YouTuber en ondernemer Mascha Feoktistova beviel in 2020 van dochtertje Mila Poppy. De 25 uur durende bevalling was zo heftig dat ze er PTSS (posttraumatische stressstoornis) aan overhield.
Lees verder onder de advertentie
In Happy in Shape vertelt ze openhartig over haar beslissing om in therapie te gaan.
Traumatische bevalling
Mascha’s bevalling verliep allesbehalve vlekkeloos vanwege een schouderdystocie, een complicatie waarbij de schouder van een baby blijft steken achter het schaambeen van de moeder. Mila Poppy kwam daardoor met een gebroken schouder ter wereld. “Na mijn traumatische bevalling heb ik de diagnose PTSS gekregen”, vertelt Mascha, die nu EMDR-therapie krijgt. “Dat doet me heel veel goed. De schatting was dat ik zes tot tien sessies nodig zou hebben. Inmiddels heb ik er tien gehad en heb ik besloten om door te gaan.”
Therapie is voor Mascha ook een manier om haar mentale gezondheid te ‘onderhouden’. “Ik heb best een heftig leven met het vloggen, het herkend worden op straat en alles wat daarbij komt kijken. Het is fijn om daar met een professional over te kunnen praten”, gaat ze verder. Ze raadt iedereen aan om eens in therapie te gaan, of je nu ergens mee worstelt of niet. “Volgens mij lopen heel veel mensen rond met onverwerkte trauma’s en die belemmeren je onwijs in je leven.”
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.