‘De laatste keer dat we seks hadden was ruim vijf jaar terug’

Franke van Hoeven

1 juni, 2022 - 06:33

Leestijd: 10 minuten

“De laatste keer dat we seks hadden was twee maanden na de geboorte van Sem, ruim vijf jaar terug. Het was niet bepaald een prettige ervaring. Het lukte gewoon niet, ondanks de tip om er een fles wijn bij te pakken en een pot glijmiddel. We waren allebei zenuwachtig en we kwamen moeilijk in de stemming. Misschien hebben we toen te snel opgegeven, ik weet het niet, maar de lust is sindsdien niet weergekeerd, van beide kanten niet.

In de stemming

Ik wist al snel na de geboorte van Sem: deze periode, met kleine kinderen, vind ik niet sexy. Om opgewonden te worden is er voor mij meer nodig dan een dag hard werken, voor de kinderen zorgen, een schijf-van-vijfmaaltijd koken en voor de buis hangen. Ik zet die knop niet zomaar om. Bovendien hou ik heel erg van het spel van verleiding. Mooie kleren aantrekken, fijne lingerie, samen uit eten of iets leuks ondernemen, de kroeg induiken. Misschien erg dat ik het zeg, maar met een paar glazen wijntjes op gaat de seks ook stukken soepeler. Ik ben van nature geen tijger in bed en best verlegen. Als ik wat opheb voel ik me vrijer, losser, bubbeliger. Maar dat soort avonden komen er niet meer van. Er zijn mensen die porno gebruiken om in de stemming te komen, en top als dat lukt natuurlijk, maar de meeste porno vind ik te hard en plastisch, niets voor mij. Alleen levert dat wel een probleem op: dat we niet vanzelf in de juiste stemming komen. Dat geldt overigens ook voor mijn man, Mark. Die springt ook niet zomaar op me omdat ie me moet hebben – en wel nu. Die stomme coronaperiode heeft natuurlijk niet meegeholpen. De hele tijd op elkaars lip zitten, nee, als iets een libidokiller is geweest, is dat het wel.

Gesloopt

Het krijgen van een tweede kind vond ik bovendien behoorlijk zwaar. Twee jaar na de geboorte van Julia kwam Sem, en ik had nooit gedacht dat ik het zoveel pittiger zou vinden met een tweede erbij. In het begin was ik best wel bang om weer zwanger te worden. Ook al slik ik de pil, toch speelde dat ergens in mijn achterhoofd mee. Mijn zwangerschap van Sem was zwaar, die heb ik kotsend doorgebracht, tot het laatste moment aan toe. Ik moest er niet aan dénken om zwanger te worden. Ook al is die kans als je de pil slikt heel klein, ik heb een vriendin die toch door de pil heen was geschoten op haar 39e. Ze is er erg blij mee, maar voor mij liever niet.

“Een ouderwets potje rampetampen? Ik heb er gewoon de rust niet voor”

Ook had ik niet verwacht dat ik een tweede kind zo druk zou vinden. In het eerste jaar was ik gesloopt en ging ik elke dag op mijn tandvlees naar mijn werk. Ik werk vier dagen in de week als marketeer en ik werk erg hard. Dat is niet erg, want ik hou van mijn werk en vind het heerlijk om te scoren. Maar met twee kinderen is mijn leven al zo druk, dat ik niet eens zou weten wanneer ik de rust en ruimte zou moeten hebben in mijn hoofd om eens ouderwets potje te rampetampen. Aan het eind van de avond, zo rond negen uur, als ik klaar ben met het huishouden of nog wat mailtjes beantwoorden, ben ik kapot en wil ik maar één ding: slapen. Seks, daar dénk ik niet eens aan, het komt niet in me op. Nee, liever plug ik mijn koptelefoon in mijn mobiel en kijk ik een lekker slappe Netflix-serie, waarbij ik halverwege in slaap val.

Andere tijden

Het is niet zo dat de seks tussen Mark en mij saai was voor we kinderen kregen, integendeel. Het was eigenlijk altijd een vrolijke bende. We hadden veel lol, dat hebben we sowieso altijd gedaan: gelachen. En de seks was fijn. Geen harde porno, wel leuk en prettig, lief en grappig, vrolijk en sexy. Ik kwam aan mijn trekken, hij kwam aan zijn trekken. Maar dus altijd wel volgens een bepaald stramien: met veel gezelligheid, uitgaan, leuke dingen ondernemen, een festival her en der en soms een pilletje op. We hadden veel tijd voor elkaar en veel tijd en rust in de slaapkamer. Die lome ochtenden, waarbij je helemaal niets hoeft, maar lekker eindeloos in bed kan liggen en genieten van elkaar, dat was heerlijk. Ja, daar kan ik wel naar terugverlangen. Dat is toch anders dan dat er om zes uur ’s ochtends een kind op je springt terwijl je nog lekker ligt te slapen: ‘Mama, wakker worden, wakker wordeeee!!!’ Nee, dan is de periode hiervoor, met af en toe een wilde uitspatting, totaal niet met nu te vergelijken. In de loop der jaren heb ik me er weleens schuldig over gevoeld, natuurlijk. Niet dat Mark me ooit iets kwalijk heeft genomen. Dat we het niet meer doen betekent niet dat we niet intiem zijn. We knuffelen veel, kussen elkaar, liggen tegen elkaar aan, strelen elkaar. We praten veel, doen leuke dingen. Alleen die daad zelf, dat komt er niet van.

