Beeld: Shutterstock
A. – ze houdt haar naam maar even in het midden – is stapelgek op haar man, maar als vader is-ie strontchagrijnig.
Voorop gesteld: de man van A. heeft vele kwaliteiten, schrijft ze in een blog. ‘Hij is toegewijd en werkt hard. Hij is een geweldige vriend. Hij is eerlijk, betrouwbaar en oprecht. En grappig.’ Er is alleen één dingetje: tegen hun dochter doet-ie nogal boos.
Hij heeft gewoon een kort lontje, schrijft A. ‘En genoeg ouders zijn het oneens over de opvoeding. Je hebt nu eenmaal beiden je eigen bagage. Alleen, wij verschillen niet zomaar van mening; we zijn absolute tegenpolen als het om de opvoeding gaat.’
Haar man is nogal een schreeuwer, schrijft ze. ‘Wanneer mijn dochter eten laat vallen of knoeit met haar drinken. De dingen moeten op zijn manier gebeuren, en anders helemaal níet. De reden: omdat hij het zegt. Hij gelooft niet in herhalen, en geeft onze dochter straf zonder waarschuwing. Het is goed als kinderen opgroeien met ‘een beetje angst’, vindt hij – nadrukkelijk zijn woorden.’
A. komt uit een gezin waar het er verbaal gewelddadig aan toeging, schrijft ze. ‘Dat heeft een behoorlijke wissel getrokken op mijn zelfvertrouwen en psyche. Ik dacht dat als ik me slecht gedroeg, ik slecht wás.’ Jaren van haar leven bracht ze door in gewelddadige relaties, en voor zichzelf opkomen durfde ze al helemaal niet. Nog steeds slaat haar hort op hol wanneer er geschreeuwd wordt in huis. ‘Ik heb het gevoel dat ik op eieren loop.’ Maar: voor één ding komt ze op, en dat is haar dochter.
Lees ook:
‘Ik geef mijn vriend af en toe een flinke klap’ >
Het wordt er thuis niet gezelliger op, schrijft A. Want ook zij schreeuwt, als het om haar dochter gaat. Waarop haar dochter nóg meer schreeuwt. En schopt. ‘Daarvoor krijgt ze nu therapie, en ze heeft een speciale plek in huis waar ze kan afkoelen. Ík volg therapie, en maak aantekeningen voor mijn man. We evalueren onze opvoeding eens per week. We moeten leren samenwerken als team, meer naar elkaar luisteren en minder schreeuwen. Accepteren dat we allebei een eigen rol hebben in de opvoeding. Mijn kalmte en begrip maken dat onze dochter mij in vertrouwen neemt, maar de strenge regels van haar vader hebben haar bovengemiddeld zelfstandig gemaakt.’
Het is een lang traject, realiseert A. zich, maar ze is ervan overtuigd dat het beter wordt. ‘Omdat ik de man ken die ik ooit trouwde.’
Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.
Een babyshower: je hangt ballonnen op, koopt een cadeau waarvan je hoopt dat het in de smaak valt en lacht net iets te hard om spelletjes met wc-rollen. Wat je niet verwacht, is dat één babyshower-cadeau de hele sfeer in één klap kan verpesten.
Soms krijg je een Tikkie waar je even van moet knipperen. Niet vanwege het bedrag, maar vanwege de brutaliteit. Van 2,75 euro voor een kopje thee tot de benzinekosten van een lift die je niet wilde — dit zijn de Tikkies die je niet zag aankomen.
Van tijgermoeder tot vrije vogel, opvoedstijlen zijn tegenwoordig net dieren in een dierentuin. Maar de nieuwste ster aan het firmament? De koala-ouder. En geloof ons: als je houdt van knuffelen, nabijheid en je kind emotioneel aanvoelen, dan herken je jezelf hier sowieso in.
