‘Door mijn scheiding mis ik het Sinterklaasfeest van mijn zoon’

Redactie Kek Mama

30 november, 2021 - 13:52

Leestijd: 4 minuten

Na negen jaar huwelijk en twee jaar relatietherapie besloot Anna (36), moeder van Merlijn (9) en Oscar (5), te scheiden van Tim (41).

“Na maanden van rust, een eindelijk goedlopende omgangsregeling voor de kinderen en ruimte voor mijn nieuwe liefde Ben, ontdek ik een grote keerzijde: Sinterklaas na de scheiding. Überhaupt, feestdagen in je eentje. Scheiden van je man, betekent ook een beetje scheiden van je kinderen. Door Tims aanhoudende afwezigheid had ik dat nog niet zo gevoeld, maar als ik Oscar en Merlijn op vrijdag bij hem aflever voor het weekend, wordt het me opeens pijnlijk duidelijk.

Alleen met Kerstmis

“Hé An…” Aan zijn ongemakkelijke houding zie ik dat er iets vervelends gaat komen. “Qua Sinterklaas, hè. Jij hebt de kinderen nu al twee jaar achter elkaar gehad; dit jaar wil ik ze op 5 december graag hebben.”
Jeetje. Ja. Stom natuurlijk dat ik dát niet zag aankomen. Dit is misschien wel het laatste jaar dat Oscar nog gelooft, bedenk ik direct. Dat mis ik dan. Al kan ik het natuurlijk ook in het weekend ervoor vieren met mijn eigen familie. Ik kan het Tim moeilijk ontzeggen. Voor de kinderen is het ook goed, eindelijk een feestdag na de scheiding mét hun vader.
“Ja, nee, natuurlijk”, slik ik. En realiseer me dat ik de kinderen met Kerstmis dus waarschijnlijk óók een dag niet zie, en met een beetje pech zelfs met oudjaar. Snel kus ik ze gedag, en stap met een steen in mijn maag in de auto.

Leven van de liefde

“Zullen we met Sinterklaas gewoon lekker samen afspreken?”, stel ik voor aan Ben. “Drinken we met z’n tweetjes onze ellende weg en leven van de liefde.” Ik kan er maar het best een positieve draai aan geven, anders wordt het nog een lange zit tot het heilig avondje.
Ben pakt mijn hand. “Ik snap dat het vervelend is, maar ik heb Roos met Sinterklaas, en mijn ex vindt het écht nog te vroeg dat ze jou al ontmoet – in zo’n intieme setting, bedoel ik.”
Ik begrijp het, ik respecteer het, maar hoe erg ik het ook vind van mezelf: ik kan alleen maar denken aan het feit dat ik dus alleen ben met Sinterklaas. De op hun verjaardagen na mooiste dag van het jaar voor mijn kinderen. Alle gezinnen gezellig en compleet binnen met de kaarsjes aan, en ik in mijn eentje met de hond in een koud, leeg huis waar het óók zo gezellig had moeten zijn, die avond.
Ben ziet mijn teleurstelling, en geeft me een kus: “Tweede Kerstdag is Roos bij haar moeder. Als je wilt, hebben we die in elk geval samen. Sterker nog: de hele week erna zelfs, inclusief oud en nieuw.”
Dat helpt.

Lees ook:
‘Als ze mijn nieuwe vriend ontmoeten, dan maar zo spontaan’ >

Eenzame Sinterklaas

“Ik kook rijsttafel, jij komt, en dan nodigen we je broer uit om Sinterklaas bij mij te vieren”, reageert mijn moeder monter als ik haar de volgende dag vertel over mijn eenzame Sinterklaas. En dan lekker toekijken hoe hij wél samen is met zijn kinderen, denk ik, nog steeds een beetje grimmig. Maar alles is beter dan alleen zijn die avond, en nu ben ik tenminste nog met familie.

Zodra ik mijn moeder ophang, app ik Tim. ‘Zullen we Kerstmis ook maar meteen verdelen? Neem ik de kinderen eerste kerstdag, en jij tweede.’ Daarna stuur ik een berichtje naar Ben: ‘Blokkeer tweede kerstdag vast in je agenda, en regel een koffer. We kunnen samen op vakantie voor een prikkie.’

Dat co-ouderschap, het is soms even slikken, maar ik vind het tóch misschien zo gek nog niet.

Dit artikel heeft eerder op Kek Mama gestaan.

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >