Beeld: Getty Images
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Monique (49): “Onze twee kinderen zijn heel verschillend. Ik hou van beide evenveel, maar Lars was altijd wel meer voer voor kopzorgen dan zijn zus Anna. Zij deed eigenlijk nooit gek, zelfs in de puberteit had ze geen gekke uitspattingen en heeft ze niet echt rebels gedaan. Ze is altijd heel serieus geweest, en daarmee ook betrouwbaar en vooral voorspelbaar voor ons als ouders.
Het lijkt soms wel alsof onze zoon Lars dan maar voor twee rebelleerde. Hij liep niet in zeven, maar in tien sloten tegelijk, trok op met jongens waarvan je als ouders liever niet ziet dat je kind daar bevriend mee raakt, spijbelde, experimenteerde met drugs en is zelfs een keer toen hij vijftien was door de politie thuisgebracht omdat hij iets wilde stelen uit een winkel, opgejut door die ‘vrienden’. Het was allemaal niet heel extreem, je hoort wel gekkere verhalen, maar soms vroeg ik me wel af waar we de fout in waren gegaan met hem. Ik had er veel kopzorgen van, laat ik het zo zeggen.
Toch was ik nooit écht teleurgesteld geweest in hem. Geschrokken en boos, zeker, maar teleurgesteld niet. Het is namelijk, ondanks zijn streken, echt een lief jong. Voor de meeste dingen kon ik wel een oogje dichtknijpen. ‘Niet meer doen, hè?’ ‘Neehee, mam.’ Dat werk. Oké, dat jatten ging wel over de grens, maar hij was er wel dusdanig van onder de indruk dat hij gepakt was, dat hij dat bij mijn weten niet meer heeft gedaan. Het meeste kon je nog afdoen als kwajongensstreken, iets wat wel over zou gaan als hij ouder zou worden.
Wij hadden elke maand een bedrag gespaard voor beide kinderen. Het groeit ons niet op de rug, dus soms voelde dat als best een groot bedrag. Maar we wilden graag de kinderen een vliegende start geven. Op hun achttiende verjaardag zouden ze toegang krijgen tot deze spaarrekening en was het geld voor hen te besteden. Anna is twee jaar ouder dan Lars en kreeg dus als eerste toegang tot haar rekening. Ze besloot het te laten staan, omdat ze het echt voor iets belangrijks wilde bewaren. Geen rooie cent heeft ze eraf gehaald, nog steeds niet.
Door het onvoorspelbare en soms toch zeker ronduit roekeloze gedrag van Lars, hadden mijn man en ik het weleens over wat we moesten met die spaarrekening. Er stond inmiddels ruim 20.000 euro op en waar we van Anna wel hadden verwacht dat zij er verantwoordelijk mee om zou gaan, waren we daar bij Lars niet zeker van. Ik heb een lans voor hem gebroken en vond dat we hem precies zo moesten behandelen als Anna. Ik wilde niet dat hij het gevoel zou krijgen dat we hem niet vertrouwden.
Nou, dat heb ik geweten. Lars werd achttien, hij kreeg toegang tot zijn spaarrekening en behalve dat we hem op het hart drukten dat het voor speciale dingen was, zoals een mooie reis, een auto, of een huis, hebben we onze handen er verder vanaf getrokken. Een jaar later stond hij voor onze neus. Hij had zijn auto in de prak gereden en geen geld voor een nieuwe. Of we even wat konden voorschieten?
Verbijsterd heb ik hem gevraagd waar al zijn spaargeld naartoe was. Ik hoopte zo dat hij gewoon een grap met me uithaalde. Maar nee, het was echt op. Waaraan dan? Dat wist hij zelf ook niet zo goed. Een scooter, een auto, schoenen, uitgaan, drugs, zuipvakanties met z’n vrienden. Dat soort dingen. Hij haalde onverschillig zijn schouders op. De tranen schoten in mijn ogen. Teleurstelling. Voor het eerst in zijn leven voelde ik teleurstelling om mijn zoon.
Ik ben naar boven gegaan, omdat ik voelde dat ik uit mijn vel zou springen als ik nog iets zou zeggen. Daar heb ik gehuild. Jarenlang ons zuurverdiende geld opzij gezet en hij geeft het binnen een jaar allemaal uit. Aan troep! Was ik dan zo stom geweest dat ik hem vertrouwd had? Had ik dit moeten zien aankomen?
Een zacht klopje op de slaapkamerdeur. ‘Mam?’ Schuchter kwam hij binnen. ‘Sorry, mam. Ik had het niet zo goed door. Het voelde alsof het niet op kon en toen… was het ineens toch op.’ Ik keek hem alleen maar aan. ‘Ik zal het goedmaken’, beloofde hij. Dat zal mij benieuwen, dacht ik vinnig. Maar dat deed hij. Zonder morren verkocht hij zijn scooter en al zijn dure schoenen en merkkleding. Hij ging meer werken naast zijn studie en spaarde zelf geld voor een nieuw autootje. Hij heeft ons nooit meer om geld gevraagd en echt geleerd van zijn fout. Hij is nu heel secuur met wat hij maandelijks uitgeeft en zegt ‘nee’ op dingen als hij krap bij kas zit. Sommige kinderen moeten blijkbaar gewoon eerst écht hard op hun bek gaan om iets te leren.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
Trigger warning: in dit artikel komt een eetstoornis ter sprake, wat mogelijk triggerend kan zijn.De druk om na een bevalling ‘snel weer de oude te zijn’ is groot. Social media staat vol met moeders die binnen no time hun zwangerschapskilo’s kwijt zijn en weer in hun oude spijkerbroek passen. Dat kan ervoor zorgen dat je […]
Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging. Joan kwam met een opmerkelijk cadeau voor de juf.
Heb je weleens stiekem een blik geworpen op de chatgesprekken van je tiener en je afgevraagd wat al die emoji’s betekenen? Dan ben je niet de enige. De nieuwe Netflix-hit Adolescence heeft ouders in heel Nederland aan het denken gezet over de verborgen betekenissen achter emoticons. Taalplatform Preply heeft ze op een rij gezet.
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.
