Weten dat het niet goed zit met je zogezegde overprikkelde rakker of het kunnen ruiken wanneer je kind ziek wordt. Het kan zorgen voor gefronste wenkbrauwen, maar deze vrouwen kennen de kracht van moederintuïtie.
Lees verder onder de advertentie
Mirella (45) is getrouwd met Claudia (45) en moeder van Sammie (8) en Bobbie (4).
“Sammie was al tijden ongelooflijk moe. De huisarts stuurde ons keer op keer met een kluitje in het riet. Ze was vast overprikkeld, zei hij. Hoogsensitief. Allemaal psychisch, fysiek niets aan de hand. Ik legde me erbij neer, zelfs al viste ik na de zwemles wekenlang een bleek, blauw aangelopen en zwak visje uit het water.
Maar mijn vrouw Claudia rustte niet tot er meer onderzoek kwam. De uitslag: Sammie had de ziekte van Pfeiffer. Die komt zelden voor bij kinderen van die leeftijd. Claudia is de genetische moeder van Sammie, ik droeg Bobbie. Misschien toch een gevalletje moederintuïtie.”
Lees verder onder de advertentie
Meer verhalen van moeders over alles dat met mombracing te maken heeft lees je hier.
Mijn neus liegt niet
Yvonne (44) is getrouwd met Sjoerd (44) en moeder van Malou (11) en Daniek (8).
“Daniek was de eerste twee jaar van haar leven veel ziek. Ze ging van longontsteking naar keelontsteking naar oorontsteking en zo verder. Ik voelde altijd precies aan wanneer het mis dreigde te gaan. Ik rook het ook aan haar. Dan mobiliseerde ik meteen alle hulptroepen. Schoof met werk en schakelde mijn ouders alvast in om op te passen.
“Ik voelde altijd precies aan wanneer het mis dreigde te gaan”
Lees verder onder de advertentie
Sjoerd begreep daar niets van. Die zag niets aan onze dochter en snapte niet waarom ik aan het bellen en regelen was geslagen. Maar ik had het altijd bij het rechte eind. Nog steeds voel ik eerder aan dan Sjoerd wanneer mijn dochters me nodig hebben of iets willen bespreken. Met Malou ga ik op zo’n moment altijd een rondje wandelen, het liefst in het donker. Dan schuifelen we heel knus dicht tegen elkaar door de wijk en lucht ze haar hele hart. Zo schattig.”
77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.