Beeld: Shutterstock
Eerst checken waar de dichtstbijzijnde wc is of de deur niet meer uit durven. De angst voor overgeven heeft Daniëlle flink beperkt in haar leven.
Daniëlle (32), moeder van een zoon van 5:
“Toen ik een jaar of twee was, moest mijn vader heel erg overgeven waar ik bij was. Hij had een alcoholprobleem en hij had zich die dag klem gezopen. Waarschijnlijk heb ik door deze gebeurtenis onbewust een levenslange angst voor overgeven gevormd: emetofobie.
Zo herinnert mijn moeder zich nog dat zij tijdens de zwangerschap van mijn broertje moest overgeven en ik als vierjarig meisje huilend in foetushouding lag met mijn vingers in mijn oren. Ik ben niet bang voor ziek zijn, maar echt voor het daadwerkelijke overgeven.
“Als ik ergens op bezoek ging, zorgde ik dat ik wist waar de wc was, voor het geval ik moest braken”
Deze angst heeft me enorm beperkt in mijn leven. Als ik ergens voor het eerst op bezoek ging, zorgde ik dat ik wist waar de wc was, voor het geval ik moest braken. Ook al gebeurde dat nooit. In mijn puberteit durfde ik zelfs de deur niet meer uit, omdat ik bang was om over te geven als ik bijvoorbeeld in de bus zat.
Lees ook – Extreme zwangerschapsmisselijkheid: ‘Zelfs een slokje water kwam er meteen weer uit’ >
Ik ben in therapie gegaan en dat heeft de scherpe kantjes ervan afgehaald. Als mijn zoontje Sam ziek is en spuugt, kan ik er inmiddels rustig naast gaan zitten. Dan aai ik hem over zijn rug en zeg dat hij het er maar lekker uit moet gooien. Mijn moederinstinct is dan zo sterk aanwezig dat de paniekgedachten naar de achtergrond verdwijnen. Wel sta ik zo strak als een veer van de spanning als hij in bed ligt en hoest. Ik ben dan zo bang dat het overgaat in spugen. Onlangs heb ik hier traumatherapie voor gehad en dat heeft geholpen. Het moment suprême moet nog komen, hij heeft daarna niet meer gespuugd, maar ik ben er een stuk relaxter onder.” Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
