In Nederland worden jongeren in gesloten jeugdinrichtingen nog te vaak opgesloten in kille isoleercellen. Niet om hen te helpen, maar om hen ‘rust’ te geven. Dit terwijl de cel vaak een traumatische ervaring oplevert in plaats van herstel. Het probleem is schrijnend: MIND Platform trekt aan de bel, en zelfs scholieren spreken zich uit tegen deze aanpak.
Een isoleercel in de gesloten jeugdzorg ziet er soms troostelozer uit dan in een volwassen gevangenis. Zo’n cel is klein en kaal en heeft in sommige gevallen niet eens een raam voor natuurlijk daglicht. Er is geen contact, alleen stilte.
Terwijl we weten uit onderzoeken dat nabijheid, empathie en persoonlijke begeleiding veel effectiever zijn. Alleen daar is personeel, geld (en visie) voor nodig, en daar is een tekort aan.
Birthe, een 15-jarige vmbo-leerling, gaf onlangs een presentatie voor haar klas op school, over een paar praktijken in de gesloten jeugdzorg. “Ik was in shock toen ik beelden zag van een isoleercel voor jongeren”, vertelt Birthe. “Het was kleiner dan een normale cel en leek net een kast. Je wordt gewoon opgesloten, helemaal alleen. Volwassen criminelen lijken meer bewegingsvrijheid te hebben dan de jongeren in de betreffende inrichting die ik onderzocht. Hoe is dat eerlijk?”
Birthe had voor haar keuzevak Zorg en Welzijn dit jaar gekozen voor het thema ‘gesloten jeugdzorg’. Ze koos voor dit thema omdat een klasgenootje het jaar ervoor in zo’n gesloten locatie was terechtgekomen.
Het had haar lang beziggehouden. Toen ze een onderwerp moest kiezen voor schoolopdracht leek dit thema haar interessant. “Helemaal omdat niemand mij vorig jaar kon (en mocht) vertellen wat er nu eigenlijk met Jack aan de hand is.”
Gedurende haar onderzoek kwam ze van alles tegen wat haar boos en verdrietig maakte. “Mensen denken vaak dat jongeren die daar zitten gevaarlijk zijn, maar veel van hen hebben een trauma of zijn depressief. Ze hebben hulp en de juiste aandacht nodig, geen straf”, was de conclusie die Birthe trok. En daar waren haar klasgenoten het na het zien van recente cijfers mee eens.
“Mijn presentatie heb ik afgerond met een dikke voldoende en meer kan ik op dit moment niet doen. Ik kwam wel tijdens het zoeken naar informatie een petitie tegen van MIND. Deze heet: ‘Stop eenzame opsluiting’. Ik raad iedereen aan die petitie te tekenen.
MIND, de belangenbehartiger van mensen met psychische problemen, stelt dat het aantal eenzame opsluitingen vorig jaar zelfs is gestegen met 10%. MIND pleit voor een verbod op eenzame opsluiting, meer geld voor personeel en scholing in de ggz.
De oproep van MIND (en Birthe) is duidelijk: er moet een einde komen aan het gebruik van eenzame opsluiting, zeker bij kwetsbare jongeren. Het platform vindt dat het hoog tijd is dat de politiek in actie komt en investeert in een menswaardige aanpak. Want elke dag dat we blijven wachten, lopen jong volwassenen nog meer schade op!
Wil je meer weten of zelf in actie komen? Ga naar wijzijnmind.nl.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
