Seksjournalist Marith Iedema weet het zeker: een baby zal haar spannende seksleven niet in de war schoppen. Een jaar later maakt ze de balans op, en heeft ze heel wat geleerd.
Lees verder onder de advertentie
De afterparty van het high class erotisch feest Big Little Secrets is in volle gang. Mijn vriend Duncan en ik zitten in de jacuzzi met drie aantrekkelijke vrouwen en een man met het lichaam van een Griekse god. We wisselen een blik. Een blik die zegt: dit is gewéldig. Uit het door ons meegebrachte boxje schalt ons favoriete nummer. Duncan slaat zijn arm om me heen. We zoenen.
Ondanks het warme water krijg ik kippenvel over mijn hele lichaam. Opwinding en euforie borrelen in mijn onderbuik. Een van de vrouwen vleit zich tegen Duncan aan. ‘Mag ik?’ Ze knikt naar zijn kruis en kijkt mij dan aan. Het mag. Haar hoofd verdwijnt onder water.
Lees verder onder de advertentie
Uitgeteld
De herinnering aan betere tijden vervliegt. Terug naar de realiteit. Duncan en ik liggen uitgeteld op de bank – omringd door speelgoed, vuile hydrofiele doeken en afwas. In de kinderkamer is het eíndelijk stil. Het gehuil van Noah echoot nog na in mijn oren. Mijn lichaam voelt stram van de stress. Kreunend bekijk ik de ravage om ons heen. Ik háát troep. Toch lukt het me niet ergens nog een restje energie te vinden om over te gaan tot actie.
Zoonlief Noah is de allerliefste en de allermooiste van de hele wereld, maar hij vindt het leven bij ons geen onverdeeld genoegen. Vanaf zijn geboorte maakt hij zijn ontevredenheid – vaak dag én nacht – luidruchtig kenbaar. Ik kijk Duncan aan, pak zijn hand. We lachen vermoeid. ‘Weet je nog dat we geregeld spontane seks hadden, op de grond, tegen het aanrecht, hier op de bank?’
“Vroeger was ons seksleven spánnend. We vreeën de sterren van de hemel en experimenteerden wat af”
Lees verder onder de advertentie
Tja. Vroeger was ons seksleven spánnend. We hadden het fantastisch in bed – we vreeën de sterren van de hemel en experimenteerden wat af. Als kers op de taart hadden we af en toe een feestje buiten de deur. Het lijkt nu wel een ander leven.
‘Spontane seks… Ik mis dat’, zegt Duncan – en hij richt zich half op, kruipt dichterbij.
Ja, ik ook. Of nou ja, in theorie dan.
Duncan buigt zich over me heen. Zijn lippen vinden de mijne. We zoenen. Met zijn rechterhand strijkt hij over de binnenkant van mijn bovenbenen.
Een drempel over
Na mijn bevalling was de zin in seks lang ver te zoeken. En tot overmaat van ramp voelde klaarkomen veel minder lekker. Om weer terug te komen op mijn oude niveau moest ik aan de slag met mijn uitgelubberde bekkenbodemspieren. Pff, alsof ik nog niet genoeg te doen had. Het resultaat is niet onaardig. Maar ruim een jaar na de geboorte van Noah ben ik toch nog steeds minder eager dan voor ‘project baby’.
Dat is ook niet gek. Want laten we eerlijk zijn, wie op zijn tandvlees loopt verlangt eerder naar een stevige massage, dan naar een potje seks. Sinds de komst van Noah moet ik vaak een drempel over, ik moet zin máken. Net als nu het geval is. Duncan zet door. Het duurt even. Maar uiteindelijk wekt hij mijn door slaapgebrek geteisterde lijf tot leven. Ik kreun zachtjes als hij mijn buik kust, mijn liezen. Ik duw mijn heupen omhoog, moedig Duncan aan verder te gaan. Maar net als hij mijn string uittrekt, zet onze zoon een keel op. Aaaghhh. Noah, de kleine cock & pussy blocker.
Lees verder onder de advertentie
Dip in het seksleven
Toen ik net zwanger was vertelde ik iedereen die het horen wilde: mijn seksleven blijft overeind. Duncan en ik zouden, anders dan de meeste stellen, níet in een relatiedip terecht komen. Ik zou wel laten zien hoe je dat doet. Little did I know. Al snel was er niks meer over van ‘mijn oude zelf’. Van de vrouw die graag experimenteert, die altijd in is voor een vrijpartij. Ik veranderde door de omstandigheden. Iets wat helaas veel vrouwen overkomt.
