Bron: Getty
Voor veel mensen is de twintigwekenecho een mijlpaal. Iets om naar uit te kijken. Maar in 5% van de gevallen is dat wordt er iets afwijkends gezien. Over die impact schrijft journalist en ervaringsdeskundige Linda Akkerman in het AD.
Linda is bijna 21 weken zwanger als de echoscopist haar vertelt dat het niet goed is. Een zin die enorme impact heeft. Ze schrijft daarover: “Zes woorden die een einde maakten aan de hoop dat die druktemaker in mijn baarmoeder gewoon een kerngezond kereltje was.”
De baby heeft veel te grote niertjes, zo blijkt later. “Het zou kunnen dat het uiteindelijk allemaal wel mee zou vallen, maar het zou óók kunnen dat ons kind meteen al na de geboorte aan de dialyse zou moeten. Dat het moeite zou hebben met groeien. Met leven.” ‘De vraag is of je dat als ouders moet willen’, wordt er door de gynaecoloog gezegd.
Weken van onderzoeken en onzekerheid volgen. Het komt goed. Linda: “Er loopt hier thuis een heerlijk jochie van inmiddels 7 jaar rond. Een ventje met weliswaar een hele medische geschiedenis, want zijn nieren doen het inderdaad niet zo goed. Maar onze Guus lééft. En hoe! Als ik hem aankijk kan ik niet voorstellen dat wij serieus gesprekken hebben gevoerd met de optie om de zwangerschap af te breken na die echo.”
De journalist vraagt echoscopist Karin van Nassau van het Jeroen Bosch Ziekenhuis naar de twintigwekenecho. Volgens haar zien veel vrouwen het als ‘leuk’ en ‘even naar het kindje kijken’. Veel vrouwen zijn onvoorbereid op de echo, maar lichtvoetig gaan ze er niet mee om. Van Nassau: Geen vrouw die denkt: gehandicapt? O, haal dan maar weg. Het is altijd emotioneel, het doet altijd zeer.”
“Geen vrouw die denkt: gehandicapt? O, haal dan maar weg”
Sinds de twintigwekenecho is het aantal afgebroken zwangerschappen verdubbeld, maar het aantal kindjes dat na de geboorte niet levensvatbaar waren, is óók afgenomen. De echo brengt zekerheid én onzekerheid. Soms is het een momentopname. Van Nassau: “Dan zie je korte beentjes en een klein buikje, maar trekt dat later weer bij. Of je ziet een niertje met te veel vocht, maar is dat vocht een week later weg.” Dat geeft aanstaande ouders veel stress, soms onnodig.
De echo heeft veel impact gehad op Linda. Positief: Guus kreeg direct de juiste zorg in het ziekenhuis. En negatief: de angst dat het mis zou zijn, voelde ze tijdens de volgende zwangerschap heel sterk.
Werd er bij jou tijdens de twintig weken-echo iets afwijkends gezien en wil je daarover vertellen? Mail je verhaal dan naar kimberley@familyblend.nl
Bron: AD.nl
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Ellen (31) geeft les aan groep drie.
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4) en dochter (1). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
