Monique Westenberg (47) heeft openhartig gesproken over haar miskraam. In een interview met Manifestatie Magazine deelt ze hoe ze dit verdriet om het verlies van een kindje heeft verwerkt.
Lees verder onder de advertentie
Een paar jaar geleden besloten Monique en André voor een tweede kindje te gaan. Helaas eindigde dit in een miskraam. Een ingrijpende gebeurtenis. Monique onderging traumarelease- en ademhalingstherapie om het verlies een plek te geven. Tijdens deze sessies begon haar lichaam te trillen, een teken dat opgeslagen spanningen loskwamen. “Loslaten was moeilijk, maar toen ik me eraan overgaf, begon mijn hele lichaam te schudden”, vertelt ze.
Een diepgaande ademsessie bracht haar bijna tot hyperventilatie, maar met aanmoediging van haar therapeut zette ze toch door. Tijdens deze ervaring zag ze overleden dierbaren voor zich, zelfs haar hond waarvan ze nooit afscheid had kunnen nemen. “Het voelde alsof ik eindelijk dat trauma uit mijn buik kon loslaten”, aldus Monique. “Niet iedereen zal het begrijpen, maar voor mij was het levensveranderend.”
Lees verder onder de advertentie
Het verlies vond plaats na een intensief medisch traject. Monique kon niet op natuurlijke wijze zwanger worden en onderging een ICSI-behandeling. Hoewel ze zwanger raakte, eindigde dit in een miskraam.
Kort na deze moeilijke periode verliet André haar voor een andere vrouw, wat het verdriet voor Monique verdiepte. André heeft later aangegeven veel spijt te hebben van zijn beslissing destijds. Nu zijn ze weer dolgelukkig samen.
Ondanks deze tegenslagen heeft Monique door therapie en zelfreflectie haar verdriet kunnen verwerken en het een plek kunnen geven. Haar openheid over dit onderwerp biedt herkenning en steun aan anderen die soortgelijke ervaringen hebben doorgemaakt.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag