Of ze nu het gender van hun toekomstige kind kunnen voorspellen of een aankomend ongelukje. Het kan zorgen voor gefronste wenkbrauwen, maar deze vrouwen kennen de kracht van moederintuïtie.
Lees verder onder de advertentie
Mirjam (37) woont samen met Enzo (38) en is moeder van Lina (11) en Emma (8).
“Ik wist zeker dat ik zwanger was van een meisje. Toen zelfs de derde echo volgens de verloskundige overduidelijk een jongen uitwees – ‘Kijk, een piemeltje!’ – wilde ik het nog niet geloven.
Ik beviel van een ogenschijnlijk gezonde jongen. Maar naarmate hij ouder werd, raakte hij steeds meer in zichzelf gekeerd. Na schooltijd wilde hij zich steevast verkleden in prinsessenjurken, zijn nagels had hij altijd gelakt. Enzo gooide het op kinderspel, ik nam het serieuzer.
Lees verder onder de advertentie
Meisje
Mijn kind was acht toen het hoge woord eruit kwam: ‘Ik voel me een meisje.’ Lina, zo wilde ze heten, een naam die gek genoeg ooit op mijn lijstje stond. Toen Enzo en ik dat accepteerden, zag ik mijn kind met de dag gelukkiger worden. Lina is nu elf en loopt sinds kort bij de genderpoli. Op school is ze allang niet meer ‘dat jongetje in meisjeskleren’, maar wordt ze volledig geaccepteerd als meisje. Ze heeft een lang en moeilijk traject voor zich, maar ik voel dat ook dat goed komt.”
“Minne moest en zou haar witte broek aan, die ochtend. ‘Doe nou niet, pak even iets praktisch. Je zwarte trainingsbroek is prima’, mopperde ik. Geen idee waarom, want de zon scheen en het was echt weer voor een witte broek. Minne bleef weigeren – en terecht, zou je zeggen. In haar witte broek leverde ik haar chagrijnig af bij het schoolplein.
Een paar uur later ging mijn telefoon. ‘Mam, kom je me halen?’ piepte mijn dochter aan de andere kant van de lijn. ‘Ik ben voor het eerst ongesteld geworden.’”
77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag