Sanne Karsten emigreerde vorig jaar met man Steven en zoons Siem, Tijn en Gijs naar de Filipijnen. Een land met veel natuurgeweld en contrasten, maar net zo goed een plek waar ze zich thuis voelen.
Lees verder onder de advertentie
“Tien jaar geleden waren mijn man en ik al eens in Manilla. Eerlijk gezegd vond ik het toen een drukke stinkstad waar ik zo snel mogelijk weer weg wilde. Dus toen Steven werd gevraagd voor een baan hier, twijfelde ik wel even. Toch waagden we het: we wilden graag in een ander land wonen met onze kinderen, omdat we zelf in onze jeugd ook in het buitenland hebben gewoond. We wisten hoe bijzonder het was om met je gezin zoiets mee te maken. Bovendien leek deze stad me wel avontuurlijk, een beetje anders dan anders.
Een nadeel was wel dat we precies in de lockdown op de Filipijnen aankwamen. We mochten alleen ons huis uit voor boodschappen; de kinderen mochten zelfs helemaal de straat niet op. Pas na drie maanden reden we als gezin de stad uit, voor een weekend weg. Toen pas zagen de jongens de stroomkabels boven de grond, de stalletjes met koopwaar langs de weg, mensen die op blote voeten op straat lopen, ze roken al die geuren overal. En we zagen ze denken: dit is wel even iets heel anders dan we gewend zijn.
Lees verder onder de advertentie
Veel contrasten
Manilla is een stad met veel contrasten. Wij hebben een heel lekker huis met zwembad en een fijne tuin vol planten en schaduw. Het staat in een ‘village’, een soort compound. Loop je daar de poort uit, dan zie je palmbomen en mangobomen, maar ook overal stroomkabels en ratten die door het riool rennen. Er is veel hoogbouw en verkeer, het is er altijd druk. Toch is het een fijne stad, je moet alleen even weten waar je moet zijn en hoe je de drukte kan ontvluchten. En dat weten we inmiddels.
Zo gaan we bijvoorbeeld graag naar het eiland Mindoro. Na twee uur rijden en een uurtje op de boot kom je meteen aan in een heel andere wereld. Het is er stil, het strand is prachtig, het water is knalblauw, er zijn palmbomen: precies zoals op de bekende toeristenplaatjes van de Filipijnen. Vaak huren wij er een banka, een bootje, waarmee we van eilandje naar eilandje varen – eenmaal aangemeerd lunchen we dan bij een restaurantje. De jongens springen onderweg van ons bootje, ze snorkelen, duiken of blijven lekker liggen. Op het eiland kun je ook nog heel mooi wandelen, er zijn prachtige watervallen met blauwe poeltjes waar je in kunt zwemmen.
“Na twee uur rijden en een uurtje op de boot kom je meteen aan in een heel andere wereld”
Lees verder onder de advertentie
Een ander favoriet uitje is de stad Tagaytay. Het ligt wat hoger dan Manilla, waardoor het er net even koeler is; veel mensen uit Manilla gaan hiernaartoe om de benauwdheid van de stad te ontvluchten. De weg naar Tagaytay is al de moeite waard; je rijdt door straten waar steeds iets anders verkocht wordt. Zo is er een straat met grote aardewerken potten in alle kleuren en maten en heel veel planten. In de volgende straat vind je allerlei Aziatische rotan tafels en stoelen. Je kunt je hier gerust een hele dag vermaken. Tagaytay zelf ligt aan een meer, met een vulkaan er middenin waar je mooi omheen kan wandelen.
Natuurgeweld
Toen we voor het eerst aankwamen in ons huis, lag er een document klaar met instructies: ‘Wat te doen tijdens een aardbeving’. We hadden toen al onze eerste aardbeving meegemaakt, in het quarantainehotel na aankomst. Alsof er iemand aan mijn bed stond te schudden, zo voelde het.
