Je hebt het eindeloos geprobeerd. Alle voors en tegens afgewogen, tientallen keren gepraat met elkaar, en misschien zelfs wel relatietherapie gevolgd. Als de onrust en onvrede in je relatie aanhouden, wat doe je dan? Scheiden of blijven?
Lees verder onder de advertentie
Magda (38) slaapt al drie jaar met alleen haar dochter (5). Man Bernard (41) ziet ze zelden.
“We waren high school sweethearts, Bernard en ik. Het stelletje dat in 4 vwo elke pauze aan elkaar gekleefd doorbracht. Hij deed dat jaar eindexamen en zou gaan studeren, ik wilde niets liever dan naar de havo om hem zo snel mogelijk achterna te kunnen – wat mijn ouders natuurlijk ferm tegenhielden.
Lees verder onder de advertentie
Hij ging op kamers in zijn studentenstad, ik treinde elk weekend naar hem toe. En zo bleven we samen in alle fases van ons leven. Toen ik ging studeren in een andere stad. Toen we onze eerste banen kregen. Hij twee maanden door Zuid-Amerika reisde en ik drie maanden au-pair was in Parijs.
Dus gingen we uiteindelijk trouwen, jaren later, en kregen kinderen. Zessentwintig was ik, toen onze oudste zoon Koen werd geboren. Lars volgde nog geen twee jaar later. Het ouderschap absorbeerde ons volledig. Twee baby’s binnen twee jaar tijd; het zette ons leven volledig op z’n kop. Bij wie niet, natuurlijk, maar wij maakten de fout om niet te blijven werken aan tijd voor ons samen. Contact.
Lees verder onder de advertentie
Lijmbaby
Toen de jongens allebei naar de basisschool gingen, keken Bernard en ik geschrokken om ons heen. Opeens hadden we hele dagen een leeg huis. Vertrokken de kinderen ook in weekends naar vriendjes. We hadden zowaar tijd over, óók voor elkaar. Alleen: we hadden elkaar geen woord meer te zeggen.
Lees verder onder de advertentie
In een poging onze relatie een boost te geven, boekten we een vakantie met z’n tweeën, op Mallorca. Daar verwekten we – niet gepland, maar ons bewust van het risico dat we namen zonder pilgebruik – Rosalie, en begon het hele gekkenhuis opnieuw.
Met wat we fout hadden gedaan toen de jongens klein waren, zou je zeggen dat we nu wel twee keer nadachten voordat we weer uit elkaar groeiden. Maar feit is dat we nooit meer helemaal bij elkaar waren gekomen. Wat er nog over was van onze relatie, verdween met de derde babyhectiek.
Inmiddels gaat ook Rosalie al twee jaar naar school, en leiden Bernard en ik gescheiden levens. We houden nog wel van elkaar, maar meer als hartsvrienden. Hij coacht me als ik vastloop in mijn werk, ik ontlast hem door zoveel mogelijk zorg voor de kinderen op me te nemen. Op verjaardagen zijn wij het geoliede stel. Wat wil je, we kennen elkaar van haver tot gort.
Lees verder onder de advertentie
Maar we vrijen al jaren niet meer, want Rosalie kruipt elke avond bij mij in bed, waardoor Bernard jaren geleden zijn intrek nam in de logeerkamer. Wel zo makkelijk: zo was ook het ongemak wanneer we naar bed gingen van de baan: ‘Moeten we nog wat? Het is al maanden geleden.’
Vrijen met een ander
Bernard spreekt uit dat hij weleens vrijt met een ander. Ik vind dat wel prima; hoef ik het tenminste niet te doen. Uiteraard heb ik die vrijheid ook, maar ik heb er geen behoefte aan. Misschien zouden we moeten scheiden. Elkaar de ruimte geven om een leven op te bouwen waarin wél plek is voor erotiek en verbondenheid. Maar we maken geen ruzie, en voor de kinderen is de situatie stabiel zo. Wel erger ik me steeds meer aan kleine dingetjes. Aan de rommel die hij maakt. Of wanneer hij middenin de nacht luidruchtig thuiskomt. Zoals je je ergert aan een huisgenoot die je in de weg loopt.
Er zijn relaties waarin de borden door het huis vliegen. Bij ons is er rust en regelmaat, alleen organiseren mijn man en ik die vanuit een vriendschapsbasis, en niet als stel in de traditionele zin van het woord. Zo lang wij ons er gelukkig genoeg bij voelen, vind ik dat het beste voor onze kinderen. Scheiden kan altijd nog.”
Scheiden of blijven? Lees hier de tips van psycholoog Sandra van Scheijndel.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.