Beeld: Shutterstock
Jarenlang kreeg Lydia (39) te horen dat het haast onmogelijk was om zwanger te worden. Haar huwelijk liep erop kapot, waarna ze remigreerde naar Nederland en op een aantal dates ging met ex-klant Jan. Ze is nu 21 weken zwanger.
“Afgelopen maart remigreerde ik vanuit Engeland naar Nederland. Het was tijd voor een frisse start. De afgelopen jaren had ik veel moeite gedaan om zwanger te worden, zowel met mijn vorige vriend als met mijn echtgenoot. Ik stond op de lijst voor een ivf-behandeling toen mijn man ineens riep geen kinderen meer te willen. En eigenlijk wilde hij ook niet verder met mij. Dat was een groot verdriet, in één klap zag ik mijn kans op een kind verdwijnen. Ik was 39 en had geen huwelijk meer. Zwanger worden van een donor zag ik niet zitten. Het betekende dat ik dubbel afscheid moest nemen. Ik besloot terug te verhuizen naar Nederland. Niks hield me nog langer in Engeland. Ik zegde mijn goedbetaalde baan op en maakte me op voor een nieuw, ander leven.
Tijdens mijn laatste dagen in Engeland had ik veel contact met Jan, een Nederlandse klant van mij. Ik kende hem al jaren, maar had hem nog nooit in het echt gezien. We hadden altijd erg leuke gesprekken aan de telefoon of op de mail. Soms flirtte hij met mij, maar ik had één regel: zakelijk en privé hield ik gescheiden. Bovendien was ik toen nog getrouwd, en hij was zestien jaar ouder. Nu hij wist dat ik wegging bij mijn werkgever en bovendien terugkeerde naar Nederland, vond hij dat we best een keer samen konden lunchen. Na lang twijfelen gaf ik hem op mijn laatste werkdag mijn telefoonnummer. Vanaf dat moment appten we de hele dag door.
Een week na terugkomst zouden we elkaar ontmoeten in een restaurant. Maar toen kwam de lockdown. De horeca dicht, op de hotels na. Wij waren zo nieuwsgierig naar elkaar geworden dat we onze date door wilden laten gaan. Jan boekte een kamer in het Hilton. Het voelde best vreemd om af te spreken met een ex-klant en dan ook nog in een hotel. Ik zat als een verlegen meisje op hem te wachten. Gelukkig was dat meteen over toen we elkaar zagen. Jan bleek een leuke, spontane man. We namen onze intrek in de luxe kamer, bestelden hamburgers via roomservice en kletsten aan één stuk door.
Meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >
Daarna waren we onafscheidelijk. Ondanks de vreemde tijd, met de coronalockdown, en ons leeftijdsverschil, voelden we een enorm sterke klik. In de weken erna boekten we vaker hotelovernachtingen om elkaar te kunnen treffen. We bleven er echter nooit slapen. Het was puur samen eten en praten. Pas tijdens de vijfde ontmoeting hadden we seks. Waarschijnlijk ben ik die nacht zwanger geworden.
Ik gebruikte geen voorbehoedsmiddel, met mijn medische geschiedenis waande ik me veilig. Maar toen ik me niet veel later vreemd voelde, met opgezwollen borsten, plaagde Jan me. Ik was vast zwanger van zijn superzaad. Voor de grap deed ik een test. Ik kon het niet geloven. Pas bij de echo drong het echt tot me door.
Voor Jan was het meteen duidelijk: ook al kenden we elkaar net, dit kind mocht komen en hij wilde er alles aan doen onze relatie te laten slagen. Daarna ging het snel tussen ons: ik trok bij hem in en ging voor hem werken. Een sprong in het diepe, maar wel een die goed uitpakt.
Het is zo bijzonder om zwanger te zijn. Jarenlang kreeg ik te horen dat het voor mij haast onmogelijk was om zwanger te worden en nu was het in één keer raak. Blijkbaar zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Volgens Jan doet verliefdheid rare dingen met een lichaam. Hoe dan ook, ik ben dolgelukkig met onze liefdesbaby en verheug me op ons gezin.”
Dit artikel staat in Kek Mama 02-2021.
Lees ook
Ineens zwanger na jaren proberen: ‘Ik dacht dat ik onvruchtbaar was’ >
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.
Elsemieke (30) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (3,5 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Probeert op veel te weinig slaap, als eersteklas chaoot, wat van het moederschap te maken.
Sanne deelt haar bezorgdheid over haar buurvrouw, die regelmatig haar jongste zoontje alleen thuis laat als ze haar oudste naar school brengt.