Strandseizoen gesloten, de speeltuin is te nat; wat dóe je dan met je peuter? Nou, deze vier dingen, bijvoorbeeld.
Lees verder onder de advertentie
1. Kabouterpad Hoenderloo
Ja, tuurlijk ook in de regen. Vanaf camping ‘De Pampel’ wandel je zo het bos in. Het pad is maar een kilometer lang, maar dat is ver genoeg voor peuterbenen. Bovendien: voer de bijgeleverde opdrachten uit en je bent zo anderhalf uur onderweg. Puntmuts op, rugzak aan, want die regel je er hier bij.
Lees verder onder de advertentie
2. Naar het theater
Bijna elke stad heeft op zondagochtend of woensdagmiddag wel theatervoorstellingen voor peuters. Bang dat jouw stuiterbal niet blijft zitten? Dat valt in de praktijk reuze mee: de voorstellingen duren doorgaans kort en zijn meestal zo interactief, dat kinderen niet anders kunnen dan meedoen – en jij niet anders dan even achterover zitten met een glas met het één of ander.
Regen? Van zwemmen word je toch nat. Vleugeltjes mee, genoeg te eten, en de rest van de dag heb je geen kind meer aan je peuter.
4. Bouw je eigen slaapbioscoop
Alleen de tent of bioscoop mag natuurlijk ook, maar hóe leuk is het om gewoon een tent op te zetten in de woonkamer, matrassen erin, film aan en samen logeren? O, tip: kan ook met broertjes of zusjes, of vriendjes en vriendinnetjes. En jij – precies: lekker met man onder de dekens.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.