Bron: Canva
Louise (37) heeft samen met haar man Gijs (40) drie kinderen. Twee dochters Beau (7), Lauren (5) en de grote trots van haar man, zoon Julian (3). Voordat ze aan kinderen begonnen hebben ze besproken hoe ze de opvoeding en rolverdeling zouden aanpakken, alleen van die afspraken is niks terechtgekomen. Hij doet zich voor als de perfecte familieman, maar in de praktijk is hij een afwezige vader.
Louise: “Toen mijn man Gijs en ik besloten kinderen te krijgen, hadden we duidelijke afspraken gemaakt. Ik zou parttime gaan werken, zodat ik er meer voor de kinderen kon zijn. Ik zou ook meer taken in het huishouden oppakken. Maar opvoeden, dat zouden we samen doen. Hij vond dat belangrijk, want familie is belangrijk, zei hij toen. Nu, zeven jaar en drie kinderen later, voelt het alsof ik er alleen voor sta.
Het begon subtiel. Na een lange werkdag zei hij dat hij te moe was om te helpen met het avondritueel. Prima, dacht ik, iedereen heeft wel eens zo’n dag. Maar die dagen werden weken, en uiteindelijk maanden. Als hij op zaterdag thuis is, ‘neemt hij de kinderen over’ door een Disneyfilm op te zetten en zelf in de bioscoopstoel te ploffen die hij speciaal voor zijn thuisbioscoop heeft gekocht. Zijn telefoon in de hand, blik op het scherm, volledig onbereikbaar voor wat er om hem heen gebeurt.
En dan zijn er de familieverjaardagen. Die zijn altijd groots, want iedereen is uitgenodigd: familie, vrienden, buren en collega’s. Daar lijkt hij te transformeren. Hij speelt met de kinderen, gooit onze dochter vrolijk in de lucht en vertelt iedereen hoe belangrijk hij het vindt om een betrokken vader te zijn. Mijn schoonmoeder smelt als hij vertelt over zijn voorleesritueel – iets wat hij sinds onze jongste drie is misschien twee keer heeft gedaan. Iedereen prijst hem de hemel in. Het lijkt wel een Nutella-reclame. Soms moet ik er bijna om lachen, hoe belachelijk hij zich gedraagt met zijn toneelstuk van de o-zo-betrokken vader. Maar meestal sta ik erbij en voel ik mijn maag samenknijpen.
Een paar maanden geleden besloot ik er iets van te zeggen. ‘Vind je niet dat je je wat meer met de kinderen moet bezighouden?’ vroeg ik voorzichtig. Zijn reactie? Verdedigend. ‘Ik werk fulltime, Louise. Wat verwacht je? En ik doe toch dingen met ze?’ Ik weet dat hij vindt dat ik overdrijf, maar het voelt oneerlijk. Ik werk ook, ik hou dit gezin draaiende, en toch lijkt alles wat ik doe onzichtbaar.
Ik hou van mijn man, echt waar. Hij heeft goede kanten. Maar het knaagt aan me dat hij zich in het openbaar voordoet als de perfecte vader, terwijl ik achter de schermen alles op moet vangen. Ik ben het zat om te zwijgen, maar ik weet niet hoe ik hem dat moet laten inzien zonder dat hij meteen in de verdediging schiet. Soms voelt het alsof ik in mijn eentje een gezin probeer te runnen, terwijl hij applaus krijgt voor de show.”
Niet alle vader zijn zo. Wij vroeger vaders wat ze het leukste vinden aan papa zijn en daar kwamen hartverwarmende antwoorden uit. Je leest ze hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
