Beeld: Getty Images
Patricia Panasri (36) is getrouwd met Jack (42) en moeder van dochters Luna (9) en Gaia (2) en zoon Deva (6). Ze werkt als business astroloog.
“Eigenlijk was ik onderweg naar Laos, maar ik stapte per ongeluk in de verkeerde bus. Zo belandde ik in het armste gedeelte van Thailand. Er waren geen hostels en amper toeristen. Ik was van plan na een nacht weer verder te trekken, maar ontmoette een groep vrijwilligers die me enthousiast maakten voor hun werk. Het was 2009, het was crisis en ik had net mijn master interieurarchitectuur afgerond. Ik wilde nog één keer op reis voor mijn werkende leven zou beginnen. Omdat ik toch geen vastomlijnd plan had, besloot ik mee te gaan met die groep. Toen we in de middle of nowhere aankwamen dacht ik: dit is écht Thailand. Ongerept en onaangetast. Ik vond het een mooie plek om wat langer te blijven en ging als vrijwilliger Engelse les geven op de dorpsschool.
“Een jongen van het Thaise platteland paste niet in het tienjarenplan dat ik had klaarliggen”
Na een tijdje kreeg ik door dat Jack, de eigenaar van de vrijwilligersorganisatie, vaak naar me keek en veel grapjes maakte. Ik vond hem leuk, maar werd belemmerd door mijn westerse blik. Een jongen van het Thaise platteland, die paste niet in het tienjarenplan dat ik wel had klaarliggen voor als ik weer in Nederland zou zijn. Toch stortte ik me in het avontuur met Jack, ik wilde daar genieten en niet nadenken over de toekomst.
Vier maanden later ging ik naar Nederland. En al vond ik Jack inmiddels heel speciaal, mijn hoofd was nog niet uitgeschakeld. Ik zag mezelf daar niet voor altijd blijven, maar ik zag hem ook niet in Nederland wonen. Maar ja, na vijf maanden thuis, wist ik dat het niet zomaar een vakantieliefde was die ik had achtergelaten. In Nederland vond ik een baan en had ik mijn familie en vrienden. Alles was goed en toch miste ik iets. Ik moest terug om uit te zoeken of Jack en ik een toekomst hadden. In Bangkok stond hij me op te wachten, samen reisden we naar het dorpje waar hij woonde. Al schreeuwde mijn ratio dat het onmogelijk was, mijn gevoel zei dat we bij elkaar hoorden. Hetzelfde gold voor Jack, al was hij ook realistisch. Hij wilde me niet vragen mijn hele leven op te geven, dat ging hij andersom ook niet doen.
Lees ook – Vakantieliefde: ‘Inmiddels zijn we 21 jaar samen en trotse ouders van vier kinderen’ >
Ik ben weer vier maanden gebleven, dit keer om uit te zoeken of ik hier echt zou kunnen blijven en alles accepteren wat het leven op het platteland met zich meebrengt. Dat betekende: wonen in een dorp met vijfhonderd inwoners, in het houten huis van mijn schoonouders, omringd door rijstvelden. Er was wel internet, maar de opening van de eerste mini-supermarkt moest nog komen. Ik ontdekte daar een versie van mezelf die ik in Nederland niet naar boven kon halen: meer ontspannen en minder bezig met controle houden.
“Met alleen mijn rugzak en een enkeltje reisde ik de liefde achterna”
Voordat ik echt naar Thailand zou emigreren, wilde ik Jack Nederland laten zien, zodat hij weet waar ik vandaan kom. Ook wilde ik dat hij mijn familie en vrienden kon ontmoeten. En ik vond een financiële buffer belangrijk, dus werkte ik nog zes maanden voor ik met een rugzak en een enkeltje de liefde achterna reisde.
Zes jaar woonden we in Thailand. We leefden eenvoudig maar de ruimte en rust voelde luxe, zeker toen ons eigen huis klaar was. In het begin dacht ik mijn werk te missen, maar dat was slechts mijn ego. Ik zorgde voor de kinderen, die overigens wel in Nederland zijn geboren omdat het dichtstbijzijnde ziekenhuis een uur van ons vandaan lag. Op een gegeven moment begon het platteland me te isoleren. Ik voelde me steeds meer afgesneden van de buitenwereld en hoewel er veel lieve mensen om ons heen waren, miste ik echte vriendschappen. Ik werd toch wel gezien als de rijke westerse vrouw, tegen wie veel mensen op keken. Inmiddels was ik een bedrijf begonnen en coachte ik online ondernemers. Ook daarin verlangde ik naar live contact.
“Hoewel er veel lieve mensen om ons heen waren, miste ik echte vriendschappen”
Het was Jack die opperde om samen naar Nederland te verhuizen. Hij zag dat ik minder gelukkig was en daarnaast liep het in zijn organisatie niet zo lekker. Nog geen vijf weken later zat ik met de kinderen in het vliegtuig, Jack volgde snel na ons. Ik ben nog steeds blij dat we die keuze hebben gemaakt. Het leven daar stond ons nog niet tegen, maar ik wist dat het beter kon. Niet alleen voor mij, voor ons gezin. Uit liefde ben ik verhuisd en uit liefde ben ik ook weer teruggegaan.” Dit artikel staat in de Kek Mama Liefdesspecial 2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Mirella (27) geeft les aan groep 4.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.