Beeld: Shutterstock
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Scholen, jeugdartsen en logopedisten trekken aan de bel. Kleuters die amper oogcontact maken, geen trap op kunnen lopen en niet weten hoe je een potlood vasthoudt? Het is geen zeldzaamheid meer, maar wel zorgelijk, zo valt te lezen in de Volkskrant.
Jeugdarts Marijke Peters ziet het dagelijks. Peuters die haar niet aankijken of niet reageren op hun naam, maar wel alle kleuren in het Engels opnoemen. Ouders denken vaak dat het indrukwekkend is. Maar wat blijkt? Jonge kinderen leren weinig écht van een scherm, zegt onderzoeker Vasanthi Iyer. Ze hebben de geheugencapaciteit en aandacht niet om alles te verwerken.
Wat ze wél missen? Honderden dagelijkse ouder-kind interacties. Simpele dingen zoals samen spelen, knutselen of buiten rennen. Dat doet meer voor hun taalontwikkeling, sociale vaardigheden én motoriek dan urenlang filmpjes kijken.
Vroeger stond er hooguit één tv in huis. Nu? Smartphones en tablets zijn overal en maken het ouders makkelijk: een filmpje opzetten, zodat ze even kunnen koken of bellen. Begrijpelijk, want die eerste jaren met kinderen zijn pittig. Maar al dat schermgebruik gaat ergens ten koste van: slaap, buiten spelen en samen tijd doorbrengen.
Experts als kinderlogopedist Janneke de Waal-Bogers zien de gevolgen. Kinderen komen met taalachterstanden op school, kunnen minder goed praten én luisteren. Het standaard advies wat logopedist Janneke geeft? Leg je telefoon weg. “Het maakt niet uit wie er achter het scherm zit, het gaat altijd ten koste van contact tussen ouder en kind.”
Ook op de basisschool merken leraren dat het probleem groeit. Sommige kleuters kunnen niet traplopen of in een klimrek klimmen. Ze lopen motorisch enorm achter. Ook de sociale vaardigheden zijn niet op pijl. Ze kunnen niet stilzitten, niet luisteren, soms zelfs geen gesprek voeren met een ander. Ook hiervan wordt te veel schermtijd als boosdoener aangemerkt.
Het is niet te laat. Ouders kunnen veel doen om de balans terug te vinden. Jeugdartsen adviseren: houd je aan de WHO-richtlijn van maximaal een uur schermtijd per dag tot 5 jaar en bij voorkeur geen schermen voor 2 jaar. Ga ernaast zitten als je kind kijkt, bespreek wat er gebeurt en kies rustige programma’s zoals Sesamstraat.
En belangrijk: maak tijd voor samen spelen, fietsen of voorlezen. Een kleuter hoeft niet vlekkeloos Engels te spreken – maar leren gooien, kleuren of een verhaaltje navertellen? Dat zijn de skills waar ze op deze leeftijd iets aan hebben.
Bron: de Volkskrant
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Het kinderboek De mooiste vis van de zee is een klassieker die al tientallen jaren in menig kinderkamer te vinden is. Volgens psycholoog Caroline Middelsdorf geeft dit ogenschijnlijk onschuldige verhaal echter een minder gezonde boodschap mee aan kinderen. Op Instagram deelt ze haar gedachte hierachter.
Bertrie Wierenga en Dorian Bindels zijn onlangs ouders geworden van een dochter en zitten samen op een knalroze wolk. De kersverse papa is apetrots op zijn prachtige gezin en gaat op dit moment ‘zwevend door het leven’.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.Scholen, jeugdartsen en logopedisten trekken aan de bel. Kleuters die amper oogcontact maken, geen trap op kunnen lopen […]
In de wintermaanden kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje of een warme slaapzak.
Voetbalster Lieke Martens en haar man Benjamin van Leer verwachten binnenkort hun eerste kindje. In een item van het Franse Lou onthult de voormalig Oranje-international het geslacht van de baby.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
