Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Amy Rose de Bruijn is 32 weken zwanger van haar eerste kindje met Saul, op wie ze stapelverliefd werd in Winter vol Liefde. Aan Kek Mama vertelt ze open over de zware periode waar ze doorheen is gegaan, haar craving naar augurk met pindakaas en dé naam.
Je bent nu 32 weken zwanger. Hoe voel je je?
“Ontzettend goed! Het is bizar hoe snel de weken voorbij zijn gevlogen; ineens zit ik al bij de laatste loodjes. Twee weken terug zei ik nog dat ik daar niets van merkte. Nu wel hoor. Ik ben sneller moe en buiten adem. Ik heb een lichte vorm van zwangerschapsdiabetes, maar daar merk ik weinig van. Drie weken terug ontdekten ze per toeval – hier in Zwitserland doen ze veel meer testjes dan in Nederland – dat mijn suiker te hoog was. Nu meet ik mijn suikerpeil iedere dag met zo’n prikpen en volg een dieet. Niet te moeilijk hoor: gewoon even geen chocolaatjes bij de thee en vooral veel Schijf van Vijf.
Dat gaat heel goed. Ik voel me veel beter en energieker dan ik me de eerste twee trimesters heb gevoeld. Ik was de eerste maanden zo misselijk dat ik daar zelfs medicatie voor kreeg en mentaal ging het het eerste trimester ook niet zo goed.”
Had dat met de plotselinge bekendheid en alle reacties door het programma te maken?
“Ik dacht, misschien naïef, dat een paar mensen uit mijn dorp me zouden herkennen en niet dat ik de dag na de eerste uitzending al 15.000 volgers zou hebben die allemaal iets van me zouden vinden. Ik kreeg online zoveel haat over me heen, dat ik het lastig vond onze positieve energie vast te houden. Mensen keken naar een programma dat al negen maanden daarvoor was opgenomen. Saul en ik zaten in onze eigen wereld: we wisten namelijk net dat we samen een kindje mochten krijgen.”
Een dag voor die allereerste aflevering stond jij met de positieve test in je handen, toch?
“Ja! We woonden inmiddels al samen en ik volgde een cursus tot skilerares. Het plan was namelijk dat ik skiles zou gaan geven. Ik was al een paar dagen overtijd, maar dacht dat het misschien door de spanning voor het programma kwam. We deden samen een test in de pauze, die was negatief. Ik voelde de teleurstelling om daarna gewoon verder te skiën.
Later die dag keek ik toch nog even in het prullenbakje… zag ik gewoon twee streepjes staan! We konden het bijna niet geloven. De volgende test was ook positief en toen ook een duurdere test in de ochtend positief was… begroette ik Saul als ‘Papa Saul’ We hebben toen huilend van geluk en knuffelend op bed gelegen. Het was zó’n mooi moment. We hadden graag langer van onze bubbel willen genieten.”
De zwangerschap lekte uit via een juicechannel.
“Op Instagram was ik een paar babywinkels gaan volgen en zo legde een juicekanaal de link. Ik wist niet eens dat je dat kon zien. Opeens stond overal dat we een kindje kregen, terwijl ik het mijn schoonvader en broertje nog niet eens had verteld. Het was nog zo pril; ik was pas drie weken zwanger. We hadden nog geen echo gehad, wisten niet of het hartje klopte. We wilden genieten van onze eigen liefdesbubbel, maar die werd kapot geprikt.”
“We wilden genieten van onze eigen liefdesbubbel, maar die werd kapot geprikt”
Heftig.
“Ik kan er nu wel goed over praten, maar daardoor zat ik in het eerste trimester wel tegen een depressie aan. Ik ben vroeger gepest en dat kwam allemaal weer boven, ook door die nare reacties. Door vrienden, familie en vooral door Saul ben ik er weer uit gekomen en geniet ik nu enorm van de zwangerschap. Maar het begin was lastig en heeft wel een stempel gedrukt op het eerste trimester.”
Hoe ga je nu om met de reacties?
“Ik heb geleerd ze te negeren. Zeker toen de comments en DM’s maar bleven binnenstromen nadat we uiteindelijk – met 17 weken – de zwangerschap zelf bekend maakten. Mijn buik zou bizar groot zijn, zat er geen tweeling in? Terwijl… zo groot was mijn skippyballetje toen nog helemaal niet. Maar ook: Was het gepland? Ga je borstvoeding geven? Ik kan echt wel een pittige tante zijn, maar vind dat zulke brutale en persoonlijke vragen. Tegenwoordig heb ik ook heel veel lieve volgers. Bij een negatieve comment gaan zij er voor mij als een hyena op af. Dat is dan weer de andere, positieve, kant.”
In augustus kent Saul je langer zwanger dan niet zwanger. Wanneer spraken jullie voor het eerst over jullie kinderwens?
“Tijdens de opnames al. Ik vind dat je daar direct al open over moet zijn als je elkaar leert kennen: wat verwacht je van elkaar? Ik wilde altijd al jong moeder worden en Saul al lang vader. Toen we een relatie kregen, besloten we vrijwel meteen dat een kindje heel welkom zou zijn. We gingen er open in: als het gebeurt, gebeurt het. En het gebeurde heel snel.”
Amy vervolgt: “Eigenlijk is alles bizar snel gegaan. Twee jaar geleden had ik niet verwacht dat ik hier zou zitten met een kindje op komst met de man van mijn dromen. Voor mijn familie ging het natuurlijk ook snel: meedoen aan het programma, naar Zwitserland verhuizen, zwanger… maar iedereen reageerde zo enthousiast en emotioneel. Vooral mijn vader is een hele emotionele man. Op dat moment besefte ik weer uit wat voor liefdevolle familie ik kom en mijn dochter straks in terechtkomt. Aan beide kanten trouwens: ik heb het ook echt getroffen met mijn schoonfamilie.”
Even terug naar dat dieet: is dat geen mission impossible als je zwanger bent?
“Ik heb de hele dag door trek, maar niet in zoet. Ik ga vooral voor gekke combinaties en eet heel veel eieren. Te smerig om over na te denken eigenlijk, want ik hou normaal niet eens van eieren. Mijn ultieme craving? Augurk met pindakaas! Dat vind ik nu zo lekker, maar Saul trok daar de grens. Ik mag alles van hem eten, maar dát vond hij zo goor dat hij nu de pindakaaspot heeft verstopt, haha.”
“Twee jaar geleden had ik niet verwacht dat ik hier zou zitten met een kindje op komst met de man van mijn dromen”
Jullie krijgen een meisje. Had je al een voorgevoel?
“Ik had een heel sterk voorgevoel… voor een jongen, haha. Op het internet zocht ik naar alle bakerpraatjes en ik voldeed overal aan. Zo was ik heel misselijk, kreeg puistjes, droeg de baby laag… maar toen deden we de geslachtsecho en was het een meisje. Niks geen onderbuik- of oermoedergevoel. ‘Jij mag echt nooit naar het casino’ zei de verloskundige die ons het geslacht vertelde. Gokken moet je dus niet met mij doen, haha. Voor Saul was die echo vooral heel speciaal. Als man sta je toch een beetje langs de zijlijn. Toen hij hoorde dat we een dochter kregen, werd het heel concreet en konden we ons een voorstelling maken.”
Zijn jullie al uit over de naam?
“We zochten niet naar namen, maar naar betekenissen. Dat kostte veel meer tijd dan een namenlijstje afgaan, maar we hebben nu een hele mooie. Een paar hints? De naam is in het Italiaans ook gangbaar, want we dromen ervan op een dag naar Italië te verhuizen. Het is een Joodse naam geworden, omdat Sauls familie van Joodse komaf is en we nooit vergeten wat er vroeger is gebeurd. Maar goed, als we in de komende twee maanden een nóg mooiere voorbij zien komen… kan dat.”
Hoe doet Saul het als papa-to-be?
“Ik kan me geen betere man wensen, echt niet. Hij kookte altijd al heel lekker voor me, maar doet nu – met dat dieet – nog meer zijn best. Ik word echt in de watten gelegd. Andersom kan ik af en toe een heks zijn. Ik ben soms niet te genieten en huil heel snel. Zeker in het begin: viel er een glas kapot, kwamen de krokodillentranen al. Ach, trekt wel weer bij… uiteindelijk. Eerst nog negen maanden ontzwangeren, toch?”
Hoe staat het met de nesteldrang?
“De babykamer is een lachertje. Die hebben we namelijk nog niet. We hebben al heel veel spullen, maar ze staan nog niet waar ze moeten staan. Het bedje en de commode halen we deze week en dan is het plan de logeerkamer om te toveren tot babykamer. Dat moet toch wel een keer gaan gebeuren. Ik ben vooral als een gek aan het wassen. Wasjes draaien is echt mijn nieuwe hobby geworden.”
“Ik wilde altijd al jong moeder worden”
Wat voor moeder wil je worden?
“Zoals mijn moeder is voor mij. Zij is mijn beste vriendin en mijn rolmodel. Ik heb zoveel bewondering voor haar en hoe positief en krachtig ze in het leven staat. Ze is zo belangrijk voor me dat ik daar echt emotioneel van kan worden. Ik hoop dat ook voor mijn dochter te kunnen zijn. Laat mij maar de jonge gekke vriendinnenmoeder zijn. Ik ben pas 21, dus we kunnen lekker samen uit als ze 16 is. Daar kijk nu al naar uit!”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.