Als je social media moet geloven, heeft het gros van de celebs het prima voor elkaar: geen gedoe, geen huilbaby’s en altijd tiptop in de make-up. Gelukkig zijn er ook bekende moeders die níet het perfecte plaatje laten zien.
Chrissy, model en vrouw van John Legend, heeft er geen enkele moeite mee om zichzelf ook op een mindere dag bloot te geven. Ze heeft lak aan alle kritiek (laatst nog, door een onschuldige foto van haar en haar dochter) en juist dat maakt het zo lekker om haar te volgen.
Ditzelfde geldt voor zangeres P!nk. Eind 2016 kreeg ze haar tweede kind en sindsdien bewijst ze op social media vaak genoeg dat het moederschap niet altijd over rozen gaat.
Een bericht gedeeld door kristen bell (@kristenanniebell) op
Boodschappen doen met een peuter, jezelf verplicht in een Frozen-jurk hijsen en geen tijd hebben om make-up op te doen: realistischer dan het Instagramaccount van actrice Kristen Bell krijg je het niet.
Sinds tennisser Serena Williams moeder is, vraagt ze zich op social media geregeld af hoe je dat moederschap in hemelsnaam aan moet pakken. Op Twitter stelt ze vragen over borstvoeding, hoe je een kind rustig kunt houden en tandjes die doorkomen.
Een bericht gedeeld door Olivia Wilde (@oliviawilde) op
Deze actrice geeft toe: ze zet geregeld de iPad in. Vooral in het vliegtuig, in de auto en in restaurants. ‘Praise technology!’ Meer eerlijke posts vind je op haar Instagramaccount.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.