Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Of ze nu het gender van hun toekomstige kind kunnen voorspellen of een aankomend ongelukje. Het kan zorgen voor gefronste wenkbrauwen, maar deze vrouwen kennen de kracht van moederintuïtie.
Mirjam (37) woont samen met Enzo (38) en is moeder van Lina (11) en Emma (8).
“Ik wist zeker dat ik zwanger was van een meisje. Toen zelfs de derde echo volgens de verloskundige overduidelijk een jongen uitwees – ‘Kijk, een piemeltje!’ – wilde ik het nog niet geloven. Ik beviel van een ogenschijnlijk gezonde jongen. Maar naarmate hij ouder werd, raakte hij steeds meer in zichzelf gekeerd. Na schooltijd wilde hij zich steevast verkleden in prinsessenjurken, zijn nagels had hij altijd gelakt. Enzo gooide het op kinderspel, ik nam het serieuzer.
Mijn kind was acht toen het hoge woord eruit kwam: ‘Ik voel me een meisje.’ Lina, zo wilde ze heten, een naam die gek genoeg ooit op mijn lijstje stond. Toen Enzo en ik dat accepteerden, zag ik mijn kind met de dag gelukkiger worden. Lina is nu elf en loopt sinds kort bij de genderpoli. Op school is ze allang niet meer ‘dat jongetje in meisjeskleren’, maar wordt ze volledig geaccepteerd als meisje. Ze heeft een lang en moeilijk traject voor zich, maar ik voel dat ook dat goed komt.”
Lees ook – Is de baby ineens tóch een meisje: ‘Haar naam kwam gewoon op het blauwe geboortekaartje’ >
“Minne moest en zou haar witte broek aan, die ochtend. ‘Doe nou niet, pak even iets praktisch. Je zwarte trainingsbroek is prima’, mopperde ik. Geen idee waarom, want de zon scheen en het was echt weer voor een witte broek. Minne bleef weigeren – en terecht, zou je zeggen. In haar witte broek leverde ik haar chagrijnig af bij het schoolplein. Een paar uur later ging mijn telefoon. ‘Mam, kom je me halen?’ piepte mijn dochter aan de andere kant van de lijn. ‘Ik ben voor het eerst ongesteld geworden.’” 77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.