‘Ik ging over mijn grenzen heen, om het maar perfect te doen in onze vriendschap’

Brenda Kluijver

1 april, 2022 - 12:05

Leestijd: 4 minuten

“Is dit nu wat ik wil in een vriendschap? Steeds vaker vroeg ik me dat af. Het antwoord was wel duidelijk: nee. Jeanette en ik kennen elkaar nu een jaar of zeven, maar tussen ons is het niet echt dikke mik meer. Achteraf gezien was het van het begin af aan al een ingewikkelde relatie. Zij is heel streng voor zichzelf, vindt dat ze elke bijzondere datum of verjaardag van iedereen moet onthouden, is extreem attent en geeft cadeautjes die meer dan perfect zijn. Die hoge eisen projecteert ze ook op anderen, waardoor ik onzeker werd.  

Meer verhalen van moeders over alles dat met mombracing te maken heeft lees je hier.

Perfectionisme

Andere mensen konden het in haar ogen niet snel goed doen, liet Jeanette vaak merken. Kreeg ze een cadeautje dat volgens haar niet perfect was, dan vond ze dat tot in het diepst van haar hart stom van die ander. Ze klaagde er dan over tegen mij. Ik werd er zenuwachtig van als ik voor haar of haar dochters een cadeautje moest kopen of een lief kaartje wilde sturen. Steeds meer ging ik op mijn tenen lopen en mijn eigen grenzen over, om te zorgen dat ik het wel perfect zou doen voor haar.

“Een dag later kwam ze het spel terugbrengen, ze wilde eigenlijk niet nóg meer spelletjes”

Ik had een keer een mooi spel gekocht voor de verjaardag van haar oudste dochter. Jeanette reageerde ter plekke heel enthousiast. Ik had er meer geld aan uitgegeven dan ik normaliter doe, omdat ik weet dat Jeanette snel teleurgesteld is. Dat voelde al niet helemaal lekker. Een dag later kwam ze het spel terugbrengen, ze wilde eigenlijk niet nóg meer spelletjes in de kast zien verdwijnen. Dat was heel ongemakkelijk en pijnlijk. Ik had juist zo mijn best gedaan, maar zij gaf me het gevoel dat ik enorm gefaald had.  

Lees ook: ‘De breuk met mijn beste vriendin is nog pijnlijker dan liefdesverdriet’ >

Krabbenmand

Tijdens mijn laatste zwangerschap kwam ik al vroeg thuis te zitten en Jeanette bracht me een hele stapel boeken ter vermaak. Deed ze niks meer mee, zei ze, ik mocht ze hebben. Ik koos er een stuk of drie uit die ik graag wilde lezen, de rest gaf ik in een doos aan de kringloop. Na een paar maanden vroeg ze ineens of ik de boeken al uit had, want ze wilde er graag een andere vriendin blij mee maken. Ik zei dat ik ze had weggedaan en Jeanette raakte volledig overstuur. Ik sliep er niet meer van, zo erg vond ik het. Uiteindelijk ben ik nog naar de kringloopwinkel gegaan om ze op te sporen, maar dat lukte niet. Later dacht ik: het is heel vervelend, maar ik heb toch niet expres iets verschrikkelijks gedaan? Ook op het gebied van het moederschap liet ik me door haar strenge eisen meeslepen. Tijd voor jezelf nemen vond zij, heel uitgesproken, een teken van slecht moederschap. Dus als ik een keer een middagje vrijnam om naar de sauna te gaan, dan durfde ik dat niet aan haar te vertellen. Je laat je kinderen toch niet op het kinderdagverblijf als je niet aan het werk bent?! Terwijl ik dacht: ze hebben het daar fijn, ik zorg goed voor mezelf, win-win.  

De lat steeds hoger

Ik ging steeds meer dingen voor haar verzwijgen. In deze vriendschap vergat ik mezelf volledig. Ik vergat dat ik zelf ook attent ben, terwijl ik dat juist vaak hoor van mensen die me wel kunnen waarderen. Ik legde de lat voor mezelf steeds hoger omdat Jeannette dat ook deed, terwijl dat niet bij me paste. Ik vind juist dat je een relatie niet kunt afmeten aan cadeautjes of attente acties alleen. Daarom probeer ik tegenwoordig vaker tegen mezelf te zeggen: ik ben oké, ik heb met iedereen het beste voor en ik ben lief voor anderen. Precies wat ik ook mijn kinderen probeer te leren: je bent goed genoeg.”   Dit artikel staat in de Kek Mama Mombracing Special 2022. 77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.