Bron: Canva
Louise (37) heeft samen met haar man Gijs (40) drie kinderen. Twee dochters Beau (7), Lauren (5) en de grote trots van haar man, zoon Julian (3). Voordat ze aan kinderen begonnen hebben ze besproken hoe ze de opvoeding en rolverdeling zouden aanpakken, alleen van die afspraken is niks terechtgekomen. Hij doet zich voor als de perfecte familieman, maar in de praktijk is hij een afwezige vader.
Louise: “Toen mijn man Gijs en ik besloten kinderen te krijgen, hadden we duidelijke afspraken gemaakt. Ik zou parttime gaan werken, zodat ik er meer voor de kinderen kon zijn. Ik zou ook meer taken in het huishouden oppakken. Maar opvoeden, dat zouden we samen doen. Hij vond dat belangrijk, want familie is belangrijk, zei hij toen. Nu, zeven jaar en drie kinderen later, voelt het alsof ik er alleen voor sta.
Het begon subtiel. Na een lange werkdag zei hij dat hij te moe was om te helpen met het avondritueel. Prima, dacht ik, iedereen heeft wel eens zo’n dag. Maar die dagen werden weken, en uiteindelijk maanden. Als hij op zaterdag thuis is, ‘neemt hij de kinderen over’ door een Disneyfilm op te zetten en zelf in de bioscoopstoel te ploffen die hij speciaal voor zijn thuisbioscoop heeft gekocht. Zijn telefoon in de hand, blik op het scherm, volledig onbereikbaar voor wat er om hem heen gebeurt.
En dan zijn er de familieverjaardagen. Die zijn altijd groots, want iedereen is uitgenodigd: familie, vrienden, buren en collega’s. Daar lijkt hij te transformeren. Hij speelt met de kinderen, gooit onze dochter vrolijk in de lucht en vertelt iedereen hoe belangrijk hij het vindt om een betrokken vader te zijn. Mijn schoonmoeder smelt als hij vertelt over zijn voorleesritueel – iets wat hij sinds onze jongste drie is misschien twee keer heeft gedaan. Iedereen prijst hem de hemel in. Het lijkt wel een Nutella-reclame. Soms moet ik er bijna om lachen, hoe belachelijk hij zich gedraagt met zijn toneelstuk van de o-zo-betrokken vader. Maar meestal sta ik erbij en voel ik mijn maag samenknijpen.
Een paar maanden geleden besloot ik er iets van te zeggen. ‘Vind je niet dat je je wat meer met de kinderen moet bezighouden?’ vroeg ik voorzichtig. Zijn reactie? Verdedigend. ‘Ik werk fulltime, Louise. Wat verwacht je? En ik doe toch dingen met ze?’ Ik weet dat hij vindt dat ik overdrijf, maar het voelt oneerlijk. Ik werk ook, ik hou dit gezin draaiende, en toch lijkt alles wat ik doe onzichtbaar.
Ik hou van mijn man, echt waar. Hij heeft goede kanten. Maar het knaagt aan me dat hij zich in het openbaar voordoet als de perfecte vader, terwijl ik achter de schermen alles op moet vangen. Ik ben het zat om te zwijgen, maar ik weet niet hoe ik hem dat moet laten inzien zonder dat hij meteen in de verdediging schiet. Soms voelt het alsof ik in mijn eentje een gezin probeer te runnen, terwijl hij applaus krijgt voor de show.”
Niet alle vader zijn zo. Wij vroeger vaders wat ze het leukste vinden aan papa zijn en daar kwamen hartverwarmende antwoorden uit. Je leest ze hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Actrice en zangeres Birgit Schuurman (47) is altijd al druk, druk, druk in haar hoofd geweest. Toch kwam de ADHD-diagnose pas toen ze 45 was. Ze is samen met Sander en moeder van Chico (16) en Jimi (3).
Iedere moeder heeft geheimen. De een eet stiekem chocolade in de badkamer, de ander liegt over hoeveel schermtijd haar kinderen écht krijgen. Maar sommige geheimen gaan verder dan kleine leugentjes om bestwil. Kaya (36) heeft een bijbaan die niet aan het licht mag komen.
We hebben het allemaal wel eens gehoord: ‘De biologische klok tikt!’ Maar is er écht een beste leeftijd om zwanger te worden?
Een slaapfeestje voor zevenjarige meiden: cupcakes versieren, nagels lakken en een film kijken met popcorn. Klinkt als een droom, toch? Tot blijkt dat de matching pyjama’s van het feestje meer weg hebben van lingeriesetjes…
Vandaag start de nieuwe campagne van stichting Hartekind: ‘Elk kinderhart dat stopt, is er één te veel’. Wij spraken ambassadeur, comedian en moeder van een hartekindje Nienke Plas over de roerige start van haar dochter Harley en hoe het nu met haar gaat. “Ik besef elke dag hoeveel geluk we hebben gehad.”
Jitske’s dochter Ivy zit sinds dit jaar op de basisschool. Elke woensdagmiddag hoopt haar dochter met iemand te kunnen spelen maar dit lukt maar zelden. Moet ik me zorgen maken, vraagt Jitske zich af?
