Het leven als (nieuwbakken) moeder kan best heftig zijn. Dat weet ook actrice Stijn Fransen, die op Instagram een boekje opendoet over het slaapritme van haar baby.
Zoontje Lieuwe slaapt overdag namelijk het liefst op één plek: in een draagzak. En da’s best zwaar.
Maar er is goed nieuws. ‘Sinds een week slaapt Lieuwe zo’n 2x 40 min overdag in z’n eigen bed i.p.v. op mij’, schrijft Stijn bij een foto met haar vier maanden oude ‘teddybeer’. En dat is best een overwinning. ‘Oh wat vindt mijn rug dat fijn. Ik kijk nu wel echt anders naar de landen waar een kindje echt leeft in de draagdoek op zijn ouders. Pittig!’
Lees ook
Dit zijn de slaapritmes van je kind per leeftijd >
Ondanks de rugpijn blijft Stijn positief: ‘Stapje voor stapje komen we er wel. En stiekem vind ik het ontzettend fijn en waardevol om hem op mij te mogen en kunnen dragen’, aldus de actrice. Aan de reacties onder de post te zien is ze niet de enige met zo’n plakkende baby. Zo schrijft iemand: ‘Wat een herkenbaar verhaal. Ons zoontje heeft acht maanden lang op mij geslapen overdag.’ Een ander reageert: ‘Pittig voor de rug maar oh zo gezellig en warm.’
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Als ouder heb je vast wel eens het gevoel dat je woorden het ene oor in en het andere oor uit gaan bij je kind. Maar wist je dat de sterren misschien een handje meehelpen?
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week deelt Mariët (34) haar dilemma. Haar vierjarige dochter Rosie heeft namelijk een lactose-intolerantie, maar oma lijkt dat minder serieus te nemen.
Ziggy kiest voor een unieke babynaam voor haar dochter, geïnspireerd door een bekende actrice. Haar moeder vreest echter dat deze keuze tot pesterijen zal leiden.
Sommige vrouwen zijn gewoon gemaakt om een boy mom te zijn. Al voordat ze kinderen krijgen, zeggen mensen het tegen ze: “Jij krijgt later vast alleen maar jongens.”
“Rosie heeft vandaag een tik gekregen”. Het was 17:00 uur op donderdagmiddag. Tegenover me stond juf Angelique met mijn kind op haar arm. “Ze probeerde een speeltje af te pakken van een groter jongetje en toen kreeg ze een pets. Daar was ze wel even verdrietig van.”
Sommige situaties zorgen voor sprakeloze momenten. Pas achteraf doet je brein z’n werk en bedenk je je wat je eigenlijk had kunnen doen of zeggen. Florine, moeder van twee kinderen, ervaarde het onlangs in de supermarkt.
