In Zweden is sinds juli 2024 een nieuwe wet ingevoerd waarbij grootouders 45 dagen betaald grootouderschapsverlof kunnen krijgen. Ja, je leest het goed: oma’s en opa’s kunnen dus betaald verlof krijgen om op hun kleinkinderen te passen. Is dit ook een goed idee om in Nederland door te voeren?
Lees verder onder de advertentie
Zweden heeft langste ouderschapsverlof ter wereld
Voor een ruime ouderschapsverlofregeling is emigreren naar Zweden sowieso het overwegen waard. Ouders hebben daar recht op maar liefst 16 maanden (480 dagen) betaald ouderschapsverlof. Zweden heeft daarmee een van de langste ouderschapsverlofregelingen ter wereld.
Lees verder onder de advertentie
Ouders mogen zelf beslissen hoe ze die dagen verdelen, op drie maanden per ouder na. Deze drie maanden staan ook wel bekend als ‘daddy months’ om te stimuleren dat de vader minimaal drie maanden verlof opneemt. Als de vader deze dagen niet opneemt, dan vervallen deze dagen. Fair enough, lijkt ons.
45 dagen betaald grootouderschapsverlof
Maar hoe zit het nou met het betaalde grootouderschapsverlof? Sinds juli 2024 is er een wet waardoor ouders 45 van de 480 verlofdagen kunnen doorgeven aan opa en oma. Een alleenstaande ouder kan zelfs 90 dagen doorschuiven. De bedoeling van dit verlof? Om de druk op werkende ouders te ontlasten. En grootouders spelen toch vaak al een grote rol bij de hulp in de opvang.
Lees verder onder de advertentie
Zweden loopt ver voor in ouderschapsbeleid
“Deze wet is een logische stap voor Zweden”, zegt pedagoog Pedro de Bruyckere van de Universiteit Utrecht op HLN. “Zweden is al jaren bezig aan een progressief ouderschapsbeleid. Ouders krijgen daar na de geboorte al ontzettend veel dagen, waardoor deze wet ‘makkelijker’ tot stand kwam.”
Lees verder onder de advertentie
De Bruyckere legt verder uit: ”Mensen krijgen later kinderen, dus bij de geboorte van kleinkinderen zijn de grootouders vaak ook nog zelf aan het werk. It takes a village to raise a child, zegt men. Dat klopt, en dankzij deze wet kunnen ouders die puzzel makkelijker leggen.” Je ouders laten betalen voor hun oppasdiensten lijkt een logische volgende stap.
Oppassen op kleinkinderen wordt een moetje
Toch vragen wij ons af of de opa’s en oma’s hier nu blij mee zijn en of we dit ook in Nederland moeten willen? Oppassen op kleinkinderen wordt vaak gedaan, omdat grootouders het leuk vinden en er plezier en voldoening uithalen om tijd met hun kleinkinderen door te brengen. Levert deze wet nu niet onnodig veel druk op grootouders?
Lees verder onder de advertentie
Je kan betaald krijgen voor je oppasdiensten, dus waarom zou je niet (meer) bijspringen? Het informele en spontane van het oppassen gaat er dan van af en wordt het dan niet meer ‘een moetje’. En wat als je geen vaste wekelijkse oppasdagen wilt als opa en oma? Wordt je hierdoor dan sociaal verplicht om dit wél te doen?
Wij zijn benieuwd naar jullie mening hierover: betaald grootouderschapsverlof invoeren in Nederland: wel of geen goed idee? Deel je mening op Facebook of Instagram!
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.