Beeld: Canva Pro
Het is de Week van Het Vergeten Kind (29 januari t/m 4 februari). Deze week vraagt Stichting Het Vergeten Kind extra aandacht voor kwetsbare kinderen in Nederland. Uit onderzoek blijkt namelijk dat uit huis geplaatste kinderen soms wel twintig keer verhuizen.
Stel je voor: je bent als kind uit huis geplaatst, maar in plaats van een veilig nieuw thuis te vinden, leef je uit een koffer. Elke paar maanden een nieuw huis, nieuwe gezichten, nieuwe regels, nieuwe school. Dat is de realiteit voor veel jongeren in de jeugdzorg. En dat is niet zomaar even vervelend – het laat diepe littekens achter, blijkt uit onderzoek van stichting Het Vergeten Kind, zo valt te lezen op NOS.nl.
Als een kind uit huis wordt geplaatst, komt het vaak niet meteen op de juiste plek terecht. Omdat er geen passende hulp is of omdat de plek niet blijkt te werken, worden jongeren steeds opnieuw verhuisd. En dat gaat niet om één of twee keer: de jongeren uit het onderzoek verhuisden gemiddeld zes keer. Sommigen zelfs twintig keer.
De 21-jarige Serena weet daar alles van. Zij heeft maar liefst negen keer moeten verhuizen. En dat hoorde ze dan vaak pas op de dag zelf. Dan kwam een groepsleider ineens met het bericht dat ze haar spullen moest pakken, omdat de plek vrij moest komen voor iemand anders of omdat de locatie ging sluiten.
Al dat verhuizen, dat hakt er keihard in. De jongeren in het onderzoek vertellen dat ze zich eenzaam, angstig en somber voelen. Sommigen ontwikkelen zelfs suïcidale gedachten.
Ook hun sociale leven ligt in puin. Ze raken vrienden kwijt omdat ze ineens te ver weg wonen of omdat de regels van de nieuwe plek contact met oude bekenden verbieden. Hobby’s moeten worden opgegeven. Soms kunnen ze niet eens naar school.
Serena weet er alles van. “Uiteindelijk ben ik gestopt met me hechten aan mensen. Een band opbouwen gaat niet van de ene op de andere dag. Ik wist dat de kans altijd groot was dat ik weer moest verhuizen. Dus ik koos ervoor geen band meer op te bouwen met andere jongeren en de groepsleider”, vertelt ze aan NOS.
Het is niet de eerste keer dat hier aandacht voor wordt gevraagd. Zes jaar geleden was doorplaatsing ook al hét thema van de Week van Het Vergeten Kind. Maar er is in al die jaren nog nauwelijks iets verbeterd. Directeur van Stichting Het Vergeten Kind zegt daarover: “Mensen die het beleid maken zien inmiddels in dat dit een probleem is. Er zijn pilots geweest, maar kinderen en jongeren merken nog geen verbetering.”
Volgens de stichting moet het roer radicaal om: in plaats van kinderen te blijven verslepen, moet de hulpverlening beter op hen worden afgestemd. Ook moeten hulpverleners beter worden opgeleid, zodat ze de oorzaak van moeilijk gedrag begrijpen en niet meteen de makkelijke oplossing kiezen: een nieuwe verhuizing.
Naar aanleiding van de uitkomsten van het onderzoek heeft Stichting Het Vergeten Kind een petitie opgezet. Deze kan je ondertekenen. Zo helpen we samen mee aan een betere toekomst voor uit huis geplaatste kinderen. De petitie vind je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
