Bij Elke (40) en Louis (43) was de situatie vanaf dag één duidelijk: Louis had een ander. Ondenkbaar om hun relatie nog een kans te geven vond Elke. De woning was onverkoopbaar, dus besloten ze het huis te splitsen na de scheiding.
Lees verder onder de advertentie
Elke:
“Voor mij was het ondenkbaar onze relatie nog een kans te geven. Hij hield van haar, zei hij. Én van mij, maar anders. Platonischer. Ik dacht dat ik gek werd. En ons gezin dan? Onze kinderen, die toen vijf en acht waren? Ik heb eerst een paar weken de ogen uit mijn kop gejankt, daarna kwam de woede. Maar ook die bezonk, en toen trad goddank de rede in. Als hij niet meer van mij hield, maar van een ander, wie was ik om dan geen stap opzij te doen? Maar dan wel op een manier waar iederéén beter van werd, besloot ik.
Lees verder onder de advertentie
Splitsen
Het was 2016, onze woning was onverkoopbaar. Te groot, te duur, en hij stond net niet in een gewilde wijk. Louis had niet genoeg geld om me uit te kopen, en andersom was dat al helemaal ondenkbaar. We besloten het huis te splitsen. Louis betrok de dubbele bovenwoning, ik de benedenverdieping met tuin. Ik verbouwde de achterkamer tot twee slaapkamers en liet een badkamer bouwen in de bijkeuken. Het is een heerlijk appartement geworden.
Inmiddels is het drie jaar later en is Louis’ vriendin Maaike bij hem ingetrokken. Ze moeten via mijn hal naar de trap naar hun woning, maar dat vind ik prima. In de weken dat zij de zorg voor onze kinderen van – inmiddels – acht en elf hebben, is het wel zo handig als iedereen gewoon toegang heeft tot de spullen van de kinderen in mijn huis. Andersom kan ik altijd bij hen naar binnen. In de praktijk maken we daar niet veel gebruik van, maar we spreken elkaar dagelijks en de kinderen rennen gewoon over en weer. We hebben nooit een oppasprobleem.
In de huidige markt zouden we ons huis vast prima kwijtraken, maar de situatie bevalt ons eigenlijk wel. De kinderen hebben hetzelfde leven gehouden, er is alleen iemand bijgekomen. O, en ze hebben opeens twee slaapkamers; eentje boven, en een bij mij, beneden.
Mensen denken weleens dat we een driehoeksverhouding hebben. Anderen vragen me hoe ik het doe, samenwonen met mijn ex én zijn vriendin. Maar we wonen niet écht samen, we delen alleen een voordeur en hebben verder alle financiële voordelen van alleenstaand ouderschap. Louis gunt het mij ook wanneer ík een nieuwe relatie krijg. Hoe fijn is het dan dat we dat allemaal onder één dak kunnen combineren?”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Lees verder onder de advertentie
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.