Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Chantal, moeder van een dochter (4), was panisch dat vriendin Hester haar niet meer aardig zou vinden.
“Ze was een vriendin van wie ik dacht: die blijft voor altijd in mijn leven. We kenden elkaar al sinds de basisschool, ik kon gevoelsmatig niet zonder Hester. Als ik terugkijk op onze vriendschap, had ik al eerder kunnen zien dat ik vaak bezig was haar naar de mond te praten. Ik wilde zo graag dat ze mijn vriendin bleef, misschien wel juist op momenten dat ze me kleineerde. Want dat is wat ze deed, al zag ik dat misschien eerst niet zo. Ik had niet in de gaten dat ik haar de hele tijd wilde pleasen. Haar als vriendin hebben was gewoon heel vertrouwd en dat moest zo blijven.
Meer verhalen van moeders over alles dat met mombracing te maken heeft lees je hier.
Iedere keer dat Hesters relaties op de klippen liepen, stond ik voor haar klaar. Ze hoefde maar te bellen of ik was er, zoals vriendinnen dat doen. Regelmatig logeerde ze bij mij en mijn ex-man. Met mijn eigen relatieproblemen kon ik eigenlijk nooit echt bij haar terecht. Mijn ex en ik hebben elkaar een paar keer bedrogen, maar Hester zag mij altijd als de boeman. Alles wat ik deed was veel erger dan zijn acties. Ze zei dat ik erover loog tegen hem, terwijl ze wist dat ik juist zelf alles had opgebiecht en hij het probeerde te verzwijgen. Ze koos duidelijk partij voor mijn ex en veroordeelde mij als persoon. Dat ze me niet steunde, deed me veel verdriet. Ik had zoveel voor haar gedaan en voelde me gekrenkt dat ze me afviel. En toch probeerde ik er steeds weer voor te zorgen dat ze me nog aardig vond, want ik was bang dat onze vriendschap stuk zou gaan. Ik ging steevast over mijn eigen grenzen heen.
“Ik mocht niet huilen van haar, want het was toch mijn eigen keuze?”
Pas toen ik besloot de relatie met mijn ex definitief te beëindigen, gingen mijn ogen open. Ik was verliefd op een ander en dat nam Hester me kwalijk. Dat ik ook heel veel verdriet had van mijn stukgelopen huwelijk en de moeilijke beslissing, wilde ze niet horen. Ik mocht niet huilen van haar, want het was toch mijn eigen keuze? Ze gaf me continu het gevoel dat ik zeurde als ik mijn gevoelens wilde delen.
Lees ook: ‘De breuk met mijn beste vriendin is nog pijnlijker dan liefdesverdriet’ >
Het besef dat ik van Hester geen steun zou krijgen in mijn scheiding, en ook eigenlijk nooit had gehad, was ontzettend pijnlijk. Ik heb in zak en as gezeten. Mijn beeld was altijd: in een hechte, langdurige vriendschap ben je er voor de ander, ongeacht wat iemand doet. Dat beeld ging stuk. Haar afkeuring zorgde bij mij voor paniekaanvallen en hyperventilatie, zoveel last had ik ervan. Deze vriendschap was niet goed voor mij, besloot ik. Nu weet ik: in de basis van een vriendschap moet er vertrouwen en wederzijds respect zijn, en moet je jezelf kunnen zijn. Ik ben door Hester een stuk voorzichtiger geworden in nieuwe contacten. Ik wil eerst rustig zien hoe iemand echt is, voordat ik me openstel.” Dit artikel staat in de Kek Mama Mombracing Special 2022. 77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.