Beeld: Getty Images
Of het nu is om ervoor te zorgen dat je kind ineens begint op te letten in de klas of om ervoor te zorgen dat ze überhaupt op tijd komen. Het is soms best handig, zo’n omkopertje met extra schermtijd.
Manon (39) is moeder van Kris (11) en Rosa (8):
“Toen Kris in de vijfde van de basisschool zat, barste covid los. Voordat ik het wist gaf ik les aan de keukentafel. Beregezellig natuurlijk. Al viel het me al gauw op dat ze de vraagstukken van bepaalde vakken afraffelde. Kris las dan maar de helft van een opdracht, waardoor haar antwoorden op zich wel juist begonnen, maar nooit volledig waren. Zonde, vond ik, en ik probeerde Kris er steeds op te wijzen: lees de héle vraag. Maar ze vertikte het gewoon.
Het eerstvolgende rapport was niet best. Er stonden twee dikke vette onvoldoendes op: een 4,5 voor begrijpend lezen en een 5 voor spelling. Precies die vakken waarbij ze de opdrachten nooit las. Ik vermoedde pure luiheid of onverschilligheid. En eh ja, het zou zomaar kunnen dat mijn man en ik haar vervolgens een tv op haar kamer hebben beloofd, mits die onvoldoendes bij het volgende rapport waren weggewerkt… Ineens begon mevrouw te lezen. Met een duidelijk doel voor ogen werden die onvoldoendes binnen no-time opgekrikt naar een 6,5 en 7. Pedagogisch onjuist? Ongetwijfeld. Maar effectief? Dat zeker.”
Lees ook – ‘Ik koop mijn kinderen om met toetjes en schermtijd en het kan me niets schelen’ >
“Jayden krijgt elke dag pas een uur schermtijd als hij al zijn taken heeft gedaan. Wij hebben hier thuis een lijst hangen met taakjes als ‘tafel afruimen’ en ‘een boekje lezen voor het slapengaan’. Per dag moet hij er drie of vier uitvoeren. Elk werkje dat hij niet heeft gedaan, kost hem vijf minuten.
“We houden zijn verdiende schermtijd bij met een kookwekker”
We hebben dat een jaar geleden ingevoerd, toen schermtijd hier echt de spuitgaten uit liep. Hij wilde eigenlijk niks anders meer. Dit werkt geweldig. We houden zijn verdiende tijd bij met een kookwekker. Al raakt hij regelmatig wat minuten kwijt. Meestal met een grote mond of zijn zusje pesten.”
“’s Morgens geef ik de kinderen twintig minuten de tijd om zich aan te kleden, hun boterham op te eten, tanden te poetsen en schoenen aan te trekken. Alles wat overblijft mag gebruikt worden om tv te kijken. Deze constructie is begonnen toen Emile naar groep 1 ging en steevast te laat klaar was. Ik ben verpleegkundige, dus ik heb weinig tijd in de ochtend. Maar dit werkt prima. Zo heeft Emile deze morgen wel twee hele minuten kunnen kijken van een aflevering van Nachtwacht.”
77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
