Kinderen en honden zijn een gouden duo, blijkt wel uit deze mooie fotoserie. Toch vraagt World Animal Protection hiermee ook aandacht voor een aangrijpend probleem: hondsdolheid.
Lees verder onder de advertentie
Een virusinfectie die jaarlijks duizenden mensen- en miljoenen hondenlevens kost en met name in Azië en Afrika een groot probleem is.
Jong geleerd, is oud gedaan
In Nederland komt geen hondsdolheid meer voor, maar in grote delen van de wereld overlijden er jaarlijks bijna 60.000 mensen en miljoenen honden door. De dieren overlijden aan de ziekte zelf, maar worden ook massaal afgemaakt door mensen uit angst om besmet te raken met hondsdolheid. World Animal Protection wil hier een eind aan maken en zorgt ervoor dat de dieren de juiste vaccinaties krijgen. Ook leert de organisatie kinderen uit landen zoals Kenia, Thailand en Sierra Leone meer over het virus én hoe belangrijk het is om goed voor een hond te zorgen. Want iets wat hier in Nederland heel normaal is, is daar zeker niet vanzelfsprekend.
Lees verder onder de advertentie
De toekomst
De jeugd is de toekomst. En alleen als kinderen uit andere werelddelen (net als in ons land) weten dat je niet bang hoeft te zijn voor honden, kan het probleem rondom hondsdolheid worden opgelost. Op sommige plekken gaat dat vertederend goed, zoals je kunt zien op de foto’s. Op andere plekken is er nog veel werk aan de winkel.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.