‘Ik moest als getrouwde vrouw mijn biologisch eigen kind erkennen’

Jorinde Benner

9 september, 2023 - 07:51

Leestijd: 3 minuten

Sophie (41) is getrouwd met Tamar (37) en moeder van een kind van 2.

“Mijn vrouw was zwanger van ons kind, maar ook ik ben de biologische ouder. Om dat als zodanig geregistreerd te krijgen was nogal een klus. Een getrouwde cis man wordt auto­matisch geregistreerd als vader, ik moest ons kind als getrouwde vrouw erkennen – ook al had ik het zelf verwekt. De wetgeving is hopeloos gedateerd, maar ik sta nu wel geregistreerd als ­moeder.

Voor de buitenwacht zijn wij gewoon twee vrouwen met een kind. Gek genoeg krijgen we nooit vragen. Wie de vader is, bijvoorbeeld. Dat was aan het begin van onze relatie, dertien jaar geleden, wel anders. Dan vroegen mensen Tamar of ik al was ‘omgebouwd’, of hoe we seks hadden.

Gelijke behandeling

Vóór de start van mijn medische transitie heb ik zaadcellen in laten vriezen. Tot de Transgenderwet in 2014 mocht dat eigenlijk niet wanneer je je geslachtsvermelding wilde laten wijzigen. Twaalf jaar later kregen we ons kind door middel van icsi.

In het ziekenhuis wilden ze dat we eerst een gesprek voerden met een maatschappelijk werker, omdat ik als transgender vrouw weleens psychische problemen kon hebben. Terwijl onze icsi-behandeling precies dezelfde was als bij elk cisgender heterostel.

Als beleidsadviseur van Transgender Netwerk kom ik op voor de rechten van transgender personen. We hebben een klacht ingediend bij het College van de Rechten van de Mens. Uiteindelijk zijn we bij een kliniek in Gent beland.

Lees ook – Brenda runt een camping voor LHBTIQA+-jongeren: ‘Deze kinderen hebben elkaar hard nodig’ >

Genderautonoom

Ons kind weet dat toen mama geboren werd, mensen dachten dat ze een jongen was. We voeden ons kind genderautonoom – voor ons een logischere term dan genderneutraal – op; Tamar en ik ­vinden het belangrijk dat hen zelf besef krijgt van wat gender is, wat geslacht en sekse zijn, hoe hun lichaam werkt en hoe door de buiten­wereld doorgaans tegen dat lichaam wordt aangekeken. Dat passen we natuurlijk aan op de leeftijd, het belangrijkste is dat ons kind weet dat het zich nooit hoeft te schamen voor hoe hen zich voelt en zich vrij voelt daar met ons over te spreken.

“Ik ben gegenderd – dus naar mijn geboortegeslacht – opgevoed en voor mij was dát juist ingewikkeld”

Nee, dat is niet verwarrend voor een kind. Ik ben gegenderd – dus naar mijn geboortegeslacht – opgevoed en voor mij was dát juist ingewikkeld. We gaan om met andere trans ouders, ons kind weet dat wij niet de enigen zijn. Op de opvang zitten kinderen die vooral naar hun geboortegeslacht worden opgevoed, dat ons kind dat ziet vinden we ook belangrijk. De wetenschap dat mensen ­allemaal anders zijn, dat je altijd een community kunt vinden en mag protesteren als dingen oneerlijk zijn, is een belangrijke levensvaardigheid.”

Meer weten? Sophie en Tamar maken een podcast: Mensje in de maak.