Nieuwe liefde: ‘We hielden het anderhalf jaar verborgen’

hielden nieuwe liefde geheim Beeld: Unsplash
Jorinde Benner
Jorinde Benner
Leestijd: 2 minuten

Om te zorgen dat de kinderen niet keer op keer afscheid moeten nemen van hun nieuwe broertjes en zusje, besloten Javier en Debby om hun liefde nog even geheim te houden.

Lees verder onder de advertentie

Javier (42), vader van Kiki (8) en Lennard (7):

“Twee jaar na mijn scheiding had ik mijn kinderen al twee keer voorgesteld aan een nieuwe partner. Kinderen bij elkaar gezet, samen op vakantie geweest. Twee keer moesten mijn kinderen weer afscheid nemen. Van hun stiefmoeder, maar ook van hun stiefbroertjes en -zusjes. Dat moest duidelijk anders.

Lees verder onder de advertentie

Ons geheim

Toen ik Debby tegenkwam, sprak ik één ding met haar af: het eerste jaar betrekken we niemand bij onze relatie, hoe verliefd we ook zijn. Mijn familie nam mijn verliefdheden al niet serieus meer, mijn kinderen wilde ik al helemaal niet het voorbeeld geven dat dit de manier is om je liefdesleven vorm te geven.

“Dat ik meer tijd nodig had om zeker te zijn, maakte haar soms onzeker”
Lees verder onder de advertentie

Anderhalf jaar hield ik haar verborgen, en zag ik ook haar kinderen van zes en vier niet, net zomin als haar familie. Niet altijd even makkelijk, want verjaardagen en kerst vieren zonder degene van wie je houdt, is niet leuk. Bovendien was Debby na een maand of negen wel klaar voor een volgende stap. Dat ik meer tijd nodig had om zeker te zijn, maakte haar soms onzeker.

Lees ook – ‘Een relatie na je scheiding is niet zo makkelijk als het lijkt’ >

Lees verder onder de advertentie

Nieuwe situatie

Toen we na anderhalf jaar echt nooit meer zonder elkaar wilden, lichtten we onze kinderen in én gingen we op huizenjacht. Tegen de tijd dat we verhuisden, een halfjaar later, waren onze kinderen aan de nieuwe situatie gewend. Dat is nu een halfjaar geleden.

“Na anderhalf jaar lichtten we onze kinderen in”
Lees verder onder de advertentie

Natuurlijk knettert het weleens. Willen mijn kinderen me gewoon eens voor zichzelf of worden haar kinderen gek van de mijne. Dan doen we individueel iets met ons eigen kroost, en is het ’s avonds weer pais en vree. Ik ben trouwens blij dat wij zelf in de twee jaar voor ons samenwonen óók eerst hebben leren omgaan met elkaars onhebbelijkheden: het servies moest toen toch nog vervangen worden.” Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.   Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.

Meest bekeken