Taboe

Maar zeggen dat je het niet meer doet is toch wel een taboetje. Ik schreeuw het vooral niet van de daken. Best gek, want als iemand anders zegt geen seks te hebben, zoals Patty Brard, dan heb ik daar totaal geen oordeel over. Toch ben ik bang dat vriendinnen het vinden. Je wordt immers doodgegooid met lijstjes dat mensen het twee keer per week doen. Nou, in dat geval ben ik dus vrij abnormaal. Als iemand ernaar vraagt, maak ik me er maar met een grap vanaf: ‘Nou, wat denk je zelf na vijftien jaar verkering, ja hoor, drie keer per week mínstens, haha!’ in de hoop dat ik het er daarna niet meer over hoef te hebben. Ik weet inmiddels, na het nodige speurwerk online, dat ik lang niet de enige ben. Dat er genoeg stellen zijn die geen seks meer hebben, of het erg weinig doen. Dat het niet altijd tot een relatiebreuk hoeft te leiden, zolang de ander zich maar gezien en gehoord voelt, en niet het idee heeft dat ie wordt afgewezen. Het stelde mij gerust en Mark lijkt zich er sowieso niet zo druk om te maken.

“Dat er genoeg stellen zijn die geen seks meer hebben, of het erg weinig doen. Dat het niet altijd tot een relatiebreuk hoeft te leiden”

Laatst was hij met vrienden een weekendje weg, en natuurlijk ging het na een paar biertjes over seks. Mark vertelde dat de groep in tweeën was verdeeld: de ene groep die naar eigen zeggen, nog altijd een paar keer per week lekker losging (waarvan een deel gescheiden, en weer helemaal in de sexvibe met een nieuwe vriendin) en de andere helft gewoon toegaf dat ze het niet meer deden of er zelf ook geen zin in hadden. Ook moest hij enorm lachen om onze gezamenlijke vriend Jos, die we allebei al tijden niet meer hadden gesproken. Jos had vanuit het niets geappt dat hij zo blij was met zijn vriendin, vijftien jaar jonger en, ik heb de foto’s gezien, een enorm knappe meid. Hij had er vrolijk bij gezegd dat de seks met zo’n jonge griet ook geen probleem was, want die slappe ging hij te lijf met een blauw pilletje. Dat werkte top.

Lees ook: ‘Ik heb geen zin in seks nu ik zwanger ben (maar zó blijven we toch intiem)’ >

Ik vind het heel fijn dat Mark dit soort dingen met me deelt, dat hij laat zien dat die mannen die er zo open over zijn. Het stelt me ook gerust dat het beeld van de man die altijd maar wil en de vrouw met hoofdpijn dus ook niet altijd klopt, en er dus ook in zijn vriendenkring mannen zijn die er gewoon geen zin in hebben. Ik moest tijdens die hele ophef rond Jeroen Rietbergen nog denken aan die covertekst die ooit op de Linda. stond: ‘Dan maak je maar zin’. Nou, zie eens hoe dat is afgelopen.

Lekkerder in mijn vel

Wat tot slot al die jaren nog heeft meegespeeld, is dat ik me niet meer sexy vóélde. Mijn lijf is veranderd, mijn kledingstijl is veranderd. Dat is er toch een beetje ingeslopen. De mooie kanten stringetjes hebben plaatsgemaakt voor praktische Hema-onderbroeken. Die zitten heerlijk, maar erg sexy is het niet. En dan mijn lijf! Ik vond het stom van mezelf om dat een rol te laten spelen, maar ik voel me sinds de kinderen niet meer die sexy goddess. Ik ben tien kilo zwaarder en lange tijd had ik er ook geen behoefte aan om me sexy te voelen.

“Hema-onderbroeken en tien kilo erbij: ik voel me geen sex goddess meer”

Maar nu de rust in het gezin is teruggekeerd en de kinderen lekker hun eigen leventje beginnen te krijgen, met vriendjes, clubs en school, merk ik dat ik weer zin krijg om mezelf beter te verzorgen. Om gezonder te eten, meer te sporten. Een paar weken geleden heb ik me ingeschreven bij de sportschool en ik heb goede hoop dat ik over een paar maanden weer lekkerder in mijn vel zit, letterlijk en figuurlijk. Dat het bloed weer door mijn aderen stroomt, dat ik weer de fut heb om ‘een setje te draaien’, dat ik daar weer de energie voor heb.

Het eerste vonkje

Ik merk ook dat ik tijdens het scrollen op mijn mobiel weer naar sexy jurkjes kijk, waarvan ik nu al droom dat ik ze binnenkort aankan. Daarmee is denk ik het eerste vonkje lust weer terug in mijn lichaam. Misschien komt mijn lichaam nu eindelijk uit de slaapstand. Zo voelt het wel, dat ik weer sexy wil zijn voor de komende Summer of Love. Misschien wordt die eerste keer weer moeilijk of spannend, dat zou goed kunnen. Maar ik weet na vijftien jaar dat alle relaties ups and downs hebben en door bepaalde fases heengaan. Zoals ons seksleven vroeger was, zo zal het waarschijnlijk nooit meer worden. En dat is ook niet erg. Maar naïef of niet, ik heb goede hoop dat we samen nog een heleboel mooie jaren tegemoet gaan, mét seks. Dat we daar zelf wel weer onze draai in gaan vinden. Ook al besef ik na zoveel jaren stilte in de slaapkamer maar al te goed: dat zal niet vanzelf gaan. Misschien moet ik alvast zo’n jurkje bestellen waarvan ik nu zo loop te kwijlen. Als stok achter de deur. Of moet ik Jos eens bellen, voor zo’n blauw pilletje, haha! Liever dat dan een therapeut of praatsessie, daar moet ik echt niet aan denken, dan wordt het zo beladen allemaal. Nee, het komt wel goed. Die Summer of Love, ik heb er zin in. Nu die zin zelf nog.” Dit artikel staat in Kek Mama 05-2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.