‘Waarom ons bezoek aan de parenclub een bijzonder slecht idee was’

Joan Makenbach

6 juli, 2020 - 13:38

Leestijd: 4 minuten

“Hoe dom kun je zijn? Iemand die al jaloers is als haar man te lang naar lingeriereclames staart en expres geen NOS-journaal meer kijkt sinds hij opbiechtte Dionne Stax zo’n lekker ding te vinden. Zo’n vrouw gaat dan vrijwillig naar een omgeving waar alleen maar hete types in minuscule lingeriesetjes rondlopen? Ik weet nog steeds niet wat me heeft bezield om met Stephan een parenclub te bezoeken. Het was ook meer een spontane yolo-ingeving, een manier om de boel op te spicen, dan een weldoordachte actie.
 

Parenclub

Vlakbij onze woonplaats ligt een bekende parenclub. Als we voorbijreden maakten we vaak grappen: wat zou daar nu gebeuren? We fantaseerden over groepsorgies en wilde fetisjfeesten. Toen we een keer de website bekeken, waren we een beetje teleurgesteld. Het leek op een gewone nachtclub, met een dansvloer en een dj. Oké, er waren wel ‘intieme hoeken’ en ruimtes waar je seks kon hebben en een zwembad, maar het zag er niet smoezelig of duister uit. We konden best een keer zelf gaan kijken. Voordat we kinderen hadden, gingen Stephan en ik ook altijd naar clubs, om te dansen. Dat zou hier vast ook kunnen. Maar bovenal waren we bloednieuwsgierig: zou het er heel erg Sodom en Gomorra zijn?

De dresscode was mooie lingerie. Daar had ik geen probleem mee. Stephan en ik gingen ook regelmatig naar de sauna, bloot was daar functioneel, dat zou met het ondergoed in een parenclub vast niet anders zijn. Een bezoek kostte 125 euro per stel, wel flink duurder dan een dagje wellness, maar daar zaten ook de drank, het eten en de condooms bij in. Maar, zo hadden we afgesproken, seks zouden we er niet hebben. Hoogstens met elkaar, als de drang hoog was.
 

Lees ook
Geen succes-sex: ‘De gedachte een trio te hebben leek me ineens zó afstotelijk’ >
 

Groen en geel

We prikten een zaterdagavond, brachten de kinderen naar mijn zus en sloegen thuis nog een gin-tonic achterover. Een uur na aanvangstijd kwamen we bij de parenclub aan. Het was al aardig druk. Een gastvrouw gaf ons een rondleiding. Ze was sympathiek, maar ik voelde me totaal niet op mijn gemak. Ik begon te zweten toen ik halfnaakte mensen zag. Waar was ik aan begonnen? Elke keer als wij een ruimte betraden, werden we van top tot teen opgenomen. Ik voelde me naakt, al had ik een jurkje aan. Maar erger: ik zag voornamelijk vrouwen mijn man begluren.

In de bar werden we al snel aangesproken door een stel, waarbij de vrouw bijna haar borsten in Stephans neus drukte. Ik trok Stephan aan zijn shirt en siste ‘geen interesse’ naar haar. We hadden net gehoord dat er een strikte ‘nee is nee’-huisregel werd gehanteerd in de club, die diende te worden gerespecteerd. Nou, ik blééf nee zeggen die avond. Ik zag groen en geel van alle flirtende, mooie vrouwen die – in mijn ogen – allemaal op mijn man aasden. Na een uur was ik het zat. Dit was niet mijn tent.
 

Met gierende banden naar huis

Stephan had nog wel even willen blijven en mopperde over de 125 euro die we betaald hadden. Konden we op zijn minst niet nog iets van het buffet eten? Maar ik wilde weg van alle verleidsters en ben met gierende banden naar huis gereden. Thuis kregen we flinke bonje. Ik verweet Stephan dat hij al die aandacht veel te leuk had gevonden en noemde hem een vieze flirt. Waarop hij weer terug snauwde dat kijken mocht en dat hij mij een koele kikker vond. Nu, een jaar later terugkijkend, zien we allebei in dat het een bijzonder slecht idee was voor iemand die van nature al heel jaloers is. We gaan nog wel naar de sauna, maar daar laten we het dan ook bij.”
 

Dit verhaal heeft eerder in Kek Mama gestaan.

Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!