Op dat moment realiseerden we ons dat we helemaal niet wisten wat we moesten doen als er zoiets gebeurt: ga je naar buiten of moet je juist binnen blijven? We hebben het uiteindelijk moeten googelen. Inmiddels ben ik meer aan het idee gewend dat hier veel natuurgeweld is. In de buurt is er een vulkaan uitgebarsten, er zijn regelmatig grote tyfoons, dat zijn flinke stormen. We zijn er zelf redelijk relaxed onder – wat moet je anders? Het grote contrast tussen arm en rijk is wel hartverscheurend. We proberen te helpen waar we kunnen en ook de kinderen daarbij te betrekken. Maar je kan niet alles oplossen.
We wonen hier nu bijna een jaar en nog steeds vragen mensen ons of het niet voelt als één grote vakantie. Dat is niet zo: de jongens gaan naar school, wij hebben ons werk. In het weekend rijden we naar voetbalwedstrijden en hockey, eigenlijk net zoals in Nederland.
“Het grote verschil met Nederland: alles gaat hier een tandje langzamer”
Toch is er een groot verschil: alles gaat hier een tandje langzamer. We hebben hier inmiddels fijne vrienden, maar er zijn wel veel minder sociale verplichtingen dan in Nederland. Daardoor hebben we zoveel tijd samen als gezin. De weekenden zijn we echt met elkaar, en het kleine groepje mensen dat we hier hebben leren kennen voelt echt als familie.
Zoals we leefden in Nederland, altijd allebei superdruk met kleine kinderen en heel veel moeten, daar is niets van over hier op de Filipijnen. Ik ben daardoor een veel relaxter persoon geworden. Om dit zo met elkaar en als gezin mee te maken is echt ontzettend waardevol.”
Lees verder onder de advertentie
Slapen
Uitvalbasis
The Olive Tree Villa in Tagaytay is een fijne, kleinschalige uitvalsbasis voor wandeltochten en je kunt er heerlijk eten.
the-olive-tree-villa-in-tagaytay.business.siteLuxe
Bij The Farm in San Benito kan je ultiem luxe genieten van natuur, massages, yoga, en verder vooral helemaal niets.
thefarmatsanbenito.comRust
Als je echt even de stad uit wil, dan is Sunset at Aninuan Beach Resort op het eiland Mindoro een fijn adres. Niet heel fancy, maar wel de beste service.
aninuanbeach.comOnontdekt
Coco Grove Beach Resort vind je op Siargao. Dat is een nog redelijk onontdekt eiland, en alles is er even fijn.
cocogrovebeachresort.com
Lees verder onder de advertentie
Eten
Oase
Restaurant Blackbird is een oase van rust midden in Manila. Ze hebben een fijne tuin waar je kan zitten, en de wijn en het eten zijn heerlijk.
blackbird.com.phTijger
People’s Palace in Manila is een Thais restaurant waar je de beste ‘crying tiger’ (een biefstukgerecht) of vegetarische curry kan vinden.
peoplespalacethai.comDim sum
Echt Aziatisch eten doe je bij Din Tai Fung in Manila. Ideaal voor met de kids, vooral de dim sum.
facebook.com/dintaifungph/Koffie en ijs
Koffie, ontbijten of lunchen doen we graag bij Wildflour café. En het lekkerste en grootste ijs halen we bij Coldstone.
wildflour.com.ph, facebook.com/coldstoneph/
Lees verder onder de advertentie
Doen
Keramiek
Sluit na Pinto Art Museum de dag af met een late lunch of borrel bij The Crescent Moon Cafe and Studio, waar je zelf je servies kan maken of mooi keramiek kan kopen.
crescentmoonantipolo.comWandelen
Op de Filipijnen kun je prachtig hiken. Via de website pinoymountaineer.com kan je alle mooie wandelingen en hikes terugvinden, ingedeeld op regio en op wandelniveau. Ook leuk met kinderen.
Dit artikel staat in de Kek Mama Zomerspecial 2022.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]