![sterrenbeelden koppig](https://img.kekmama.nl/w480/h480/d480/scalefit/kekmama/2024/07/sterrenbeelden-koppig-scaled.jpg)
Kinderen met deze sterrenbeelden luisteren vrijwel nooit
Als ouder heb je vast wel eens het gevoel dat je woorden het ene oor in en het andere oor uit gaan bij je kind. Maar wist je dat de sterren misschien een handje meehelpen?
Bevallen: ja, het is zwaar, maar het zou het mooiste moment van je leven moeten zijn, wanneer je je kersverse baby aanpakt. Voor sommige moeders is het allesbehalve dat. Een bevalling kan een diep litteken achterlaten – fysiek, maar ook psychisch.
Trauma rond de bevalling ontstaat vaak wanneer moeders zich niet gesteund, gehoord of in control voelen. Het gaat niet altijd om de medische ingrepen, maar juist om hoe je je als moeder behandeld voelt. En het is geen uitzondering: maar liefst één op de drie moeders ervaart haar bevalling als traumatisch en 4 procent ontwikkelt zelfs PTSS. Dat laat z’n sporen na, niet alleen in je herstel, maar ook in hoe je daarna met je baby omgaat.
Het effect van een traumatische bevalling reikt verder dan je zou denken, het kan namelijk ook invloed hebben op het verloop van borstvoeding geven. Uit onderzoek blijkt dat moeders die zich goed behandeld voelden tijdens de bevalling vaker en langer borstvoeding geven. Goede zorg – waarbij je je gerespecteerd, gesteund en goed geïnformeerd voelt – helpt je om vertrouwen op te bouwen en dat vertrouwen is onmisbaar voor succesvol borstvoeding geven.
Maar het omgekeerde is helaas ook waar. Als je bevalling als een traumatische achtbaan voelde, kan dat de borstvoeding flink in de weg zitten. Je voelt je misschien emotioneel afgestompt, alsof je op de automatische piloot door de dagen gaat. En dan is daar nog de druk: “Je moet borstvoeding geven, want dat is het beste voor je kind.” Maar wat als het je alleen maar herinnert aan die heftige bevalling?
Voor sommige moeders wordt borstvoeding een pijnlijk symbool van falen. Het voelt alsof je nooit genoeg bent – niet tijdens de bevalling, niet daarna. Dat kan zo zwaar wegen, dat je de borstvoeding uiteindelijk helemaal opgeeft, simpelweg om jezelf te beschermen.
Na een zware bevalling – bijvoorbeeld een keizersnede of een bevalling met veel medische ingrepen – is borstvoeding fysiek ook geen makkie. Probeer maar eens een goede houding te vinden als je rug pijn doet, je uitgeput bent of je nauwelijks kunt bewegen. Combineer dat met emotionele stress en het is niet zo gek dat sommige moeders het niet meer zien zitten om borstvoeding te geven.
Gelukkig is er hoop. Trauma-geïnformeerde zorg kan een wereld van verschil maken. Dit betekent dat zorgverleners niet alleen oog hebben voor je fysieke herstel, maar ook voor je mentale gezondheid. Begrip en compassie zijn key.
Daarnaast kan emotionele steun, bijvoorbeeld via therapie of praatgroepen, helpen om je ervaringen te verwerken. En vergeet de praktische hulp niet: een lactatiekundige die je ondersteunt bij het aanleggen of de melkproductie opkrikken kan een lifesaver zijn. Tot slot zijn je partner, familie en vrienden onmisbaar. Hun hulp en aanmoediging geven je de ruimte om op adem te komen.
Een moeilijke start hoeft je reis als moeder niet te bepalen. Voor sommige vrouwen wordt borstvoeding zelfs een manier om de controle terug te pakken – een overwinning op dat ene zware hoofdstuk. Maar belangrijker dan dat: wees lief voor jezelf. Hulp zoeken is geen zwakte, maar een stap richting herstel.
En vergeet niet: je band met je baby gaat niet alleen om borstvoeding. Het draait om liefde, warmte en verbondenheid, of je nu flesvoeding of borstvoeding geeft. Met de juiste steun kun je groeien van een moeilijke start naar een prachtig moederschap. Je doet het goed, mama!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!