Vamarr Hunter (50) liep 14 jaar geleden voor het eerst de gezellige bakkerij Give Me Some Sugah in South Shore binnen. Hij voelde zich meteen thuis. De warme sfeer, de lokale kunst aan de muren, en het vrolijke deuntje R&B-muziek – alles klopte. Hij werd een vaste klant en smulde van Key lime bars, chocolatechipcookies en de onweerstaanbare pannenkoeken.
Lees verder onder de advertentie
Een onverwachte band
De eigenaresse, Lenore Lindsey, zwaaide de scepter in de zaak. Met een moederlijke knipoog waarschuwde ze hem en zijn verloofde Meagan dat ze misschien wel té veel lekkers aten. Niemand kon op dat moment vermoeden dat Vamarr en Lenore meer deelden dan alleen een liefde voor zoetigheid – Lenore bleek de moeder te zijn die Vamarr als baby ter adoptie had afgestaan.
Lees verder onder de advertentie
Een hereniging om van te dromen
Het duurde nog jaren voordat de puzzelstukjes in elkaar vielen. Vamarr, inmiddels 50, voelde al zijn hele leven dat hij geadopteerd was. Pas op zijn 35e kreeg hij dat bevestigd. De zoektocht naar zijn biologische moeder leidde hem uiteindelijk naar een telefoontje met Lenore. Toen hij haar stem aan de lijn hoorde, vielen alle puzzelstukjes op hun plek. Ze hadden al die tijd op slechts een kilometer afstand van elkaar gewoond.
Lenore begon haar bakkerij in 2008, geïnspireerd door haar moeder en de kinderen uit de buurt die ze elke zaterdag lunch en lekkernijen voorschotelde. Haar bakkerij werd een plek waar iedereen zich welkom voelde. Dankzij de steun van trouwe klanten en een hit met haar aardappelchipkoekjes groeide Give Me Some Sugah uit tot een waar buurtpareltje.
Lees verder onder de advertentie
Toen Lenore in 2022 te maken kreeg met borstkanker en een beroerte, overwoog ze de deuren van haar bakkerij voorgoed te sluiten. Maar daar stak Vamarr een stokje voor. Zonder enige bakervaring nam hij het heft in handen. Hij zette door, leerde de kneepjes van het vak en nam de zaak in april dit jaar volledig over.
Lenore is inmiddels hersteld en kijkt vol trots naar haar zoon, die met liefde en respect haar werk voortzet. De bakkerij is nu vijf dagen per week open en klanten komen massaal terug voor hun favoriete lekkernijen. “Hij heeft een goed hart en geen greintje wrok wat betreft de adoptie”, zegt Lenore in een interview met de Chicago Sun Times. “Het is alsof alles in mijn leven op z’n plek valt.”
Lees verder onder de advertentie
Vamarr werkt ondertussen aan nieuwe plannen, zoals de terugkeer van de geliefde pannenkoeken, en heeft zijn eigen specialiteit ontdekt: een onweerstaanbare poundcake. “Ik heb de kans gekregen om iets moois voort te zetten en wil dat blijven doen, precies zoals zij het heeft opgebouwd”, zegt hij.
Een bakkerij met een verhaal
Give Me Some Sugah is niet zomaar een bakkerij. Het is een plek waar familiebanden worden gesmeed, waar de buurt samenkomt en waar liefde in elke hap zit. En met Vamarr aan het roer, met Lenore aan zijn zijde, is de toekomst net zo zoet als de koekjes die er worden gebakken.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Nog één mep en ik vertrek, dacht Yvonne (39) steeds. Toen vier jaar later – vele klappen en vernederingen verder – haar man Ivar ook een tik gaf aan dochter Milou (nu 5), had ze eindelijk de moed hem te verlaten.