Seksuoloog Eveline Stallaart weet daar alles van. Zij krijgt geregeld stellen over de vloer in haar praktijk die niet meer intiem zijn sinds de komst van hun kind. Eveline: “Veel van die vrouwen zeggen: seks is drie keer niks sinds mijn bevalling. Maar who cares, ik heb er een kind voor in de plaats gekregen.” Vóór de komst van Noah kon ik me hier helemaal niks bij voorstellen. Seks is het lekkerste wat er is! Waarom zou je dat opgeven?
“Ze raken elkaar nog amper aan. En als je het mij vraagt, is dat doodzonde”
Lees verder onder de advertentie
Inmiddels snap ik moeders die de handdoek in de ring gooien beter. Mijn vriendin Denise (34) is zo’n vrouw. Sinds de komst van haar dochter (2) heeft ze sex on hold gezet. Dat manlief daar moeite mee heeft, is zijn probleem. Denise heeft wel wat anders aan haar vermoeide hoofd. Zelfs slapen doen ze niet meer samen. Ze leven nu als broer en zus: ze zijn vader en moeder van hun dochter, maar geen geliefden meer. Ze raken elkaar nog amper aan. En als je het mij vraagt, is dat doodzonde.
Prioriteitenlijst
Ik denk echt dat het als jonge ouders belangrijk is om je stinkende best te doen om je seksleven niet volledig in te laten kakken. Want juist in zware tijden kan je het effect van (lekkere) seks op je relatie zeer goed gebruiken: intimiteit, mildheid, een goed gevoel over elkaar. Seks is hét middel om alledaagse irritaties mee te bestrijden. Het maakt je ontspannener, gelukkiger en je wordt minder prikkelbaar. Je slaapt beter en maakt het ‘gelukshormoon’ endorfine aan. Denise herhaalt steeds: “Mijn seksleven komt wel weer goed als mijn dochter straks naar school gaat.” Maar ik geloof dat de draad oppakken na een lange seksloze periode hartstikke moeilijk is.
“Juist in zware tijden kan je het effect van (lekkere) seks op je relatie zeer goed gebruiken”
Lees verder onder de advertentie
Ik zeg niet dat seksloze relaties per definitie stranden. Maar ik geloof wel dat de kans groter is dat je het samen redt als je vrijen – verbínding – een plek geeft op de prioriteitenlijst. In veel relaties gaat het uiteindelijk toch wringen als je bijna nooit seks hebt. Daarom doen Duncan en ik ons best er wat van te maken in bed, hoe zwaar ons leven soms ook is, hoe moe we ook zijn. Naast ouders willen we lovers blijven.
Maar ik weet wel: de tropenjaren doorkomen zonder kleerscheuren – en mét een seksleven – is geen sinecure. Met vallen en opstaan heb ik een hoop geleerd de afgelopen periode. Allereerst: accepteer dat je leven niet meer hetzelfde is en deal ermee. Mijn seksleven veranderde enorm tijdens mijn zwangerschap en in de eerste tijd na de bevalling. Dat vond ik lastig. En dat had voor een deel te maken met mijn verwachtingen.
Inmiddels weet ik: dit hoort erbij. Er zijn vrouwen en stellen die een seksuele bloeiperiode doormaken als er een nieuw gezinslid aan boord is. Maar vaker is het een uitdaging om er in bed nog wat van te maken. Dat wil niet zeggen dat je het erbij moet laten zitten. Blijf praten. Stel vragen. Wat is er aan de hand? Hoe voel je je erbij? Welke behoeften heb je? Zoek samen naar wat werkt. Hoe kan je elkaar helpen? Veel mensen denken bij seks nog altijd alleen aan penetratie. Maar er is zoveel meer mogelijk. Ga op zoek naar wat wél kan.
