Kleumend aan de zijlijn van de tennisbaan van jongste zoon (incognito, want in bivakmuts, capuchon, en onooglijke moonboots) aanschouwt onze Jorinde het tafereel eens in helikopterview. En denkt daarbij van alles.
Lees verder onder de advertentie
1. Ménsen wat is het koud. Staan al die ouders hier uit vrije wil? Ik bedoel: we kunnen ook met z’n allen in de kantine gaan zitten, met uitzicht op de baan. Ben ik een ongeïnteresseerde moeder als ik de live geluidsregistratie graag verruil voor de verwarming?
2. Wat ben ik blij dat oudste turnt. Binnen. Oké, ook als het dertig graden is. En op zondagochtend om negen uur, tijdens competities. Met freerunning als neveneffect en een soort permanente staat van angst aan mijn kant, voor botbreuken en ander engs. Dat is natuurlijk ook geen pretje.
Lees verder onder de advertentie
3. Nope, klappertanden aan de zijlijn is erger.
4. Wintertennis, wie heeft dat nou weer bedacht? Hockey doen ze tenminste nog in de zaal als het vriest.
5. Kijk ‘m nou staan, dat arme schaap met z’n miniracket. In skihandschoenen. SKIhandschoenen, ja. Is dit eigenlijk wel verantwoord? Nou ja, hij lacht. Of is dat een van kou vertrokken grijns?
6. Het ziet er wel ongelooflijk schattig uit. Een soort kaboutertjes in sumoworstelpakken. O wacht, daar ben ik nu een reuzenversie van. Ik hoop dat niemand me herkent.
7. Waarom noemen ze de kerststop van vier weken in vredesnaam winterstop, als de lessen half januari, wanneer de winter nog maar net begonnen is, alweer starten? Winterstop – yeah, right. Nou ja, bij voetbal duurt ‘ie soms maar twee weken.
Lees verder onder de advertentie
8. Aan de andere kant: bij skaten zes maanden.
9. Vroeger bestond dit echt niet. Toch?
10. Vroeger had ik ook niet kunnen bedenken dat ik bevroren naast een sportveld zou staan in mijn vrije tijd, trouwens. En er nog van zou genieten ook. Tenminste, van dat heerlijke kereltje met zijn knappe service, dan. Niet van de kou. Hemel, wat is het koud.
11. Nou, die andere ouders bekijken het maar: ík ga in de kantine zitten.
12. Hebben ze hier wijn? Of beter: chocomel met rum? Ik kan het natuurlijk echt niet maken dat te bestellen om twee uur ’s middags.
13. Bitterballen dan? Ze zullen wel denken. Het is hier geen kroeg. Als ik nou de rest van de ouders gewoon ook trakteer op bitterballen? Dan bestelt er vanzelf wel iemand een wijntje bij.
14. De rest van de dag doen wij mooi niks meer. Met kruik onder een deken met z’n drieën spelletjes doen op de bank. En dan een zelfgebakken cake in de oven.
15. Of we gaan schaatsen. We hebben het nu toch al koud. En tegen de tijd dat we er zijn is het zéker tijd voor rum.
16. Hè gezellig, winter. Mag van mij nog wel even duren.
Danique Bossers (32) is CEO van mode-imperium Most Wanted en maakt de podcast Unfinished Business met verloofde Pieter Musters. Ook is Danique open over de ziekte endometriose, waar ze aan lijdt en aan geopereerd is. Ze maakte een podcastaflevering met specialist Maddy Smeets over deze slopende ziekte.
Anne-Marie en haar vriendin Laura verwachten in april hun eerste kindje en zoals veel aanstaande ouders, wilden ze graag een 3D-echo laten maken. In de ochtendshow met Mattie en Marieke deelde de zwangere nieuwslezeres haar eerste (en waarschijnlijk laatste) ervaring met de welbekende 3D-echo.
Elke moeder kent zo’n strijd. Zo’n totaal onnodige, maar toch eindeloos durende strijd met een peuter. En als je dan ook nog eens commentaar krijgt van een onbekende op straat doet dat je spreekwoordelijke emmer helemaal overlopen. Jade (30) vertelt er meer over.
Waterparels, ook wel bekend als Orbeez of water beads, zijn kleine, kleurrijke balletjes die water absorberen en in omvang toenemen. Hoewel ze populair zijn als sensorisch speelgoed, kunnen ze ook gevaarlijk zijn.
Er zijn van die vrouwen die meteen wisten: “Een dochter, dat past perfect bij mij!” Niet zo gek, want ze hadden al een zwak voor roze glitterjurkjes, vlechtkunst op topniveau en high tea’s met mini-sandwiches.