Beeld: Nine IJff
Shary-An Nivillac (30) is singer-songwriter en moeder van Billie (1) en baby Claes. Haar steunpilaar Annemieke van der Togt (40) is fotograaf en moeder van Panter (8) en Ridder (4).
Shary-An: “Annemieke is er altijd voor ons. We delen lief en leed en ik durf te zeggen dat we alles van elkaar weten. Soms belt ze om half 2 ’s nachts omdat ze nog wat kwijt moet. Als ik dan wakker ben, hangen we eindeloos aan de telefoon.” Annemieke: “Ik kan altijd mijn hart bij haar luchten. We appen bijna iedere dag. Over onze kinderen en het dagelijks leven. Eigenlijk hebben we het nooit over werk, terwijl we elkaar daar wel van kennen. Shar deed mee aan The Voice, waar ik fotografeerde. Ik stap nooit op een kandidaat af, maar toen ze had gezongen dacht ik: wow, wat tof. We hadden meteen een band.”
Shary-An: “Miek heeft een megacreatief kind, Panter. Voor zijn verjaardag wilde hij een dragshoot. Die krijgt hij dan met visagie en alles erop en eraan. Hij mag zijn wie hij is en alles ontdekken. Dat vind ik heel mooi om te zien. Hij had bij geen mooier gezin kunnen opgroeien. Panter wilde eens naar een schoolfeestje met nagellak en mascara op, maar andere kinderen vonden dat gek. Dan word ik Tante Leeuwin; ik zocht foto’s van mannen met nagellak en stuurde dat naar hem met: ‘Laat die andere kinderen maar kletsen, je bent gewoon gaaf en trek ook je coole schoenen aan.’” Annemieke: “Het is zo fijn en belangrijk dat ze ons en Panter daarin steunt. Bij ons thuis gaat het een beetje chaotisch. Dan vraag ik tien keer: wie komt er eten, wie doet de discobal uit – en o, er zit nog een kind op de schommel. Shar is altijd voorbereid en duidelijk in wat wel en niet mag. Als haar kinderen groot zijn hoeft ze maar één keer te roepen en dan zit iedereen meteen aan tafel, wedden?”
Lees ook – Vriendinnen door zwangerschap: ‘Ze bleek precies hetzelfde mee te maken als ik’
Shary-An: “Bij haar thuis staat altijd muziek aan, ze hebben een drumstel en piano, hun huis is een kleurenexplosie, er lopen drie huisdieren rond, iedereen kletst door elkaar. Ik zou er gek worden. In de chaos van Miek denk ik vaak: als zij het kan, dan kan ik het toch ook. Ze geeft me zelfvertrouwen. Wat ik bewonder is dat ze zo lief en luchtig in het leven staat. Ze heeft zorgen, zoals iedereen, maar daar laat ze niet haar hele mood door verpesten. Waar ze ook is, ze neemt een lekkere energie mee.”
Shary-An: “In de chaos van Miek denk ik vaak: als zij het kan, dan kan ik het toch ook. Ze geeft me zelfvertrouwen”
Annemieke: “Maar ik heb alles op een presenteerblaadje aangereikt gekregen. Ik ben enig kind en kleinkind, mijn ouders en grootouders stonden altijd voor me klaar en alles mocht. Dat is gewoon wind mee hebben. Shar heeft het niet makkelijk gehad in haar jeugd. Dan denk ik: kijk eens wat je allemaal privé en in je werk hebt bereikt. Ze is zo sterk en heeft alles zelf gedaan, dat is veel knapper.”
Annemieke: “Ze is zo sterk en heeft alles zelf gedaan, dat is veel knapper”
Shary-An: “Nou, ik ben natuurlijk ook wel onzeker over bepaalde dingen. Maar dat hoort bij het moederschap.”
Annemieke: “Als je een kind krijgt, krijg je geen handleiding, je moet het zelf uitzoeken. Dat moet je met je hart doen. En wat je doet is sowieso goed, omdat je het zo voelt. Ik heb nooit een oordeel over een andere moeder. Als jij het met volle overtuiging doet, prima. Iedereen is anders, elk kind is anders, iedereen reageert anders.”
Shary-An: “Dat vind ik dus chill aan haar, ze ziet het goede en het beste in iedereen. We doen veel samen, vaak met onze partners en kinderen erbij. En Miek is bij allebei onze bevallingen geweest. Bij Nena [haar partner die hun eerste kind baarde, Shary-An baarde de tweede, red.] duurde het krap twee uur, toen was ze net op tijd binnen. Ik deed er een heel weekend over en ze bleef er de hele tijd bij.” Annemieke: “Het duurde zo lang, Nena en ik hebben haar er samen doorheen geloodst. Het was spannend en gelukkig met goede afloop. Maar op dat moment moest ik af en toe keihard janken. Je bent zo gefocust of alles wel goed blijft gaan. Ik heb foto’s gemaakt en een filmpje van het laatste stukje, de geboorte.” Shary-An: “Ik heb er bijna geen woorden voor, het is echt een van onze mooiste momenten en geeft een diepere laag aan onze vriendschap.”
87% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
