Annemarie schrok zich dood toen ze haar baby van zes maanden na een middag met oma aan de borst van haar schoonmoeder zag ‘drinken’. Haar schoonmoeder schrok net zo erg.
Lees verder onder de advertentie
“Toen ik de woonkamer van mijn schoonmoeder binnenliep, verstijfde ik. Ze had een halve dag op mijn dochter Livia gepast en ik was eerder terug dan verwacht. Ik liet mezelf naar binnen, zoals ik altijd doe. Wat ik toen aantrof, had ik nooit van mijn leven verwacht.
Lees verder onder de advertentie
Geschrokken
Mijn adem stokte in mijn keel, en ik voelde hoe mijn hart een slag oversloeg. Daar, op de bank, zat mijn schoonmoeder – en mijn dochter, mijn zes maanden oude Livia, lag aan haar borst.
Mijn hoofd werd licht. Dit kon niet echt zijn. Ik knipperde een paar keer snel met mijn ogen, alsof ik mezelf probeerde wakker te schudden. Maar het beeld bleef. ‘Wat… doe je?’ Mijn stem klonk hoog, breekbaar. Mijn schoonmoeder keek met grote ogen op, zo geschrokken dat ze direct haar blouse omlaag trok. Haar wangen kleurden vuurrood. ‘Annemarie, lieverd, dit is niet wat je denkt!’ stamelde ze.
Mijn benen voelden slap, maar toch bewoog ik me naar haar toe en tilde Livia op. Ze keek me met haar grote, onschuldige ogen aan, zich niet bewust van de storm die in mij woedde.
Mijn schoonmoeder haalde nerveus een hand door haar haren en slikte moeizaam. ‘Ik weet dat dit raar lijkt, maar ik was zo nieuwsgierig. Ik heb zelf nooit borstvoeding gegeven aan mijn kinderen en ik wilde… nou ja, eens voelen hoe dat was.’
Lees verder onder de advertentie
Onrustig
De woorden drongen maar langzaam tot me door. Mijn gedachten tolden. Mijn hoofd tolde. Voelen hoe het was? Dat is niet iets wat je ‘even probeert’, dacht ik. Dit was mijn kind! Mijn dochter!
Ze boog haar hoofd. ‘Ze was wat onrustig’, fluisterde ze. ‘Ik hield haar dicht tegen me aan… en toen dacht ik: waarom niet?’ Ze keek naar haar handen, haar gezicht nog steeds rood van schaamte. ‘Ik begrijp je boosheid’, zei ze zacht. ‘Echt. Ik voel me zo dom. Maar ik hield zo van dat idee, van die connectie tussen moeder en kind, dat ik… ik weet het niet. Het was alsof ik een moment van moederschap wilde ervaren dat ik nooit heb gehad.’
Ik hou van mijn schoonmoeder en iets in mij had met haar te doen. Borstvoeding is zo iets moois, ik snap best dat ze het wilde ervaren. Maar toch was dit wel heel erg raar. Mijn dochter aan een borst laten sabbelen waar niet eens melk uit komt… Dat slaat natuurlijk nergens op. Ze is een liefdevolle, maar soms impulsieve vrouw. Dit was geen kwaad opzet, dat wist ik ergens wel.
Lees verder onder de advertentie
Ik haalde diep adem, probeerde de woede uit mijn stem te houden. ‘Ik weet dat je van Livia houdt, en dat waardeer ik. Maar dit mag nooit meer gebeuren. Dat snap je wel toch?’ vroeg ik haar. Ze beloofde het.
Spijt
Toch voelde ik me vreemd terwijl ik Livia stevig tegen me aandrukte. Alsof er een stukje van iets dat alleen van mij had moeten zijn, gedeeld was zonder mijn toestemming. Alsof er een onzichtbare lijn was overschreden die ik nooit had bedacht te moeten bewaken.
Ik keek mijn schoonmoeder aan en zag de spijt in haar ogen. Misschien bedoelde ze het niet verkeerd, misschien was het een onbezonnen moment. Maar één ding weet ik zeker: dit beeld zal ik nooit meer uit mijn hoofd krijgen.”
Esther en haar schoonmoeder konden minder goed door een deur. Het werd zelfs zo erg, dat het haar haar huwelijk heeft gekost. Je leest haar verhaal hier.
Jamie Li is 22 weken zwanger van haar derde kindje. Aan Kek Mama vertelt ze over de onverwachte zwangerschap, McDonalds in de ochtend en de zoektocht naar de perfecte babynaam.
Een ex en een nieuwe partner in een ruimte: een recept voor drama of gewoon een gezellig feestje? Bianca hoopte op het laatste, maar kreeg het eerste. Want hoe ga je om met een jaloerse vriend, een ex met gevoel voor humor en een verjaardagsfeestje dat eindigt in een woordenwisseling?
Elsemieke (30) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (3,5 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Probeert op veel te weinig slaap, als eersteklas chaoot, wat van het moederschap te maken.
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.