Actrice Fockeline Ouwerkerk (39) kan leukere dingen bedenken dan zwanger zijn, maar bevallen vindt ze een eitje. Na de geboorte van zowel Joe (2,5) als Vicky (bijna 1) zat ze weken later nog in een natural high.
Het is midden in de tweede lockdown als we Fockeline spreken via Zoom. Ze heeft een kop koffie bij de hand, haar kinderen doen hun middagslaapje en haar moeder rommelt wat in huis. Haar moeder ja, want Fockeline resideert deze dagen bij haar ouders in Zeeland.
Fockeline: “Joeri, mijn vriend, heeft het op werkgebied nog nooit zo druk gehad, dus ik ben lekker met de kinderen naar mijn ouders gegaan, zodat hij ongestoord kan werken. Bovendien vind ik het fijn dat ik hier in Zeeland zo lekker kan uitwaaien. Het strand maakt mijn kop leeg. En het is natuurlijk heerlijk om bij m’n ouders te logeren. Mijn moeder doet alles met de kinderen hetzelfde als ik dat zou doen. Dat komt vast omdat ik mijn moeder heb gekopieerd. Als Joe een beetje zeurt, dan zegt ze: ‘Nee, laat mij maar.’ Dat is zó fijn. Dat ik ook even kan loslaten.”
Dochter Vicky werd geboren tijdens de eerste lockdown. “Voor mijn gevoel zitten we nu nog steeds in die lockdown. We zijn er nooit echt uit geweest. Ik heb een soort verlengd zwangerschapsverlof. Onze wereld is zo klein geworden. Dat is met twee kleine kinderen aan de ene kant niet zo erg, want ik blijf toch wel bezig. Zo heb ik tussendoor gelukkig nog in de serie De K van Karlijn gespeeld. We houden ons aan de regels en laten ons geregeld testen, want zo kunnen we nauw contact met mijn en Joeri’s ouders onderhouden.”
Twee kinderen onder de drie; Fockeline vindt het pittig. Het zat dan ook niet helemaal in de planning dat ze zo snel na Joe weer zwanger zou raken. “Vicky was echt een verrassing, maar meteen superwelkom. We dachten: wow! En direct: oké, let’s go. Dat het dan een heel vrolijk, gezond en pittig meisje blijkt te zijn, is natuurlijk geweldig. En Joe is ook een grote schat. Dat we twee van deze kids mochten krijgen, is een cadeau. Maar ze zitten wel dichter op elkaar dan we vooraf hadden bedacht.”
Zo moest Joe in de beginperiode ontzettend wennen aan zijn zusje en zei hij vaak: “Mama, nu de baby even weg!” Het duurde volgens Fockeline even voordat ‘de baby’ zusje Vicky werd. Inmiddels begrijpt Joe meer en is hij steeds liever voor haar. “Hij probeert haar te troosten als ze huilt. Ze hoort echt bij de roedel. Joe zit wel midden in de peuterpuberteit en roept bij alles ‘poep’ en ‘nee’. En Vicky begint net van alles te leren, die maakt sprongetje na sprongetje door.” Het is dus alle hens aan dek voor Fockeline en haar vriend. “Onze kinderen zijn niet de beste slapers. Ze zijn veel wakker. Maar – dat zeg ik ook weleens tegen Joeri: volgens mij moeten we daar niet te veel over nadenken. Het hoort er gewoon bij. Ze noemen deze periode niet voor niets tropenjaren. Het is nog even doorbijten voor ons. Nog een jaartje of vier, haha.”
Lees ook
Nancy beviel thuis in noodtempo: ‘Ik zat op het toilet, en ineens was het hoofdje er al’ >
Hoewel ze erbij lacht, overdrijft Fockeline met dat ‘doorbijten’ geenszins. “Ik kan iets beter tegen die gebroken nachten dan Joeri, dus de nachten komen vaak voor mijn rekening. Doorgaans wordt Joe één keer per nacht wakker van een nachtmerrie. Dan is hij dus écht wakker: ‘Mama, wat gaan we doen?’ Ik: ‘Nou schat, we gaan slapen.’ En dan begint het hele bedritueel opnieuw: boekje lezen, liedje zingen… Vicky wordt gewoon wakker omdat ze honger heeft. Zij wil een fles en valt daarna weer in slaap. Soms is dat één, soms twee keer per nacht. Het is niet altijd vervelend. Sterker: soms vind ik het best gezellig. Dan denk ik: ach gossie, kom maar.
De ochtend na de zoveelste gebroken nacht denk ik vaak: hoe kom ik in godsnaam de dag door? Ik ben koffie enorm gaan waarderen. Het slaaptekort is anders dan vroeger, wanneer je brak was omdat je een avond had doorgehaald. Structureel te weinig slaap wordt toch een beetje een martelmethode.” En dan, met een cynisch lachje: “Maar goed, je krijgt er heel veel voor terug.”
Haar moeder had al gezegd dat ze zich erop moest voorbereiden dat de bevalling van Vicky waarschijnlijk nog sneller zou gaan dan bij Joe. Ze had zelf ook drie supersnelle bevallingen gehad en dit kon weleens erfelijk bepaald zijn. Haar moeder kreeg gelijk.
“De bevalling van Joe ging ook vrij vlot, maar was meer sereen; in ’t holst van de nacht en bij kaarslicht. Deze keer ging het zó snel. Vicky is letterlijk tijdens het middagslaapje van Joe geboren. Ik legde hem in bed en dacht: volgens mij gaat het beginnen. En ja. Binnen een uur was ze er. Ik heb haar zelfs nog even ‘ingehouden’. Dacht: de verloskundige moet er zijn voordat de baby komt. Toen ik de verloskundige en kraamhulp binnen hoorde komen, dacht ik: ik ga persen, want ze komt eruit. Toen was het: plop. Daarna werd Joe wakker en zei ik: ‘Hier is je zusje.’ Maar ik dacht ook: holy shit, ze is er al. Klopt dit? Het ging zo heftig snel. Ik had een paar dagen nodig om daarvan bij te komen, had ook onwijs veel naweeën. Waarschijnlijk omdat het zo snel was gegaan.”
Het hele interview staat in Kek Mama 04-2021.
Meer persoonlijke verhalen lezen over moederschap en opvoeden? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Amber en Gijs hebben financieel niets te klagen, maar ze zijn het erover eens dat het compleet uit de hand is gelopen met Ambers uitgavenpatroon in de decembermaand: ‘Decemberuitgaven lopen uit de hand’.
Stap je vol optimisme het consultatiebureau binnen, blijkt je kind te mager, te wild of valt er wel iets anders aan te merken waardoor je met een ingestort moeder-ego het pand weer verlaat. Drie moeders delen hun ervaring.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Al voordat ze hem ontmoet had, wist Anusha dat Milan van avontuurlijke en extreme seks hield. Zelf is ze nu ook helemaal thuis in de wereld van het swingen en BDSM.
