen met haar beste vriend, die ook nog eens de beste vader is voor je kind?”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.
