Beeld: Canva
Je hebt het vast wel eens gedacht terwijl je middenin de nacht voor de zoveelste keer met je baby op de arm door het huis banjert: “Waar doe ik dit eigenlijk voor? Hij onthoudt dit toch niet.” Uit nieuw onderzoek blijkt: dat onthouden ze dus wel.
Een nieuwe studie, van onder andere onderzoeker Tristan Yates, laat zien dat baby’s van slechts één jaar oud al herinneringen kunnen vormen. Jep, echt waar. Ook al kunnen ze daar later geen bewuste herinnering aan ophalen, hun hersenen slaan die momenten wél op. En die zijn belangrijker dan je denkt.
Tot voor kort dachten wetenschappers dat het brein van een baby nog niet rijp genoeg was om herinneringen te maken. Maar onderzoekers van Columbia University hebben dat idee nu van tafel geveegd. Met speciale MRI-scans zagen ze dat het deel van de hersenen dat bij volwassenen herinneringen aanmaakt – de hippocampus – ook bij baby’s al actief is.
Oftewel: jouw baby slaat wél op dat je hem troost als hij huilt. Of dat je hem aankijkt als je zachtjes zingt. Of hem een kus geeft als hij zich zeer heeft gedaan. Het zit misschien niet in zijn bewuste geheugen, maar zijn lijf en brein onthouden het.
Onderzoeker Tristan Yates: “Ook al onthouden we veel van onze specifieke herinneringen uit de babytijd niet tot in de volwassenheid, we weten dat vroege ervaringen ertoe doen bij het leggen van de basis voor de rest van ons leven. Dit heeft belangrijke implicaties voor hoe ouders de ontwikkeling van hun jonge kinderen kunnen ondersteunen.”
De onderzoekers lieten baby’s plaatjes zien van bijvoorbeeld een hondenspeeltje, een berglandschap of een gezicht. Na een minuut kregen ze dezelfde afbeelding opnieuw te zien, naast een nieuwe. En wat bleek? Baby’s keken langer naar het bekende plaatje – een teken dat ze het herkenden. En tijdens dat moment was er duidelijke activiteit in de hippocampus. Zo konden de onderzoekers aantonen dat zelfs kleine baby’s dus zelfs al herinneringen vormen – ook al verdwijnen die later uit hun bewuste geheugen.
Laten we eerlijk zijn: soms voelt het een beetje zinloos allemaal. Voor de 36e keer dat boekje voorlezen. Alwéér die knuffel als je kind huilt, terwijl je net vijf minuten eerder hetzelfde deed. Maar de wetenschap bewijst: het telt. Alles wat jij doet, wordt ergens diep vanbinnen opgeslagen en vormt de basis voor hoe je kind later in de wereld staat. Je doet het niet voor niks.
Volgens psychologen zijn de herinneringen die baby’s aanmaken vooral zintuiglijk en emotioneel. Voelt mijn wereld veilig? Worden mijn behoeftes gezien? Wordt er naar me geluisterd?
Je baby herinnert zich misschien niet letterlijk dat je hem op een regenachtige dinsdagmiddag in januari knuffelde toen hij verdrietig was. Maar hij voelt het wel. Het zorgt ervoor dat hij diep van binnen weet: “Als ik iets nodig heb, is er iemand die voor me zorgt.” Dat gevoel van veiligheid is goud waard. Het is de basis voor zelfvertrouwen, voor sociale relaties, voor leren omgaan met stress. En ja, dat begint dus allemaal bij jou.
Kinderen pikken feilloos jouw emoties op. Dus als jij je best doet om rustig te blijven en liefdevol te reageren – zelfs als je eigenlijk op instorten staat – dan leert jouw kind zijn eigen emoties ook te reguleren. En ja, dat is een enorme verantwoordelijkheid. En ja, dat is ook gewoon echt mega zwaar af en toe. Maar nu weet je in ieder geval dat je het niet voor niks doet.
Dus nee, je baby zal zich waarschijnlijk niet herinneren hoe vaak je hem hebt getroost, hoe vaak je je zorgen maakte, of hoe vaak je huilde van vermoeidheid. Maar zijn lichaam en brein hebben een diepe herinnering aan hoe ze zijn behandeld, aldus onderzoeker Marilyn Cross Coleman.
En dat maakt jou, lieve ouder, de allerbelangrijkste persoon in jouw baby’s wereld.
Een huilende baby troosten elke nacht is al pittig genoeg, laat staan als je er twee hebt. Tweelingpapa’s Dick en Rob weten er alles van. Je leest het hier.
Bron: Parents
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
