Broers en zussen ook uitnodigen als je een verjaardagspartijtje organiseert. ‘Als dat financieel kan, moet je dat wat mij betreft doen’, schrijft ze op haar blog.
Een paar maanden geleden werd de jongste zoon van Wendy zes jaar. ‘Een week voor zijn feestje hadden de meeste ouders nog niet op onze uitnodiging gereageerd’, vertelt ze. ‘Daarom mailde ik dat het broertje of zusje van hun kind ook mee mocht komen, als dat makkelijker zou zijn. Prompt kreeg ik meteen twee mails van ouders die hun kinderen aanmeldden. Beide ouders hadden hun kind anders niet naar het feestje kunnen sturen, omdat ze geen opvang hadden.’
Het feestje in een indoor speeltuin werd een succes: de kinderen hadden lol, het kon haar zoon niets schelen dat er een paar bij waren die hij niet goed kende. En de ouders? Die waren heel blij dat hun andere kind ook van de partij mocht zijn. ‘Daarom heb ik besloten om broertjes en zusjes voortaan ook uit te nodigen’, zegt Wendy. ‘Na veel gesprekken met vrienden ben ik gaan inzien dat veel kinderen verjaardagsfeestjes missen omdat er geen opvang is voor hun broertje of zusje. Hun vader of moeder is alleenstaand of één van de twee moet in het weekend werken.’
Lees ook: Inspiratie nodig? 15x originele kinderfeestje
Volgens Wendy zou elke ouder moeten overwegen om meerdere kinderen uit te nodigen. ‘Alleen als dat financieel mogelijk is, natuurlijk’, zegt ze erbij. ‘De meesten ouders zullen alsnog hun best doen om opvang te regelen voor hun andere kind. En er zullen heus ouders zijn die aanbieden om mee te betalen in de kosten, als dat nodig is. Wat je ook kunt doen, is het per geval bekijken: welk gezin kan lastig opvang regelen? Alleen die stuur je een dubbele uitnodiging.’ Wendy denkt dat sommige ouders het met haar oneens zullen zijn. ‘Die denken: het is toch niet mijn probleem dat een ander geen opvang kan regelen? Dat klopt. Maar in een wereld waarin we al zo op onszelf gericht zijn, is het geen gek idee om met een klein gebaar een verschil te maken voor een kind en zijn ouders.’ Bron: Scary Mommy
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
