Sjoukje (38) is getrouwd met Cetin. Ze hebben een dochter van 5 en een zoon van 3. Sjoukje is christelijk, haar man gelooft niet. ‘Ik hoop dat hij God leert kennen.’
Lees verder onder de advertentie
“Ik ben gelovig opgevoed en heb altijd gedacht dat ik met een christelijke man zou trouwen. Cetin is atheïst. Ik ontmoette hem vijftien jaar geleden in Turkije, hij was mijn duikinstructeur. Een vakantieliefde, dacht ik. Leuk, maar die zie ik nooit meer. Dat pakte anders uit. We hielden contact. Hij voelde vertrouwd, als thuiskomen. Dertien jaar geleden verhuisde hij voor mij naar Nederland.
Lees verder onder de advertentie
‘Mijn geloof is belangrijk’
Mijn geloof is belangrijk. Ik lees de bijbel en ga naar de kerk, maar bovenal probeer ik een goed christen te zijn. ’s Avonds voor het eten ga ik voor in het gebed. Dan pak ik Cetins hand en vraag ik om gezondheid, rust en zegening voor ons gezin. Omdat ik Gods zegen over ons huwelijk belangrijk vind, wilde ik een kerkelijke ceremonie. De dominee vond het goed. Ik legde mijn gelofte af aan mijn man, ten overstaan van God, terwijl hij de gelofte aflegde aan mij, met onze families en vrienden als getuigen. 1 Korintiërs 13 werd voorgelezen, mijn favoriete bijbelstuk over de liefde. Onze kinderen zijn gedoopt. Ik voed ze christelijk op. Van hun vader leren ze weer andere belangrijke dingen, zoals respect hebben voor ouderen.
We willen onze zoon en dochter laten zien dat ze het verschil kunnen maken in deze wereld, dat ze goed kunnen doen voor een ander. En dat ze dankbaar mogen zijn voor wat ze hebben. Ik bid met mijn dochter voordat ze gaat slapen. Dan vertelt ze waarvoor ze dankbaar is. Dat nieuwe vriendinnetje bijvoorbeeld, met wie ze zo leuk speelt. Als mijn zoon ouder is ga ik dat ook met hem doen.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik geloof genoeg voor ons beiden’
Cetin en ik delen dezelfde normen en waarden, maar soms vind ik het jammer dat hij niet gelooft. Dan zie ik in de kerk allemaal gezinnen en zou ik het best gezellig vinden als Cetin naast mij zat. Maar het is zoals het is. Ik zeg altijd: Cetin gelooft nog niet. Ik hoop dat hij God leert kennen, zodat hij weet dat er meer is, dat hij dezelfde hoop mag hebben. Dat het leven niet eindig is, dat het ergens toe dient, een hoger doel heeft. Aan de andere kant: ik geloof genoeg voor ons beiden. God heeft een plan voor ons. Dat weet ik zeker.”
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.