Eind september overleed Belle, het dochtertje van Pauline Wingelaar en haar man Harmen, na een vroeggeboorte. Tijdens een weekend weg met haar vriendinnen vertelt Pauline openhartig over dat verlies. ‘Ik wil er niet steeds om huilen.’
Tijdens de opnames van de aflevering is het vier weken geleden dat Belle overleed. Ze kwam eind september veel te vroeg, na bijna 22 weken zwangerschap, ter wereld. Pauline en haar vriendinnen Bo en Kimberly zijn met de kinderen een weekend in België. En dat is precies wat Pauline op dat moment nodig heeft. ‘Ik heb wekenlang thuis gezeten, alleen. Ik verstopte me. Dus ik kijk er zó erg naar uit om weer lekker op pad te gaan met mijn vriendinnen’, vertelt ze. ‘Even verstand op nul, genieten en lachen met elkaar in de natuur. Ik heb daar heel veel behoefte aan.’
Lees verder onder de advertentie
Nog één keer
Als de kinderen ‘s avonds op bed liggen, schuiven de vrouwen aan tafel voor een diepgaand gesprek. Pauline vertelt openhartig over de zware periode na het overlijden van haar dochtertje. ‘Het is pas vier weken geleden. Raar hè?’ begint ze. ‘Die dag zou ik weleens terug willen halen. Ik denk nu de hele tijd: ik zou nog zo graag één keer mijn neus in haar nekje willen duwen. Nog één keer willen ruiken. Nog één keer willen vasthouden. Maar dat is niet, want als je nog één keer krijgt, dan wil je nog een keer.’
Wat Pauline ook moeilijk vindt, is dat haar toekomstbeeld compleet is veranderd. ‘Eerst leef je ernaartoe: eindelijk zwanger. In bed lig je te fantaseren: ik krijg drie kindjes, wauw. Het is me gegund’, vertelt ze. ‘Ik denk ook weleens: had ik liever gehad dat ik niet zwanger was geworden, dat me dat bespaard was gebleven? Dat weet ik ook niet. Aan de andere kant heb ik haar nu mogen zien.’ De Gooische moeder vindt het fijn om met haar vriendinnen over Belle te praten. ‘Aan de andere kant weet ik dat ik dan weer moet huilen. Het is gewoon nog best vers. En ik wil er niet steeds om huilen, ik wil gewoon plezier hebben weer.’
Lees verder onder de advertentie
Zegeningen tellen
Ondanks de enorm verdrietige gebeurtenis is Pauline dankbaar voor wat ze heeft. ‘Je gaat toch je zegeningen tellen. We hebben twee mooie kinderen, we gaan in een mooi huis wonen. Het gaat op werkgebied goed, ik heb lieve vrienden om me heen. Dat vind ik ook heel bijzonder in deze tijd. Daar proosten we maar op.’
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.