Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
Verhuisd voor de liefde: ‘Voor hem was het geen optie om in Nederland te wonen’
Beeld: Getty Images
Iris van Houwelingen (38) is de alleenstaande moeder van Iza (6). Ze is kindercoach en ontwikkelt speurtochten waarmee kinderen in contact komen met zichzelf.
Lees verder onder de advertentie
“Het moederschap heeft me wakker geschud. Pas toen Iza er was, zag ik dat ik mijn leven niet op orde had. Ik volgde teveel haar vader Mike in zijn wilde ideeën, met als resultaat dat ik met een pasgeboren baby in een yurt in Spanje belandde en we leefden van de giften van mijn moeder.
Lees verder onder de advertentie
Proeven van het plattelandsleven
Ik ontmoette Mike een jaar of acht geleden. Dertig was ik, en ik had moeite met de snelheid in de westerse wereld. Ik wilde meer verbinding met de natuur, dus vertrok ik naar Malta om daar in een startende ecocommunity te gaan wonen en werken. In de community proeven stadse mensen van het plattelandsleven. Ik ontmoette Mike, een indrukwekkende verschijning: groot en stoer. Eindelijk iemand van mijn leeftijd, dacht ik. Bleek ’ie pas 23 te zijn. Uit een soort woede op de hele wereld maakte hij de grootste plannen. Hij was ervan overtuigd dat hij zijn bestaan het beste buiten de maatschappij kon opbouwen. Zijn zelfverzekerdheid maakte indruk op me, al vond ik in eerste instantie dat hij wel erg vol van zichzelf was. Na een tijdje liet ik me toch door hem verleiden en ontstond er iets moois tussen ons. Acht maanden lang woonden we samen, met andere co-workers van de community. We verbouwden onze eigen groenten en Mike kookte voor ons op open vuur. We bouwden huizen en maakten kleding, hielden yogasessies en drumcirkels. Mike wilde naar Zweden, daar liggen zijn roots. Hij voelde zich een Viking. Maar eerst zouden we een korte tussenstop houden in Nederland, om wat geld te verdienen en mijn familie te zien.
Lees verder onder de advertentie
Verhuizen uit liefde
In Nederland raakte ik weer verzeild in mijn oude leven en ontdekte ik dat ik zwanger was. Een baby was niet helemaal gepland, maar wel welkom. Voor Mike was het geen optie om in Nederland te wonen. Met zijn Amerikaanse paspoort kon hij hier niet werken en hij voelde zich nutteloos. Van ons laatste beetje geld verhuisden we niet naar Zweden, maar naar Zuid-Spanje omdat het leven daar goedkoper is. Ik had het prima in Nederland, maar uit liefde verhuisde ik met hem mee. We gingen weer naar een uitwisselingswerkproject. Het was er bloedheet en het project was een puinhoop. Niet de beste plek om platzak en met een dikke buik te verblijven. We leefden van het geld dat mijn moeder opstuurde. Dat er een heleboel in ons leven niet op orde was, negeerde ik. We hadden geen stabiel inkomen, geen vaste woonplek en toch vertrouwde ik op Mike, hij was zo zeker van zichzelf. Hij zei vaak dat mensen hem geld zouden sturen, maar dat was nooit zo. Hij probeerde goed voor me te zorgen, maar koos toch altijd de moeilijkste weg. We woonden afgelegen, boodschappen doen duurde uren omdat hij ging lopen, terwijl hij ook best met een buurman mee kon rijden.
“We maakten mooie wandelingen en zwommen elke dag in de rivier, tot die verdween door de hitte”
Lees verder onder de advertentie
Maar ergens hadden we het daar ook fijn, we maakten mooie wandelingen en zwommen elke dag in de rivier, tot die verdween door de hitte. We verhuisden naar een leegstaand huis, hoger gelegen op een berg en een stuk koeler. Daar begon mijn bevalling, maar toen die niet echt vlotte moest ik naar het ziekenhuis, een uur rijden over hobbelige wegen.
Lees verder onder de advertentie
Droom opgeven
Samen met Iza mochten we daarna op het terrein van Nederlandse mensen wonen, in een yurt. Inmiddels was het weer omgeslagen en dan is zo’n tent allesbehalve prettig. Ik verlangde terug naar Nederland, Mike naar Amerika. We maakten geen ruzie, maar hadden verdriet omdat we onze dromen moesten opgeven.
“Inmiddels was het weer omgeslagen en dan is zo’n tent allesbehalve prettig”
Lees verder onder de advertentie
Ik ging met onze dochter bij mijn moeder wonen, in Utrecht. Mike wilde wel bij ons in de buurt blijven en ging mee naar Nederland. Maar omdat er bij mijn moeder geen plek was voor ons drieën, trok hij in bij vrienden in een andere stad. Af en toe waren we samen, maar een gezin opbouwen lukte zo niet. Mike voelde zich lamlendig en kon hier echt niet aarden. Ik heb zijn vliegticket naar Amerika betaald, onze relatie hebben we nooit beëindigd.
Eigen leven leiden
In het begin miste ik hem ontzettend, ook al wist ik dat hij niet goed voor me is. Ik vergat mezelf totaal in deze relatie, ik volgde hem blind in zijn avonturen. Nu zie ik in dat ik altijd op de vlucht was, ook voor mezelf. Ik moest ontdekken welke richting ik op wilde met mijn leven in plaats van een man te volgen in zijn plannen. Toen ik moeder werd, voelde ik dat ik het niet klopte, voor mijn dochter wilde ik leren het leven echt aan te gaan. Door weer bij mijn moeder te wonen en een studie op te pakken, kreeg ik de kans om mijn leven opnieuw op te bouwen.
“Ik moest ontdekken welke richting ik op wilde in plaats van een man te volgen in zijn plannen”
Inmiddels wonen we op onszelf, in een woongemeenschap, en ben ik mijn eigen bedrijf begonnen. Ik kan voor mezelf en Iza zorgen. En het belangrijkste: ik vertrouw op mezelf, op wat ik wil en kan. Met Mike hebben we af en toe contact. Hij is inmiddels vanuit Amerika naar Portugal verhuisd en trekt nog steeds van plek naar plek. Ik hoop dat hij ook een manier vindt om zijn leven op orde te brengen zodat er meer ruimte ontstaat voor contact tussen mijn dochter en haar vader. Zij is geboren uit onze liefde en aan dat gevoel wil ik vasthouden.” Dit artikel staat in de Kek Mama Liefdesspecial 2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
