Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
Van ‘haal een priester’ tot ‘appeltje-eitje’: 7x zo voelen weeën volgens andere moeders
Beeld: Pexels
Hoe voelen weeën precies? Dat is iets waar je pas achter komt, zodra je midden in het oog van de storm zit. Toch zijn veel vrouwen nieuwsgierig naar het gevoel van deze ervaring. Dus, wij vroegen ons af: hoe hebben andere mama’s hun weeën ervaren?
Lees verder onder de advertentie
Weeën zijn niet pijnloos, dat is iets wat zeker is, maar hoe hoe voelt zo’n wee nou écht? Deze zeven mede-mama’s delen hun ongezouten mening over hun bevalervaring.
1. “Het begon met lichte krampjes”
Lisa (32): “Voor mij voelde het de eerste paar uur als een soort menstruatiekramp. Niet echt iets waar ik echt kapot aan ging. Sterker nog, ik zat nog lekker met een kop thee op de bank toen het begon. Maar ja, dan komt dat moment waarop je denkt: Oké, dit is toch wel meer dan een krampje. Die pijn begon vanuit mijn onderrug en kwam naar voren in golven. Bij elke wee probeerde ik die ‘ontspannen’ ademhaling toe te passen die we op de zwangerschapscursus hadden geleerd. Dat hielp een beetje, maar ontspannen voelde het zeker niet.”
Lees verder onder de advertentie
2. “Alsof er een vrachtwagen over me heen reed, en weer terug”
Sophie (29): “Laat ik het zo zeggen: als ik ooit had gedacht dat ik zonder pijnbestrijding zou bevallen, was dat idee meteen overboord gegooid bij mijn eerste wee. Die voelde letterlijk alsof iemand een vrachtwagen over me heen liet rijden. En dan ook weer terug. De pijn schoot vanuit mijn rug naar voren en mijn buik leek te exploderen. Puffen? Vergeet het maar. Ik kon alleen maar gillen en hopen dat het snel voorbij zou zijn. Het was intens, maar toen die ruggenprik eenmaal zat, voelde ik me ineens weer mens.”
Lees verder onder de advertentie
3. “Het was een golf die over me heen spoelde”
Dunya (30): “Voor mij voelde het als golven die die over me heen spoelden, in kracht toenamen en steeds sneller achter elkaar kwamen. Ik had me voorbereid op de ‘pijn’ waar iedereen over praat, maar eigenlijk vond ik het best goed te doen… in het begin. Die eerste weeën waren zoals een stevige workout: even heftig, maar daarna kun je weer ontspannen. Totdat je bij de fase komt dat je lichaam je gewoon geen pauze meer geeft. Toen dacht ik wel even: Waarom doe ik dit? Maar goed, op het moment dat ik mijn dochter in mijn armen had, was de pijn meteen vergeten. Oke, bijna vergeten.”
Lees verder onder de advertentie
Lees ook: Squatten of op handen en knieën: 3 redenen waarom verticaal bevallen een slimme keuze kan
4. “Ik dacht dat ik een priester nodig had!”
Esmée (31): “Serieus, tijdens mijn bevalling dacht ik dat ik een priester moest laten komen voor een exorcisme. Dat klinkt dramatisch, ik weet het, maar het voelde écht alsof er iets uit me probeerde te ontsnappen. Die pijn was gewoon niet normaal. Ik schreeuwde, huilde en kon geen enkele ademhalingstechniek toepassen zonder dat het voelde alsof mijn lichaam volledig overgenomen werd door iets bovennatuurlijks. Uiteindelijk kwam het goed, maar oh boy, wat was dat een rollercoaster.”
Lees verder onder de advertentie
5. “Het was als een marathon lopen, mét bergen”
Nienke (34): “Weeën zijn voor mij het best te vergelijken met een marathon. Alleen dan zo’n marathon waar je bergen op moet klimmen en geen idee hebt hoe lang het nog duurt tot de finish. Het ging van ‘Oh, dit kan ik aan’ naar ‘Mijn god, wanneer is dit voorbij?!’ in een split second. Elke wee voelde als een uitdaging die ik moest overwinnen en steeds toen ik dacht dat ik het niet meer trok, was daar de volgende berg. Gelukkig hield mijn partner me steeds voor dat ik het aankon, maar oh wat was het zwaar. Toch voelde ik me achteraf alsof ik de medaille van mijn leven had gewonnen.”
Lees verder onder de advertentie
6. “Het voelde als een pittige menstruatie, maar dan 100 keer erger”
Anouk (27): “Bij mijn bevalling voelde het alsof iemand menstruatiekrampen had opgevoerd naar standje maximaal. De eerste weeën waren nog wel chill, alsof mijn lichaam me de tijd gaf om te wennen. Maar na een paar uur leek alles te exploderen. Elke keer als ik dacht dat het niet erger kon worden, kwam er weer zo’n gigantische golf van pijn over me heen. Ik zag zelf sterretjes. Toch heb ik het gered zonder pijnstilling en als ik nu terugkijk, ben ik daar echt trots op. Maar serieus, weeën… dat is geen kattenpis.”
Lees ook: Bevallen op een tropisch eiland? In dit ziekenhuis kun je bevallen met een VR-bril
7. “Ik vond het eigenlijk best empowering”
Fleur (33): “Ik weet dat het gek klinkt, maar ik vond het ergens best empowering. Ja, weeën doen pijn, maar voor mij voelde het ook alsof mijn lichaam precies wist wat het moest doen. Ik ging er volledig in mee. Elke keer dat een wee kwam, concentreerde ik me op mijn ademhaling en dacht ik: dit is het werk dat mijn lichaam moet doen. Het voelde bijna als een samenwerking tussen mij en mijn baby. Natuurlijk was het zwaar en op een gegeven moment dacht ik: geef me die ruggenprik! Maar achteraf kijk ik er met trots op terug. Alsof ik mijn eigen superkracht had ontdekt.”
Dus, hoe voelen weeën nou écht?
Het antwoord is simpel, maar toch ook weer niet: voor iedereen blijkt het anders. Waar de ene mama het als een pittige workout ervaart, voelt het voor de ander alsof ze bezeten is. Het belangrijkste om te onthouden dat een vrouwenlijf hiervoor gemaakt is. En ja, je zult vloeken, huilen, misschien – zoals Esmée – zelfs om een priester vragen, maar weet dat het tijdelijk is en dat je het voor een prachtig doel doet. Wees gerust, je kunt het aan – net als al die andere mama’s voor jou.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