Agendaseks
Wat voor mij heel goed werkt is plannen. Voor Noahs komst kreeg ik kotsneigingen als ik dacht aan agendaseks. En oké, ik heb nog steeds liever dat we ‘heel romantisch’ spontaan een nummertje maken. Maar laten we eerlijk zijn: als je wacht op een rustige gelegenheid om zin in seks te krijgen, dan kan je wachten tot je een ons weegt. Anders dan honger en slaap is seks geen natuurlijke aandrang. ‘Het libido’ bestaat helemaal niet – dat is pas sinds kort bekend. Je moet je openstellen voor seksuele prikkels om opgewonden te raken.
“Als je wacht op een rustige gelegenheid om zin in seks te krijgen, dan kan je wachten tot je een ons weegt”
Dus spreek een seksdate af op een moment dat je zeker weet dat je baby slaapt of, beter nog, de deur uit is. Want een hoogtepunt bereiken als je oogappeltje een keel op zet is onbegonnen werk. Agendaseks is misschien niet het summum. Maar alles is beter dan het lange tijd niet doen. Dan raak je uit de flow. En zin maken in seks is heel wat anders dan seksen tegen je zin in. Voor mij werkt het: als ik begin, krijg ik zin.
Het is belangrijk om je best te blijven doen voor elkaar. Duncan en ik lieten het er een tijd bij zitten. We waren moe en liepen er verslonsd bij. Maar een zwerver is geen aantrekkelijke partner. Je hoeft er heus niet altijd uit te zien om door een ringetje te halen. Maar zo nu en dan een kritische blik in de spiegel kan geen kwaad. Het is al moeilijk genoeg. Je hebt geen extra libidokillers nodig.
Taakverdeling
Waar ik ook tegenaan liep: een baby leidt snel tot een scheve taakverdeling, zeker als je verlof hebt en borstvoeding geeft. Als je het leuk wilt houden als jonge ouders moet je allebei een goed gevoel hebben over de taakverdeling. Run jij het huishouden grotendeels alleen en heb je daar de pest over in? Dan is de kans op zin in seks nihil. Een standaardprobleem is dat vrouwen allerlei taken oppakken omdat mannen ze niet zien.
“Investeren in een eerlijke taakverdeling, is investeren in je seksleven”
Ook problematisch: de zwaarte van zorgtaken wordt vaak onderschat. Het loont de moeite om eens goed op een rijtje te zetten wat er allemaal gedaan moet worden, hoeveel tijd dat kost en hoe dat het best verdeeld kan worden. Als je geliefde niet snapt hoe uitdagend een taak is, ruil dan eens. Als er een harde strijd geleverd moet worden, dan moet dat maar. Investeren in een eerlijke taakverdeling, is investeren in je seksleven.
Het vuur weer aan wakkeren
In het eerste jaar na de komst van Noah voelden mijn hoogtepunten vaak als dieptepunten. Als jij ook de pech hebt om na je bevalling waardeloze orgasmes te krijgen: geef niet op. Schrijf seks niet af, maar doe je best je orgasme terug te krijgen. Als een vrijpartij niet lekker is, of niet beloond wordt met een orgasme, zal je een volgende keer nog minder behoefte hebben aan seks.
Ik deed oefeningen en dwong mezelf te bewegen (ja, natuurlijk met tegenzin!). En ik gebruikte hulpmiddelen. Er bestaan allemaal tools om je bekkenbodem te versterken. En last but not least: ik masturbeerde, werkte aan mijn seksdrive, om mijn vuurtje weer aan te wakkeren.
Op de hort gaan
En dan tot slot: het helpt, zo weet ik nu, om af en toe met z’n tweeën de hort op te gaan, zónder baby. Ook als je er (zoals ik) van overtuigd bent dat niemand je verdrietige kind zo goed kan troosten als jij. Maak tijd voor jullie samen, zodat je naast ouders ook geliefden blijft. Schakel je familie in, je vrienden, of zoek een betaalde oppas.
“Ga de hort op: betere omstandigheden voor een ouderwets potje goede seks bestaan niet”
Er móet iets te organiseren zijn. Laat het niet zitten omdat je moe bent. Daar kom je wel overheen. De allerbeste relatieboost krijgen Duncan en ik door een paar dagen weg te gaan. Als je twee nachten buiten de deur slaapt kan je eerst bijkomen en bijslapen en heb je daarna nog een eindeloze ontspannen dag en avond voor de boeg. Betere omstandigheden voor een ouderwets potje goede seks bestaan niet.
Dit artikel staat in de Kek Mama Liefdesspecial 2022.Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.